«Οι μνήμες γίνονται οδηγός»: Η Π. Μιχαλοπούλου για τον καρκίνο του μαστού και τον αγώνα των ασθενών

Με αφορμή τον «ροζ Οκτώβριο» και την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού, το CNN Greece μίλησε με την πρόεδρο του Πανελληνίου Συλλόγου Ασθενών με καρκίνο του μαστού και Αντιπρόεδρο της ΕΛΛΟΚ κυρία Παρασκευή Μιχαλοπούλου, για όλα όσα έχουν γίνει στην Ελλάδα αναφορικά με την πρόληψη και προαγωγή υγείας, τον αγώνα «GREECE RACE FOR THE CURE» και όλα όσα πρέπει να γίνουν για την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση της νόσου.

Η κ. Μιχαλοπούλου καταθέτει, επίσης, στο CNN Greece και την προσωπική της ιστορία με τον καρκίνο του μαστού, από τον οποίο νόσησε δύο φορές και βγήκε νικήτρια.

«Δεν αφήνω τίποτα πίσω μου. Όλα τα κρατάω και όλα έχουν κάτι να μου πουν. Και πολλές φορές τα ανασύρω στη μνήμη μου έτσι ώστε να γίνονται οδηγός μου ακριβώς για την επόμενη μέρα μου» λέει χαρακτηριστικά η ίδια, στέλνοντας παράλληλα και ένα δυνατό μήνυμα σε όλες τις γυναίκες:

«Κάθε γυναίκα να φροντίσει τον εαυτό της. Να τον βάλει στο κέντρο της καθημερινότητάς της».

Η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ασθενών με καρκίνο του Μαστού υπογραμμίζει, επίσης, τη σημασία δημιουργίας εξειδικευμένων Κέντρων Μαστού σε ολόκληρη τη χώρα, την εξατομίκευση, τις διεπιστημονικές ομάδες και την έξοδο κινητών μονάδων μαστού σε κάθε γωνιά της Ελλάδας για τη διενέργεια εξετάσεων.

Ιστορία επιτυχίας για τους γιατρούς ο καρκίνος μαστού

«Η αλήθεια είναι ότι ο καρκίνος του μαστού είναι ιστορία επιτυχίας για την ιατρική κοινότητα, καθώς έχουμε καταφέρει με την έγκαιρη πρόληψη και διάγνωση, να επιβιώνουν οι γυναίκες σε πολύ υψηλά ποσοστά και οι ασθενείς να έχουν μία σημαντική ποιότητα ζωής», επισημαίνει η κυρία Μιχαλοπούλου και συνεχίζει:

«Η πρόληψη στη χώρα μας, ξεπερνά το 60% μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αλλά σίγουρα θα είμασταν ικανοποιημένοι με ένα μεγαλύτερο ποσοστό».

Σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης, η συνομιλήτριά μας δεν σταματά να μας μιλά και να τονίζει την ανάγκη για πρόληψη, την ανάγκη να θέσουμε στο κέντρο της καθημερινότητάς μας και της ζωής μας τον εαυτό μας, καθώς μία τέτοια ενέργεια είναι φροντιστική και όχι εγωιστική.

Χαμένη στους διαδρόμους, απαιτούνται Κέντρα Μαστού

Η κ. Μιχαλοπούλου υπερτονίζει, παράλληλα την ανάγκη να δημιουργηθούν Κέντρα Μαστού.

Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, όταν μία γυναίκα εντοπιστεί με ένα κακό εύρημα, από εκείνη τη στιγμή είναι χαμένη… στο σύστημα υγείας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος, ώσπου να εντοπιστεί ο κατάλληλος γιατρός που θα την αναλάβει και θα την κατευθύνει.

«Για τον λόγο αυτό χρειαζόμαστε εξιδεικευμένα Κέντρα Μαστού Ολοκληρωμένης Φροντίδας, στα οποία να λειτουργούν διεπιστημονικές ομάδες, και τα οποία θα αγκαλιάσουν και θα κατευθύνουν τη γυναίκα από την πρώτη στιγμή» τονίζει χαρακτηριστικά η ίδια.

Να λειτουργήσουν οι Κινητές Μονάδες Μαστού

Η κυρία Μιχαλοπούλου υπογραμμίζει ακόμη, την αναγκαιότητα να οργανωθούν γρήγορα οι κινητές μονάδες μαστού σε όλη τη χώρα, ενώ αναφέρεται και στην καινούρια και πολλά υποσχόμενη καμπάνια τους ΑΛΜΑΤΟΣ ΖΩΗΣ #ΕίμαιΨαγμένη, όπως επίσης και στην καθοριστική σημασία του εμβληματικού αγώνα GREECE RACE FOR THE CURE, με τις γυναίκες που φορούν το ροζ μπλουζάκι, να αποτελούν την απομυθοποίηση της ασθένειας εκείνη τη στιγμή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στον φετινό αγώνα συμμετείχε ο συγκλονιστικός αριθμός των 51.000 ανθρώπων, κάτι που δείχνει πόσο έχει «αγκαλιάσει» ο κόσμος την πρωτοβουλία αυτή.

Η προσωπική της ιστορία με τη νόσο

Φυσικά η κυρία Μιχαλοπούλου δεν παραλείπει τέλος, να μας καταθέσει τη δική της προσωπική ιστορία καθώς έχει νοσήσει δύο φορές από καρκίνο του μαστού, μία σε νεαρή ηλικία, το 1991 και μία δεύτερη το 2009.

Οι εμπειρίες αυτές, όπως και η απώλεια του συζύγου της το 2005 από καρκίνο του πνεύμονα, δεν την καθήλωσαν, αντίθετα την ενδυνάμωσαν, τη νοηματοδότησαν- όπως επισημαίνει- και της έδειξαν το δρόμο της προσφοράς προς την κοινωνία και την εθελοντική εργασία στο «ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ».

«Ασθένησα για πρώτη φορά το 1991 όταν ήμουν αρκετά νέα. Το 2005 έχασα το σύζυγό μου από καρκίνο στον πνεύμονα. Και αυτό το αναφέρω γιατί έζησα και την πλευρά της φροντίστριας μέχρι το τέλος της ζωής του. Αυτό ήταν το σημείο που με έκανε να ασχοληθώ με το “Άλμα Ζωής”, σε μια φάση που βίωνα μια μεγάλη απώλεια, έτυχε συγκυριακά να ακούσω μια ομιλία που αφορούσε τον καρκίνο του μαστού και πώς το “Άλμα Ζωής” χρησιμοποιεί εθελόντριες που έχουν βιώσει την ασθένεια. Αυτό ήταν που χρειαζόμουν εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Έτσι λοιπόν νοηματοδότησα και έδωσα μια άλλη διάσταση στην απώλεια. Δηλαδή ενώ βίωνα μια απώλεια ταυτόχρονα ένιωθα ότι πρόσφερα σε άλλους ανθρώπους, που βίωναν τη δική τους» λέει η κ. Μιχαλοπούλου, και συνεχίζει:

«Το 2009 λοιπόν όταν ξανανόσησα μου έδωσε ακόμη μεγαλύτερη δύναμη να μεταφέρω τη διάθεση για ζωή, για προσφορά, για αλληλεγγύη με έναν ακόμη πιο δυνατό τρόπο. Και έτσι οι δύο αυτές σημαντικές στιγμής στη ζωή μου με καθόρισαν και έτσι σήμερα είμαι εδώ, δίνοντας τον αγώνα μαζί με όλες τις υπόλοιπες γυναίκες του διοικητικού συμβουλίου και όλους τους επαγγελματίες που υπάρχουν και εργάζονται στο σύλλογο με πολύ πάθος για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρκίνο».

Ερωτηθείσα εάν υπάρχει κάτι που θέλει να αφήσει πίσω της, η ίδια απαντάει:

«Δεν αφήνω τίποτα πίσω μου. Όλα τα κρατάω και όλα έχουν κάτι να μου πουν. Και πολλές φορές τα ανασύρω στη μνήμη μου έτσι ώστε να γίνονται οδηγός μου ακριβώς για την επόμενη μέρα μου»

«Κάθε γυναίκα να φροντίσει τον εαυτό της. Να τον βάλει στο κέντρο της καθημερινότητάς της. Ξέρετε αυτό δεν είναι εγωκεντρικό. Είναι το αντίθετο, είναι φροντιστικό για κάθε μια από εμάς. Το να φροντίζουμε τον εαυτό μας σημαίνει ότι φροντίζουμε και τους γύρω μας. Όλοι ξέρουμε ότι όταν είμαστε καλά αυτό φαίνεται, διαχέεται στο περιβάλλον μας. Όταν δεν είμαστε, πάλι διαχέεται. Το να φροντίζουμε τον εαυτό μας είναι το πιο σημαντικό για κάθε γυναίκα».