Η τελευταία επικοινωνία Λεμπιδάκη με την οικογένειά του: Είμαι καλά, δώστε ό,τι ζητούν

Αυτές οι λέξεις, που βγήκαν από το στόμα του Μιχάλη Λεμπιδάκη, ήταν η τελευταία απόδειξη ζωής που είχαν οι δικοί του άνθρωποι στη Κρήτη μετά την απαγωγή του. Οι δράστες για να αποδείξουν ότι ο επιχειρηματίας είναι ζωντανός, χρησιμοποίησαν ως στοιχείο της επικαιρότητας τις γαλλικές εκλογές για να μην υπάρχει η υποψία ότι το βίντεο ήταν γυρισμένο κάποια άλλη χρονική στιγμή. Άφησαν ένα usb κάτω από μια πέτρα σε ένα δρόμο, χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του επιχειρηματία, αλλά στον ίδιο νόμο, και ειδοποίησαν στενό συγγενικό του πρόσωπο να πάει να το παραλάβει.

Όμως από εκείνο το βίντεο πέρασαν 53 ημέρες και οι κακοποιοί που έχουν στα χέρια τους τον επιχειρηματία δεν έστειλαν κανένα άλλο σημάδι που να αποδεικνύει ότι ο Μιχάλης Λεμπιδάκης είναι ζωντανός. Και δεν είναι μόνο αυτό. Εδώ και περίπου έναν μήνα έχουν σταματήσει να επικοινωνούν με την οικογένεια και η σιγή που έχουν επιβάλει έχει φτάσει μια οικογένεια στο σημείο να ανεβαίνει έναν γολγοθά αγωνίας και τρόμου.

Ως τελευταία ελπίδα η οικογένεια του Λεμπιδάκη έστειλε μια επιστολή στα τοπικά μέσα της Κρήτης, μέσα από την οποία, με αξιοπρέπεια και σεβασμό, ανακοινώνει ότι οι απαγωγείς έχουν σταματήσει να διαπραγματεύονται για την απελευθέρωση του δικού τους ανθρώπου και ίσως κάνουν μια τελευταία προσπάθεια να πείσουν τους απαγωγείς να εμφανιστούν για να μάθουν αν ο Μιχάλης τους είναι καλά ...

Πρόκειται για την απαγωγή που έχει κρατήσει περισσότερο από οποιαδήποτε στην Ελλάδα, με τους πιο σκληρούς και αποφασισμένους δράστες, που γνωρίζουν πολύ καλά πως θα «ισοπεδώσουν» την ψυχολογία μιας ολόκληρης οικογένειας. Μιας οικογένειας που από την αρχή αυτής της περιπέτειας «φωνάζει» με οποίο τρόπο μπορεί ότι δεν υπάρχει το ιλιγγιώδες ποσό που ζητούν οι απαγωγείς, και ότι θα έδιναν τόσα και άλλα περισσότερα, αν τα είχαν, αλλά δεν τα έχουν.

Οι απαγωγείς ζήτησα 100 εκατομμύρια για λύτρα και μπορεί κάποια στιγμή να άφησαν να εννοηθεί ότι ίσως κατέβουν στο ποσό των λύτρων, ποτέ όμως δεν προσδιόρισαν ποιο είναι αυτό.

Στις πάνω από 80 ημέρες ομηρείας, η οικογένεια είχε συνολικά 18 επικοινωνίες με τους απαγωγείς. Αρχικό μήνυμα ήταν ένα sms που έφτασε στο κινητό του αδελφού του περίπου 20 ημέρες μετά την απαγωγή. Με κοφτές λέξεις, γεμάτες αποφασιστικότητα που σίγουρα προέρχονταν από σκληρά και αποφασισμένα άτομα.

Στις απαντήσεις της στα sms, η οικογένεια σε όλους τους τόνους, έλεγε στους απαγωγείς ότι αν είχαν τόσα χρήματα, θα τα έδιναν για να σώσουν τον άνθρωπο τους αλλά δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση αυτό το χρηματικό ποσό. Αμέσως μετά οι απαγωγείς έστειλαν το μήνυμα «.. τι μπορείτε να δώσετε ;.....» και δεν πείσθηκαν από την απάντηση που πήραν καθώς, όσα ευρώ σε ρευστό βρήκαν, όσο και αν δανείστηκαν, όσο και αν ρευστοποίησαν περιουσιακά στοιχεία, τελικά απείχαν όσο η μέρα από τη νύχτα από το ποσό που απαιτούσαν οι απαγωγείς.

Οι αστυνομικοί δεν αποκλείουν οι απαγωγείς να είχαν σχεδιάσει από την αρχή ότι θα κρατούσαν αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα το θύμα τους, όμως τους ανησυχεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα νέο σημάδι ζωής του θύματος, άλλα τους προβληματίζει ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι οι απαγωγείς έχουν να στείλουν μήνυμα τόσο πολύ καιρό.

Το χρονικό της απαγωγής

Η απαγωγή Λεμπιδάκη έγινε όταν ο 54χρονος επιχειρηματίας βρισκόταν μέσα στο Ι.Χ. του, σε απόσταση περίπου 300 μέτρων από το σπίτι του, ενώ επέστρεφε από το αεροδρόμιο όπου μόλις είχε γυρίσει πίσω στο νησί από επαγγελματικό ταξίδι. Το σημείο είναι ο δρόμος προς τα Καλέσσα – ένα οικισμό έξω από την πόλη. Το αυτοκίνητο του βρέθηκε από την αστυνομία εγκαταλελειμμένο με τις πόρτες ορθάνοιχτες και τρακαρισμένο.

Οι αστυνομικοί πήραν τηλέφωνο την οικογένεια του και διαπίστωσαν πως δεν γνώριζαν τίποτα για το περιστατικό. Τότε ήταν που χτύπησε κόκκινος συναγερμός καθώς μέσα στο όχημα υπήρχε το κινητό τηλέφωνο του επιχειρηματία και όλα τα προσωπικά του έγγραφα. Και ενώ οι Αρχές φοβούνταν ήδη απαγωγή του Μιχάλη Λεμπιδάκη, με μια καλοστημένη ενέδρα, η πυροσβεστική είχε πάρει σήμα ότι δυο αυτοκίνητα καίγονταν στο δρόμο προς τον οικισμό Καλέσσα, κοντά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Οι κάτοικοι είχαν δει τις φλόγες και ειδοποίησαν αμέσως τις Αρχές.

Επρόκειτο για μία BMW και ένα αγροτικό, που κάηκαν, ωστόσο, και ήταν ξεκάθαρο ότι κάποιοι τους είχαν βάλει φωτιά για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. Όπως αποδέχτηκε αργότερα ήταν τα δυο αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν οι απαγωγείς για να «κλείσουν» το όχημα του επιχειρηματία, αλλά και για να τον επιβιβάσουν με τη βία σε ένα από αυτά για να φτάσουν στο σημείο που τα έκαψαν και μετά να εξαφανιστούν με άλλα οχήματα.

Όλο αυτό το διάστημα, οι απαγωγείς Λεμπιδάκη κινούνται με μεγάλη προσοχή. Έχουν «αναλύσει» όλες τις απαγωγές που έχουν γίνει στη χώρα, γνωρίζουν τα λάθη και τις παραλήψεις που έκαναν άλλοι κακοποιοί και σίγουρα δεν θα επαναλαμβάνουν. Έτσι όχι μόνο ζήτησαν τα χρήματα σε μικρά χαρτονομίσματα (50, 20 και 10 ευρώ) αλλά απαιτούν να είναι χρησιμοποιημένα και να μην είναι της ιδιά σειράς.

Και αυτό γιατί έχουν μάθει πια ότι όταν αρχίζουν να ξοδεύονται τα χρήματα από τους απαγωγείς είναι ο τέλειος τρόπος για να εντοπιστούν από τις Αρχές. Γνωρίζουν άλλωστε ότι αυτό ήταν το βασικό στοιχείο που εκμεταλλεύτηκαν οι αστυνομικοί και έφτασαν στους δράστες της απαγωγής Μυλωνά, καθώς ο Παλαιοκώστας και οι συνεργοί του ξόδευαν χωρίς μέτρο τα χρήματα σε πολυτελή ζωή, αγοράζοντας μετρητής ακόμα και Ι.Χ. αυτοκίνητα.

Η οικογένεια Λεμπιδάκη είναι μια Κρητική οικογένεια με ισχυρούς δεσμούς ανάμεσα στα μέλη της και με χαμηλό προφίλ. Η απαγωγή τους έχει επιβάλει να ζουν ένα θρίλερ στα όρια της ψυχικής και ανθρώπινης αντοχής.