ΕΛΛΑΔΑ

Οργισμένη επιστολή Μαζιώτη-Ρούπα: «Ήθελαν το παιδί μας τρελό»

Οργισμένη επιστολή Μαζιώτη-Ρούπα: «Ήθελαν το παιδί μας τρελό»
EUROKINISSI/Φωτογραφία αρχείου

Επιστολή για τους όρους που αφορούν την προσωρινή επιμέλεια του παιδιού τους, δημοσίευσαν ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα.

Μέσω της επιστολής που δημοσιεύουν στην ιστοσελίδα indymedia η Πόλα Ρούπα και ο Νίκος Μαζιώτης καταγγέλλουν πως η δικαστική και η πολιτική εξουσία προσπαθούν να τους αφαιρέσουν ολικά την επιμέλεια του παιδιού τους και πως επιθυμούν να το κρατούν αιχμάλωτο με επιτήρηση από την κοινωνική υπηρεσία και την ψυχιατρική επίβλεψή του.

«Και η εκδίκησή τους στράφηκε όπως όλη η κοινωνία είδε, ενάντια στο 6χρονο παιδί μας. Αφού δύο κατασταλτικές επιθέσεις δεν κατάφεραν να νικήσουν τον Επαναστατικό Αγώνα και μέσα σε μια περίοδο που η πολιτική και οικονομική εξουσία πιστεύουν ότι είναι οι απόλυτοι νικητές έναντι της κοινωνικής πλειοψηφίας, αφού εξάντλησαν τα όπλα τους εναντίον μας, έβαλαν στο στόχαστρό τους το παιδί μας», αναφέρουν στην επιστολή τους η Πόλα Ρούπα και ο Νίκος Μαζιώτης και προσθέτουν:

«Ο στόχος τους ήταν ολοκάθαρος: Ένα παιδί 6 χρονών που έχει απαχθεί, που βρίσκεται στα χέρια της ΔΑΕΕΒ, που κρατείται υπό άκρα μυστικότητα και που μεταφέρεται μετά από ώρες και πάλι υπό άκρα μυστικότητα σε ψυχιατρείο, όπου κρατείται σε απομόνωση και φρουρούμενο με την εισαγγελέα να ομολογεί ότι το σχέδιο θα είναι χρονοβόρο, για ποιο λόγο να υφίσταται αυτή την αντιμετώπιση , αν όχι για να του αποδομήσουν την προσωπικότητα, να το τρελάνουν; Ήθελαν το παιδί μας τρελό για να χτυπήσουν πολιτικά τον Επαναστατικό Αγώνα».

Παράλληλα, τα δύο στελέχη του "Επαναστατικού Αγώνα" αναφέρουν ότι «τις τελευταίες ημέρες - και μετά από πολύμηνη απουσία - η κοινωνική υπηρεσία επανήλθε να επιτηρήσει το παιδί και το περιβάλλον του κατόπιν πιέσεων από την εισαγγελία. Το παιδί μας όμως δεν είναι ηλίθιο. Είναι ένα υγιέστατο και πανέξυπνο παιδί και αντιλαμβάνεται πως η παρουσία της κοινωνικής υπηρεσίας στην ζωή του είναι η συνέχεια όσων έζησε με την μορφή αυτή την φορά της καταναγκαστικής επιτήρησης. Και την επιτήρηση αυτή, την αντιμετωπίζει ως απειλή για το ίδιο. Είναι η απειλή του κράτους που κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του. Όμως είναι παιδί. Και όπως κάθε παιδί που νοιώθει να απειλείται από κάποιον κίνδυνο, ταράζεται και φοβάται».

Τέλος, επισημαίνουν ότι «το γεγονός ότι ένα παιδί ήταν και είναι στόχος του κράτους, είναι μια σημαντική πολιτική υπόθεση».