Δίκη Marfin: Θυμάστε τους νεκρούς της 5ης Μαΐου;

6,5 χρόνια μετά τον εμπρησμό της Marfin, το μεικτό ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας έκρινε ομόφωνα πως οι δύο κατηγορούμενοι είναι αθώοι.

Ο Θοδωρής Σίψας, δήλωσε στους δικαστές πως όταν έμαθε τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ήταν το μεγαλύτερο σοκ της ζωής του: «Σκεφτόμουν πως εγώ πήγα να βοηθήσω και τώρα με κατηγορούν για κάτι που δεν έχω πράξει και μάλιστα για ένα τόσο βαρύ έγκλημα».

Κοιτάζοντας δικαστές και ενόρκους και προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του, ο 34χρονος, δήλωσε αθώος. «Έχω καταδικάσει την επίθεση στην Τράπεζα Marfin από το 2011. Ως άνθρωπος που αγωνίζεται για την αντιεξουσία και την ελευθερία δεν θα μου επέτρεπα να κάνω αυτό που κατηγορούμαι».

Ο δεύτερος κατηγορούμενος, Παύλος Αντρέεβ, ευχήθηκε να βρεθούν οι πραγματικοί ένοχοι των δύο εμπρησμών.

Κι έτσι, 6,5 χρόνια μετά, οι δράστες της τριπλής δολοφονικής επίθεσης, παραμένουν ασύλληπτοι .

Το χρονικό

Ήταν 5 Μαΐου του 2010. Τα συνδικάτα είχαν καλέσει σε γενική απεργία και πορεία στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση της τελευταίας δεκαετίας. Μια σφοδρή σύγκρουση με την κυβέρνηση ενάντια στο 1ο μνημόνιο. Η μέρα ξεκίνησε με συνθήματα. Οι διαδηλωτές προσπάθησαν για έναν «νέο Δεκέμβρη». Κάποιοι επιχείρησαν να μπουν στη Βουλή. Κανείς δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε...

πηγή: Ηλίας Προβόπουλος

Στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ αρχικά έσπασε η τζαμαρία, μετά έπεσε η πρώτη μολότωφ, η δεύτερη, η τρίτη... Ο υπεύθυνος του καταστήματος, με έναν πυροσβεστήρα στα χέρια, βρέθηκε σε μάχη σώμα με σώμα με έναν από τους εισβολείς. «Άνοιξε το καπάκι μιας νέου τύπου μολότωφ και εκσφενδόνισε το υπόλοιπο του μπουκαλιού που έσκασε στη σκάλα του βιβλιοπωλείου», περιέγραφε τότε.

Δίπλα, στο αριθμό 23, στον 3ο όροφο του κτιρίου, οι υπάλληλοι της τράπεζας συνεχίζουν να εργάζονται. Πολλοί διαδηλωτές τα βάζουν με τους υπαλλήλους, τους χαρακτηρίζουν απεργοσπάστες. Οι τηλεοπτικές κάμερες καταγράφουν μία φωνή να φωνάζει «Κάψτε τους». Κι έτσι, εν μέσω επεισοδίων, 3 άτομα σπάνε το τζάμι της εισόδου και πετούν μολότωφ. Το κτίριο παίρνει φωτιά.

«Μία κοπέλα φόραγε μία σάκα και δύο νεαροί στα μαύρα», είπαν κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες. «Ο ένας φορούσε τζόκει, ο άλλος κουκούλα» είπαν κάποιοι άλλοι...

Οι υπάλληλοι της τράπεζας προσπαθούν με κάθε ανορθόδοξο τρόπο να εγκαταλείψουν το κτίριο. Οι πιο τολμηροί πηδούν από μπαλκόνι σε μπαλκόνι για να διαφύγουν. Ένας υπάλληλο πηδά και δεν τα καταφέρνει. Πέφτει στη σκεπή του κινηματογράφου Αττικόν. Σπάει τα πόδια του. Οι διαδηλωτές αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει προσπαθούν να σπάσουν τα τζάμια της τράπεζας για να βγει ο καπνός. Τελευταία κατέβηκε μία γυναίκα. Ακούγονται οι πρώτοι ψίθυροι. «Υπάρχουν νεκροί».

πηγή: Ιάκωβος Χατζησταύρου

πηγή: reuters

Τα δελτία 'σπάνε' την απεργία και βγαίνουν στον αέρα. Η αστυνομία το επιβεβαιώνει. «Υπάρχουν νεκροί».

Κάποιοι είπαν ότι το όχημα της πυροσβεστικής παρεμποδίστηκε από τους διαδηλωτές. Άλλοι το διέψευσαν. Ποιος ξέρει τι από όλα αυτά είναι αλήθεια;

Το όχημα φτάνει επιτέλους έξω από την Τράπεζα αλλά για τους εγκλωβισμένους είναι ήδη αργά. «Ο καπνός και τα τοξικά αέρια από την καύση των πλαστικών και χαρτικών τους σκότωσαν σχεδόν αμέσως. Απώλεσαν τις αισθήσεις τους και λίγο μετά πέθαναν», λέει ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης.

Οι περιγραφές των ανθρώπων του ΕΚΑΒ συγκλονίζουν. Ο πρώτος βρέθηκε στα σκαλιά. Η δεύτερη, δίπλα στην καρέκλα του γραφείου της, με το ακουστικό του τηλεφώνου κατεβασμένο. Και η τρίτη κοπέλα στο παράθυρο μισή μέσα μισή έξω. Και τα τρία άτομα βρέθηκαν με το στόμα ανοιχτό. Δεν είχαν καεί. Τα πρόσωπά τους όμως ήταν μαύρα από τον καπνό. Αιτία θανάτου, ασφυξία.

Οι νεκροί της 5ης Μαϊου

Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών

Η Αγγελική ήταν έγκυος στον 4ο μήνα. «Στο απόγειο της ευτυχίας της. Χαρούμενος άνθρωπος θετικός. Δεν υπάρχει ούτε μία φωτογραφία της που να μην γελάει», λένε οι δικοί της άνθρωποι. Εκείνη την ημέρα είχε σκοπό να φύγει νωρίτερα από την τράπεζα..

Η αδερφή της, η Σίσσυ, είδε από την τηλεόραση την τράπεζα να καίγεται. Την πήρε τηλέφωνο. Το τηλέφωνο χτυπούσε κανονικά αλλά κανένας δεν το απαντούσε. Όταν ξεκίνησε από την Πάτρα γα την Αθήνα, πίστευε πως κάποιο λάθος έχει συμβεί. Οι δυο αδερφές έμεναν μαζί στα Εξάρχεια, στην Ιπποκράτους, για 10 χρόνια.

Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών

Ο Νώντας έχασε τον πατέρα του νωρίς. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της με τη βοήθεια του αδερφού της. Αμπελόκηποι, Ηλιούπολη, Σκωτία για μεταπτυχιακά και μετά στη Marfin. Δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ και τα καλοκαίρια στη Λευκάδα. Εκεί τον έθαψαν.

Προοδευτικός άνθρωπος, με εφημερίδες και διαβάσματα. ο Νώντας βρέθηκε στις σκάλες ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο όροφο.

Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών

Η Ελένη, η μητέρα της Παρασκευής φοβόταν τους τρομοκράτες στον υπόγειο του Λονδίνου, και ήθελα η Παρασκευή, η Βίβιαν, όπως την φώναζαν, να γυρίσει πίσω στην Αθήνα. Η Παρασκευή. Η κόρη της Ελένης και του Μανώλη από την Μήλο.

Εκείνη την ημέρα, η Βίβιαν τηλεφώνησε στην μητέρα της. Δεν της είπε όμως ότι κινδυνεύει, απλά βιάστηκε να το κλείσει, όπως έκανε κάθε φορά που έμπαινε πελάτης στην τράπεζα. Μετά, βγήκε στο μπαλκόνι για να αναπνεύσει και έγινε γνωστή ως η κοπέλα με τα σομόν γοβάκια που βρέθηκε πεσμένη στο μπαλκόνι.

«Όχι στη βία της εξουσίας. Όχι στην εξουσία της βίας», γράφτηκε εκείνες τις ημέρες σε μία προκήρυξη αντεξουσιαστών.

Η Αγγελική, η Παρασκευή, ο Νώντας είναι οι νεκροί της 5ης Μαΐου. Οι νεκροί όμως ήταν 4. Γιατί η Αγγελική ήταν έγκυος... Ελάχιστα συνθήματα έχουν γραφτεί για τους νεκρούς της 5η Μαΐου, ελάχιστοι θυμούνται τα ονόματά τους, και σίγουρα, οι νεκροί της Marfin δεν κέρδισαν τα πρωτοσέλιδα που τους αναλογούσαν.

Πέρασαν 6 χρόνια. Η Σταδίου έχει πάψει εδώ και καιρό να μυρίζει καμένο. Και δεν ξέρω πόσοι σκέφτονται τους νεκρούς της Μarfin όταν περνάν από τον αριθμό 23. Οι καταστηματάρχες λένε πως από τότε, κάποιοι διαδηλωτές σωπαίνουν όσο πλησιάζουν στο «σημείο»...