Θρηνεί ο ελληνισμός για την απώλεια του Δημήτρη Φραγκόπουλου

Ο Δημήτρης Φραγκόπουλος υπήρξε άνθρωπος των γραμμάτων και έτρεφε μεγάλη αγάπη για το Ζωγράφειο Λύκειο το οποίο και υπηρέτησε για πάνω από τρείς δεκαετίες, αφήνοντας το στίγμα του στην ελληνική παιδεία της Πόλης. Με την εμβληματική του προσωπικότητα, το ήθος που δίδασκε στους μαθητές του, αλλά και το όραμα που είχε για την παιδεία, καθιέρωθηκε στην συνείδηση όλων που διαχρονικά τον είχαν ταυτίσει με την ελληνική παιδεία στη Πόλη των Πόλεων.

Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο με το οφίκιο του Άρχοντος Διδασκάλου του Γένους, όπως και από τον τέως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Έλληνες και Τούρκοι τον σέβονταν ιδιαίτερα και τον προσφωνούσαν «Δάσκαλο». Ανάλωσε την ζωή του στην Ελληνική Παιδεία και στην διατήρηση του ελληνικού στοιχείου της Πόλης.

Γεννημένος στην Πρίγκηπο το 1928 τελείωσε το Δημοτικό στο νησί του ενώ φοίτησε στο Γυμνάσιο της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Στη συνέχεια σπούδασε με υποτροφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αν και είχε την ευκαιρία να συνεχίσει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελβετία, επέστρεψε το 1954 στην αγαπημένη του Πόλη και διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή του. Τα Σεπτεμβριανά του 1955 τον βρήκαν στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στη Σμύρνη.

Μετά το στρατό επέστρεψε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και επιπρόσθετα ανέλαβε να κάνει κάποιες ώρες μαθημάτων στη θεολογική Σχολή της Χάλκης και στο Ιωακείμιο Παρθεναγωγείο της Πόλης.Το Σεπτέμβριο του 1958 διορίστηκε διευθυντής στο Ζωγράφειο Λύκειο, θέση από την οποία αφυπηρέτησε το 1993.

Προς τιμήν του η μεγάλη αίθουσα τελετών του Ζωγραφείου φέρει το όνομά του. Το 1962, υπό την καθοδήγηση του, έγινε η ριζική ανακαίνιση στην κτιριακή υποδομή της Σχολής. Τότε ανεγέρθηκαν δύο όροφοι, έγινε εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης, δημιουργήθηκαν νέες αίθουσες διδασκαλίας.

Την σχολική χρονιά 1962 -1963, η Σχολή λειτούργησε με 21 τμήματα. Ο Δ. Φραγκόπουλος δημοσίευσε μελέτες και έκανε κάνει πολλές ομιλίες στην Πόλη, την Αθήνα και στο εξωτερικό για την Ελληνική Παιδεία στην Κωνσταντινούπολη. Οι αγώνες του για το παρόν και το μέλλον της Ελληνικής Ομογένειας, που αποφάσισε συνειδητά να μείνει στα πάτρια εδάφη, δικαιώθηκαν το 2006 με το Συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη «Συνάντηση στην Πόλη: το Παρόν και το Μέλλον».