Το δικαίωμα του ελληνικού λαού στον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοδιάθεση

Ο μεν Γουίλσον επιδίωκε την διάλυση των μεγάλων αυτοκρατοριών (Οθωμανική, Αυστροουγγρική), ο δε Λένιν ήθελε να αξιοποιήσει και επιταχύνει τη διάβρωση του αποικιακού ιμπεριαλισμού.

Και οι δύο ηγέτες, διεκήρυξαν ότι με βάση την γλώσσα και την κουλτούρα οι εθνοτικά ομοιογενείς ομάδες είχαν το δικαίωμα να συστήσουν ανεξάρτητα κράτη – έθνη.

Όπερ και εγένετο.

Δεν θα ασχοληθώ με τα χαρακτηριστικά του ιστορικού φαινομένου μέσα από το οποίο αναδείχθηκε το σύγχρονο ελληνικό έθνος – κράτος, ή εκείνο της γείτονος χώρας Τουρκίας. Είναι όμως ένα φαινόμενο βαμμένο με αίμα εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων που έχασαν άδικα τη ζωή τους στην διαδικασία αυτού του σχηματισμού.

Την Παρασκευή 13 Απριλίου, μια ομάδα νέων από τους Φούρνους Ικαρίας πήραν ένα φουσκωτό σκάφος και μετέβησαν σε τέσσερις βραχονησίδες, όπου και σχημάτισαν εικόνες του συμβόλου της Ελληνικής Σημαίας.

Την Δευτέρα 16 Απριλίου Τούρκοι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας αφαίρεσαν τα εθνικά σύμβολα της Ελλάδας από τις βραχονησίδες. Αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί. Είναι δηλαδή πιθανό οι Τούρκοι αξιωματούχοι να παραποιούν την πραγματικότητα.

Ακολούθησε ανταλλαγή απόψεων εντός Ελλάδος, όπου λίγο ως πολύ όποιοι υποστήριξαν την ενέργεια των νέων να σχηματίσουν την εικόνα της ελληνικής σημαίας στις βραχονησίδες βαπτίστηκαν φασίστες, ακραίοι, Χρυσαυγίτες, και άλλα κακά. Στην καλύτερη περίπτωση οι επικριτές αποκάλεσαν τους νέους άφρονες.

Το βασικό επιχείρημα των επικριτών (όσο μπορεί αυτό να διατυπωθεί με ψυχραιμία) είναι ότι στα σύνορα της Ελλάδος δεν πρέπει να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, αλλά να αφήνει τον χειρισμό του θέματος στις κρατικές αρχές. Εν προκειμένω δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, παράγοντες της χώρας, συμβουλεύουν τους νέους να αποστείλουν επιστολή στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης ζητώντας τους να κάνουν κάτι. Δεν αποκλείουν βέβαια το ενδεχόμενο να αποσταλεί μήνυμα μέσω φέισμπουκ, ή ακόμη και τουίττερ, όπως πράττει ο Πρόεδρος Τραμπ, ή έστω και ενός ταπεινού μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τον χορό αυτό έσυραν πολιτικές δυνάμεις της αντιπολιτεύσεως, ενώ η Κυβέρνηση κράτησε μια σχετικά ουδέτερη στάση. Κάποιοι μάλιστα μέσα στην παραζάλη των επιχειρημάτων τους, προέβησαν σε επικριτικά σχόλια κατά του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμύνης, του κυρίου Κουβέλη, επειδή σε κάποια δήλωση του ανέφερε κάτι για «ακήρυκτο» πόλεμο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.

Ομολογώ ότι δεν κατανοώ την επιχειρηματολογία που κατακρίνει τους νέους.

Αν οι βραχονησίδες είναι Ελληνικές, και είναι Ελληνικές, γιατί να είναι θέμα συζητήσεως το κατά πόσον θα πρέπει να υπάρχει κάπου επί του εδάφους της νησίδος η Ελληνική Σημαία.

Θεωρώ ότι όλοι όσοι κατακεραύνωσαν τους νέους θεωρούν τις βραχονησίδες ελληνική επικράτεια. Γιατί λοιπόν να μην φαίνεται η Ελληνική Σημαία;

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πρόκληση από την Τουρκία.Οπότε καλύτερα να το αποφύγουμε, στο όνομα μιας μετριοπαθούς και ειρηνικής προσέγγισης. Κάποιοι μάλιστα ανέφεραν και το ότι κρατούνται δύο Έλληνες στρατιωτικοί από τους Τούρκους, οπότε πρέπει να λουφάξουμε μέχρι να ελευθερωθούν και επιστρέψουν στην Ελλάδα

Εδώ όμως οι – υποθέτω και δεν έχω κανένα λόγο να μην το κάνω – καλοδιάθετοι επικριτές των νέων μπερδεύονται σε μπέρδεμα μεγάλο.

Αν το σπίτι μου είναι δικό μου, γιατί είναι πρόκληση για τον γείτονα μου το να βάλω το όνομα μου στο κουδούνι; Ή έστω σε μια ξύλινη πινακίδα στο φράχτη;

Από που και έως που κάτι τέτοιο αποτελεί προκλητική συμπεριφορά;

Μήπως για να δώσουμε κίνητρο στους γείτονες να ελευθερώσουν τους δύο στρατιωτικούς να πρέπει να τους επιστρέψουμε τους 8 «πραξικοπηματίες» και μία δύο βραχονησίδες σαν μπόνους;

Καταθέτω τα όπλα της επιχειρηματολογίας, και αδυνατώ να συνεχίσω.

Υποσημειώνω όμως ότι:

1. Δεν προκύπτει από πουθενά ότι τα νέα παιδιά που έβαλαν τις σημαίες στις βραχονησίδες είναι ακροδεξιοί, ή χρυσαυγίτες.

2. Δεν προκύπτει από πουθενά ένας λόγος για τον οποίο η ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας επί Ελληνικού Εδάφους αποτελεί καθ’ οιοδήποτε τρόπο πρόκληση προς την γείτονα χώρα.

3. Είναι ιδιαίτερα προβληματικό ότι μετά από τόσα χρόνια (22) τα γεγονότα στα Ίμια παραμένουν σχεδόν ανεξιχνίαστα. Πρέπει να μαθαίνουμε από την ιστορία και το κουκούλωμα δεν κάνει καλό σε κανένα.

4. Η ιστορία διδάσκει ότι τα σοβαρά προβλήματα πρέπει να αναγνωρίζονται και να επιλύονται και όχι να παραπέμπονται κάπου αλλού.

5. Το μέγιστο όλων, τι μήνυμα στέλνουμε στους νέους της Ελλάδας; Ότι είμαστε κότες και δεν μπορούμε να απλώσουμε τη σημαία μας στα εδάφη της Ελληνικής Επικράτειας;

Δεν έχω αγαπητέ αναγνώστη τις απαντήσεις, όμως υποθέτω ότι αν ζούσαν σήμερα ο Γουίλσον και ο Λένιν θα είχανε κάτι να πούνε.

*Ο Νίκος Μορόπουλος είναι Σύμβουλος Εταιρικών Μετασχηματισμών (MSc)