Συγκλονίζουν οι συγγενείς των νεκρών στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ μετά τον επαναπατρισμό των λειψάνων τους

Ο Ιωάννης Παπαδόπουλος ήταν στον κατάλογο των αγνοουμένων, που κατατέθηκε στην αρμόδια Ερευνητική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών και από ένα εκπρόσωπο της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η Επιτροπή διαθέτει εξειδικευμένο προσωπικό και από το 2005 διενεργεί εκταφές σε πιθανούς χώρους ταφής για ανεύρεση λειψάνων αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής του 1974.

Τα λείψανα του ταυτοποιούνται με την μέθοδο του DNA και στη συνέχεια παραδίδονται για ταφή στους οικείους ή άλλους στενούς συγγενείς.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η αλήθεια του αποκαλύφθηκε την περασμένη Πέμπτη, όταν πήγε στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο της Επιτροπής για Αγνοούμενα Πρόσωπα. Αφού του έκαναν μια εκτενή ενημέρωση, τον πέρασαν στον χώρο, όπου ήταν τα λείψανα του αδελφού του. Όπως είπε ο ίδιος:

Η θέα των λειψάνων, μου προκάλεσε σοκ και φρίκη. Τα χέρια του ήταν δεμένα με τα κορδόνια από τα άρβυλα. Τον εκτέλεσαν με τρεις σφαίρες, μία στο κρανίο, μια στην σπονδυλική στήλη και μια στον θώρακα.

Αυτό αποδεικνύει ότι αυτοί οι στρατιώτες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, σχολιάζει στο Αθηναϊκό πρακτορείο.

Άρα, επισημαίνει ο ίδιος, πρόκειται, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, για «αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου». Η Τουρκία, προσθέτει, «πρέπει να πληρώσει για τις βαρβαρότητες αυτές».

Ο κ. Παπαδόπουλος έθεσε το θέμα στους υπουργούς Άμυνας Ελλάδας και Κύπρου, κυρίους Καμμένο και Φωκαίδη. Επίσης, είπε ότι ζήτησε από το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο τα κορδόνια, αλλά του απάντησαν ότι δεν μπορεί να τα πάρει, γιατί «ακόμη αποτελούν τεκμήρια».

Μια άλλη τραγική μορφή, που συνάντησε το ΑΠΕ- ΜΠΕ, ήταν ο κ. Μίμης Παναγόπουλος, αδελφός του Βασίλειου Παναγόπουλου, ο οποίος ήταν κυβερνήτης στο μοιραίο Noratlas «Νίκη-4», το οποίο καταρρίφθηκε στις 21 Ιουλίου 1974, από την κυπριακή αεράμυνα, μετά από ασυγχώρητο και ολέθριο λάθος της τότε στρατιωτικής ηγεσίας της Ελλάδος και της Εθνικής Φρουράς.

Το αεροσκάφος συνετρίβη στην περιοχή Μακεδονίτισσα, λίγο πριν το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Βρήκαν φρικτό θάνατο ο κυβερνήτης Βασίλειος Παναγόπουλος, ο συγκυβερνήτης Στέργιος Συμεωνίδης, ο ιπτάμενος μηχανικός Γεώργιος Δάβαρης και ο ναυτίλος-αρχισμηνίας Ηλίας 'Ανθιμος καθώς και 32 έφεδροι καταδρομείς από την Ελλάδα.

Μόνος επιζήσας ο Θανάσης Ζαφειρίου, που έμεινε ανάπηρος, και έφυγε από την ζωή πέρσι.

Ο κ. Μίμης Παναγόπουλος είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι την επόμενη ή την μεθεπόμενη μέρα της τραγωδίας η Αεροπορία έστειλε σήμα στην Αστυνομία και ένας μοίραρχος πήγε στο σπίτι τους στο Αγρίνιο. Εκείνη την ημέρα, θυμάται ο κ. Μίμης, ήταν με τον πατέρα του στην αυλή και έπιναν καφέ, οπότε τους επισκέφτηκε ο μοίραρχός, ο οποίος ρώτησε :

«Ο κ. Παναγόπουλος; Ναι του απάντησε ο πατέρας μου. Σας συλλυπούμαι ο γιος σκοτώθηκε στην Κύπρο». Στο σημείο αυτό της συνομιλίας η φωνή του Μίμη Παπαδόπουλου σπάει: «Είμαι περήφανος που σκοτώθηκε το παιδί μου για την Ελλάδα», απάντησε επί λέξει ο πατέρας μου. Τα λόγια του αυτά δεν θα τα ξεχάσω ποτέ, πρόσθεσε.

Σύμφωνα με την μαρτυρία του Μίμη Παναγόπουλου ο αδελφός του Βασίλης ήταν πίσω από το 'Νίκη- 3» με κυβερνήτη τον επισμηναγό Σωτήρη Στέφα. Πάνω από την Ρόδο ο Βασίλης Παναγόπουλος τον πέρασε, γιατί το Noratlas του Στέφα έπαθε βλάβη στον ένα κινητήρα. Τον Βασίλη τον ρίξανε. Το βλήμα βρήκε τον αδελφό του μέσα στα πόδια του και τον πέταξε έξω από το αεροπλάνο. Ο συγκυβερνήτης του, ο Συμεωνίδης, είπε στον πύργο ελέγχου της Λευκωσίας: «Έχασα τον Παναγόπουλο, κάνω προσπάθεια να προσγειώσω το αεροπλάνο». Τι να προσγειώσει, προσθέτει, είχε φύγει όλος ο θάλαμος διακυβέρνησης του αεροπλάνου.

Τα πρώτα λείψανα του Βασίλη Παναγόπουλου πήγαν στο Αγρίνιο το 2005, ενώ την Παρασκευή παρέλαβε ορισμένα ακόμη.