Το δράμα των μεταναστών μέσα σε εγκαταλελειμμένα βαγόνια

Ο Habib είναι 22 ετών. Το μακρύ του ταξίδι άρχισε από την Αλγερία. Έφτασε περπατώντας στα τουρκικά παράλια και από εκεί με μια βάρκα πέρασε στη Ρόδο.

Χωρίς να χάσει χρόνο βρήκε τον τρόπο για να φτάσει άμεσα στην Αθήνα. Κρύφτηκε κάτω από ένα φορτηγό που έφευγε με το πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά.

Habib, REUTERS/Alexandros Avramidis

Ο στόχος του, όπως και των περισσοτέρων ήταν να περάσει τα σύνορα και να φύγει για την κεντρική Ευρώπη.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός, βόρεια της Θεσσαλονίκης είναι η «πύλη» για την ελευθερία από τότε που έκλεισε ο βαλκανικός διάδρομος.

Πολλοί, κυρίως νέοι, επιλέγουν να μείνουν εκεί κάτω από άθλιες συνθήκες καθώς έτσι νιώθουν ότι θα έχουν πιο πολλές ευκαιρίες για να φύγουν.

Habib, REUTERS/Alexandros Avramidis

«Εδώ ζούμε σαν τα ζώα» λέει ο Habib στον Αλέξανδρο Αβραμίδη του Reuters, o οποίος βρέθηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό που έχει γίνει καταφύγιο βασανισμένων ψυχών.

Ο 22χρονος Αλγερινός προσπάθησε πριν από λίγες ημέρες να περάσει παράνομα τα σύνορα παρέα με έναν φίλο του. Σκαρφάλωσαν σ' ένα τραίνο αλλά οι αρχές των Σκοπίων τους εντόπισαν και τους έστειλαν πίσω στην Ελλάδα.

Την ίδια τύχη είχε και ο νεαρός Mohamed Khaleuf από το Μαρόκο, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του τρεις αποτυχημένες προσπάθειες.

Mohamed Khaleuf, REUTERS/Alexandros Avramidis

«Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα προσπαθήσω πέντε φορές. Αν δεν τα καταφέρω θα προσπαθήσω να περάσω από κάποιο άλλο σημείο» λέει ο Khaleuf.

Οι νέοι αυτοί είναι δύο από τους εκατοντάδες μετανάστες, από το Μαρόκο, την Τυνησία και την Αλγερία οι οποίοι ήρθαν στην χώρα μας πριν από ένα χρόνο και εγκαταστάθηκαν σε εγκαταλελειμμένα βαγόνια στον εμπορευματικό σταθμό της Θεσσαλονίκης.

Σχεδόν όλοι τους διανύουν την δεκαετία των 20. Το αίμα τους βράζει· αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τίποτα δεν τους σταματά και δύσκολα μπορούν να περιοριστούν σε κάποιο κέντρο φιλοξενίας.

Η ζοφερή κατάσταση που επικρατεί στα εγκαταλελειμμένα βαγόνια που έχουν εγκατασταθεί δεν τους πτοεί.

Τι κι αν δεν έχουν ρεύμα και τρεχούμενο νερό. Για να προμηθευτούν φαγητό μπαίνουν στην ουρά του πλησιέστερου κέντρου φιλοξενίας. Τουαλέτα πηγαίνουν σε ένα παλιό εργοστάσιο χαρτοποιίας.

Βλέπουν τις εμπορευματικές αμαξοστοιχίες να αναχωρούν και συνεχίζουν να ονειρεύονται ότι μια ημέρα, σύντομα, θα καταφέρουν να γλιστρήσουν μέσα σε κάποιο βαγόνι και θα περάσουν τα σύνορα χωρίς να έχουν ταξιδιωτικά έγγραφα και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τις Αρχές.

REUTERS/Alexandros Avramidis

Οι τραυματισμοί που παθαίνουν στην προσπάθεια τους να περάσουν παράνομα τα σύνορα δεν τους ρίχνουν το ηθικό.

Δεν σκέφτηκαν να πάνε σε κάποιο κέντρο φιλοξενίας ακόμη κι όταν στην περιοχή επικρατούσαν πολικές θερμοκρασίες και έβλεπαν βαγόνια να τυλίγονται στις φλόγες καθώς πολλοί έβαζαν φωτιά στο εσωτερικό τους στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν .

Κανείς δεν ξέρει πόσοι έχουν καταφέρει με αυτόν τον τρόπο να συνεχίσουν τον ταξίδι τους προς την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.

REUTERS/Alexandros Avramidis

Το 2015 πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες πέρασαν στην Ευρώπη μέσω του βαλκανικού διαδρόμου (Τουρκία, Ελλάδα, Βαλκανικές χώρες, Γερμανία, Αυστρία).

Από την στιγμή όμως που τα σύνορα με τα Σκόπια έκλεισαν και έγινε η συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες «εγκλωβίστηκαν» στην Ελλάδα σε επίσημους και πρόχειρους καταυλισμούς.