Ζερεφός για Κλιματική Αλλαγή: Μετά το 2060 δεν υπάρχει επιστροφή για να σωθεί ο πλανήτης
Παρατεταμένοι καύσωνες, έντονες βροχοπτώσεις, δυνατοί άνεμοι, πλημμύρες και πυρκαγιές μεγάλης διάρκειας φαίνεται πως θα είναι οι συνέπειες στον πλανήτη από τα έντονα καιρικά φαινόμενα που θα κυριαρχήσουν, αν δεν σεβαστούμε τις συμφωνίες και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για το Περιβάλλον, λέει o Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, Χρήστος Ζερεφός στο Act For Earth στο CNN Greece. «Εξαιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης τα φαινόμενα αυτά είναι πιο πυκνά όχι μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά παγκοσμίως», προσθέτει ο ίδιος.
Ο κ. Ζερεφός κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνει ότι «αν μέχρι τη δεκαετία 2050-2060 δεν σεβαστούμε τη Συμφωνία του Παρισιού και τις αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου, τότε οι συνέπειες θα είναι τρομακτικές». Προτείνει μεταξύ άλλων, την πλήρη απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα από το 2050.
«Όταν συνηθίσουμε το ακραίο φαινόμενο και μάθουμε να ζούμε με αυτό, τότε, δυστυχώς, δεν θα υπάρχει επιστροφή. Οι συνέπειες θα γίνουν έντονες μετά το 2050, όπου οι καύσωνες θα διαρκούν περισσότερο, θα έχουμε ακραίες βροχοπτώσεις, έντονη ξηρασία και ακραίους ανέμους», λέει ο κ. Ζερεφός.
Όσον αφορά τη χώρα μας και γενικότερα στη Μεσόγειο, μετά το 2060, τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται πολύ επικίνδυνα σε σχέση με αυτά που συναντάμε σήμερα.
«Μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στην Ελλάδα, η οποία θα απειλήσει τα παράκτια οικοσυστήματα τα οποία υπολογίζετα ότι είναι 15.400 χιλιόμετρα ακτογραμμής. Όλα τα συστήματα θα κινδυνεύσουν, η γεωργία και άλλοι τομείς θα υποστούν ζημιές, ενώ οι μικρότερες επιπτώσεις πιστεύω πως θα είναι στον τουρισμό, ο οποίος θα αλλάξει εποχικά».
Δισεκατομμύρια δολάρια το κόστος
Ο ίδιος ομολογεί ότι πλέον το κόστος των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, έχει υπολογιστεί ότι από τα 10 δις. δολάρια που ήταν μέχρι πρότινος, πλέον ξεπέρασε τα 1.000 δις δολάρια παγκοσμίως.
«Στην Ελλάδα, στο τέλος του αιώνα θα έχει ξεπεράσει τα 700 δις. ευρώ, δηλαδή διπλάσιο του εξωτερικού χρέους της χώρας μας. Για να μειωθεί το κόστος χρειάζεται, πρώτα από όλα, μια καλή γνώση των φαινομένων και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Για παράδειγμα, όταν έχει καύσωνα, ακραίο άνεμο, πλημμύρες, ξηρασία, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε χωρίς να βάζουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας.
Όταν έχουμε ακραία βροχόπτωση, κοιτάμε στο σπίτι που μένουμε να ανεβούμε σε υψηλότερο όροφο. Αποφεύγουμε να βγαίνουμε στο δρόμο. Αποφεύγουμε να βγαίνουμε από το σπίτι και στον καύσωνα. Μεταφέρουμε τις δουλειές μας δυο μέρες αργότερα».
Μετά το 2050 στη χώρα μας και γενικότερα στη Μεσόγειο, σοβαρό πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν η νοτιοανατολική Ελλάδα, η νοτιοανατολική Ιταλία και γενικότερα οι ανατολικές περιοχές της Μεσογείου αλλά και άλλες περιοχές της Ευρώπης.
«Είδαμε για πρώτη φορά τον υδράργυρο να φτάνει τους 40 βαθμούς Κελσίου σε Αγγλία και Σιβηρία. Στην τελευταία μάλιστα, όπως και στον Καναδά είδαμε δασικές πυρκαγιές που δεν είχαν ξανασυμβεί».
«Όλα αυτά τα φαινόμενα θα επεκταθούν στις προσεχείς δεκαετίες αν δεν αλλάξουμε κάτι», προσθέτει ο ίδιος, και επισημαίνει ότι «ο χρόνος προς το τέλος του 21ου αιώνα δηλαδή από το 2080 έως το 2100, θα είναι καταστροφικός για τον άνθρωπο».