Ικανοποιητική η αγορά των νηστίσιμων – «Ζεσταίνεται» η αγορά για το πασχαλινό τραπέζι

«Έχει κίνηση όπως πάντα. Έως σήμερα έχουμε πάει πολύ καλά» αναφέρει ο Σπύρος Κοράκης, πρόεδρος των Ιχθυεμπόρων - Ιχθυοπωλών στη Βαρβάκειο. «Χταπόδι, καλαμάρι, σουπιά και βέβαια το θράψαλο "φεύγουν" λόγω φυσικά της νηστείας, αλλά και των πολύ χαμηλών τιμών φέτος. Ο ΦΠΑ έχει αυξηθεί βέβαια, αλλά οι τιμές έχουν πέσει (σσ: εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 15% με 20%) οπότε επωφελείται ο καταναλωτής. Έως αύριο, Μεγάλη Πέμπτη, θα κινηθούμε πολύ καλά, μετά ασφαλώς η κίνηση θα πέσει».

Διαφορετική είναι η εικόνα που δίνει, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την αγορά του κρέατος ο Βασίλης Ντελφιλιππίδης, πρόεδρος των κρεοπωλών Αθήνας - Αττικής, καθώς τα τελευταία χρόνια οι καταναλωτές προτιμούν να προμηθεύονται τον πασχαλινό οβελία από τις μεγάλες αλυσίδες των σούπερ μάρκετ, όπου βρίσκουν καλύτερες τιμές σε σχέση με τα κρεοπωλεία.

«Τα πράγματα είναι πολύ πεσμένα φέτος, υπάρχει αγοραστικός μαρασμός. Είμαστε 30% κάτω σε σχέση με πέρυσι και τουλάχιστον 60% σε σχέση με τα επίπεδα προ της κρίσης. Ο κόσμος έχει μπερδευτεί με τις τιμές, δεν μπορεί κάποια σούπερ μάρκετ να πουλάνε κάτω από το κόστος παραγωγής αρνιά, υποστηρίζοντας ότι είναι ελληνικά. Η κατάσταση αυτή δεν είναι σημερινή, έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 10 με 12 χρόνια και καταστρέφει την ελληνική κτηνοτροφία. Πρέπει επιτέλους να μπουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να κάνουν τη δουλειά τους».

Από την πλευρά των καταναλωτών, ο 70χρονος Ζαχαρίας, συνταξιούχος του ΙΚΑ, βλέπει την αγορά πεσμένη αλλά τις τιμές σχετικά καλές. «Χρειάζεται βέβαια να κάνεις έρευνα. Βρήκα το αρνί σε ένα κρεοπωλείο στα 9,6 ευρώ το κιλό και αλλού, της ίδιας προέλευσης, 7,8. Ξέρω ότι υπάρχουν και χαμηλότερες τιμές σε προσφορές, αλλά γι' αυτά τα αρνιά ακούω ότι είναι ξένα».

«Το τραπέζι μας δεν θα είναι ούτε πιο φτωχό ούτε πιο πλούσιο σε σχέση με τα τελευταία χρόνια» αναφέρει η 45χρονη Βάσω, ιδιωτική υπάλληλος και μητέρα δυο παιδιών. «Προσπαθούμε να μην στερηθούμε τίποτε λόγω των ημερών και το καταφέρνουμε επειδή "συνεργαζόμαστε" με άλλους συγγενείς. Άλλος βάζει το αρνί, άλλος το κρασί και τα αναψυκτικά, κάποιος τα υπόλοιπα. Έτσι μοιραζόμαστε το κόστος και όλοι περνάμε καλά».

«Ήμασταν δυο εργαζόμενοι στο σπίτι, τώρα εργάζομαι μόνο εγώ, ενώ ο γιος μας σπουδάζει. Το πρόβλημα επομένως για εμάς δεν είναι οι τιμές, αλλά η συρρίκνωση του οικογενειακού μας εισοδήματος και η ανεργία. Απ' ό,τι βλέπω και από τη δική μου επιχείρηση πάντως η αγορά δεν κινείται όπως θα έπρεπε. Ως έμπορος ζω την κρίση και ως καταναλωτής αναγκάζομαι να σφίξω το ζωνάρι» αναφέρει ο 55χρονος Κωνσταντίνος.