Η Διακήρυξη Μπάλφουρ και η Καταστροφή της Παλαιστίνης

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ (2/11/1917), δηλ. η 15 γραμμών επιστολή του Υπουργού Εξωτερικών Λόρδου Μπάλφουρ στον Λόρδο Γουόλτερ Ρότσιλντ, ηγέτη του σιωνιστικού κινήματος, αποτελεί καινοφανής εξέλιξη στα διπλωματικά χρονικά της νεώτερης παγκόσμιας ιστορίας και διπλωματίας. Ενώ φαινομενικά δρομολόγησε την απόκτηση κρατικής υπόστασης σε γη (Παλαιστίνη) για έναν λαό (Ιουδαίοι) που δεν διέθετε τέτοια, στην πράξη στέρησε την γη αυτή από τους νόμιμους κατόχους της, την πλειονότητα των Παλαιστινίων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Η Διακήρυξη αποτελεί σαφής παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την έννοια της στέρησης του δικαιώματος ενός λαού (των Παλαιστινίων) για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, την στιγμή μάλιστα που αποτελούσε και αποτελεί πλειονότητα στην Παλαιστίνη.

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ αποτελεί την κατάληξη μιας μακραίωνης παρασκηνιακής σιωνιστικής διαδικασίας η οποία άρχισε να μορφοποιείται στο Γκέτο της Φραγκφούρτης του 16ου αι. και το 1897 με το Συνέδριο της Βασιλείας, αποτυπώθηκε στην Συνθήκη των Σεβρών (1920, άρθρα 95 και 129), μεθοδεύθηκε από την Βρετανική Αρμοστεία του Μεσοπολέμου και αποκρυσταλλώθηκε το 1948. Τα χαρακτηριστικά της Διακήρυξης συνοψίζονται ως εξής: α) υλοποιήθηκε από μία ευρωπαϊκή χώρα (Βρετανία), β) αφορά σε μη ευρωπαϊκό έδαφος, γ) αψήφησε εντελώς και προκλητικά την παρουσία και βούληση της γηγενούς πλειονότητας (Παλαιστίνιοι) που διαβιεί στην περιοχή, και δ) είναι μια υπόσχεση που υλοποιήθηκε λίγο αργότερα για έναν λαό διασποράς που είχε ιστορικούς δεσμούς αλλά καμία άμεση παροντική σχέση και παρουσία με την γη της Παλαιστίνης.

Είναι έκδηλο λοιπόν ότι για το Διεθνές Δίκαιο, την γεωπολιτική σταθερότητα και την ειρήνη στην Αν. Μεσόγειο, την Μ. Ανατολή αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια η Διακήρυξη Μπάλφουρ αποτελεί μέχρι σήμερα τραγωδία με διαρκείς συνέπειες κυριότερη από τις οποίες είναι η Καταστροφή της Παλαιστίνης: η εξαναγκαστική Έξοδος 700.000 Παλαιστινίων από τη γη τους το 1947 και κυρίως στο συστηματικό ισραηλινό σχέδιο εκδίωξης των Παλαιστινίων από τη χώρα τους σε όλη τη μακρά διαδικασία που διαμορφώθηκε ήδη τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα μέσω των Ισραηλινών εποικισμών, του Τείχους της Προσάρτησης και της σταδιακής προσάρτησης της γης του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Η Καταστροφή των Παλαιστινίων είναι ένα συνεχές δράμα που έζησαν και ζουν τόσο οι Παλαιστίνιοι στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη όσο και η εξόριστη διασπορά των 8 και πλέον εκατομμυρίων ακόμη και σήμερα.

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ, λοιπόν, δεν είναι αφορμή για εορτασμούς αλλά για θλίψη και περισυλλογή. Στην περίπτωσή της το λεγόμενο Διεθνές Δίκαιο καθίσταται το Δίκαιο του Ισχυρού και όχι του Αδυνάμου. Τότε όμως δεν αποτελεί Δίκαιο αλλά σαφή Αδικία, η αποκατάσταση της οποίας είναι ιστορική νομοτέλεια… Το Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος.

O Δρ. Ευάγγελος Βενέτης είναι Υπεύθυνος Ερευνητικού Προγράμματος Μέσης Ανατολής – ΕΛΙΑΜΕΠ