ΔΕΘ 2016: Οδηγός... καλοπέρασης για τους επισκέπτες
Η γλωσσική... κόντρα Αθήνας – Θεσσαλονίκης έχει την τιμητική της τις μέρες της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Σουβλάκι ή καλαμάκι, βερνίκι ή όζα, λάστιχο ή φούιτ, είναι τα αστεία που κάθε Σεπτέμβριο ακούγονται στη συμπρωτεύουσα.
Ο επισκέπτης της ΔΕΘ θα πιει μαύρη μπύρα, θα φάει σουβλάκι και λουκάνικο σε πλαστικό πιάτο, θα κάνει τις αγορές του στην Τσιμισκή, θα πάρει τσουρέκια για τους φίλους του. Όμως, τι πρέπει να έχει κατά νου κάποιος, που θέλει να ανακαλύψει και τις μη τουριστικές γωνιές της πόλης; Τι πρέπει να αποφύγει, για να μην ταλαιπωρηθεί;
Πως θα κυκλοφορήσετε στη Θεσσαλονίκη
Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ με 79 δρομολόγια, συν την Πολιτιστική γραμμή Νο 50, δίνουν την δυνατότητα μετακίνησης σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Το κόμιστρο αντιστοιχεί σε 1 ευρώ και 50 λεπτά το μειωμένο. Εισιτήρια εκδίδονται και από τα εντός των λεωφορείων εκδοτικά μηχανήματα, έναντι 1,10 ευρώ και 0,60 ευρώ αντίστοιχα, χωρίς, όμως, να επιστρέφουν ρέστα.
Πιάτσες των ταξί υπάρχουν στους περισσότερους κεντρικούς δρόμους ενώ οι εταιρείες ράδιο ταξί εξυπηρετούν σε 24ωρη βάση. Στην πόλη δραστηριοποιούνται εταιρείες διάθεσης κοινόχρηστων και ενοικιαζόμενων ποδηλάτων, που διαθέτουν σταθμούς στους κεντρικούς δρόμους του πολεοδομικού συγκροτήματος και στην παραλία, αλλά και στη ΔΕΘ. Το ποδήλατο είναι ίσως ο πιο διασκεδαστικός τρόπος να ζήσει κανείς την πόλη και να τη φωτογραφίσει.
Όσοι έλθουν με δικό τους μεταφορικό μέσο, καλό θα είναι να μην παρασυρθούν από την εικόνα των διπλοπαρκαρισμένων οχημάτων - καθιερωμένη τάση με την επιστροφή των αδειούχων από τις παραλίες. Για να μην ταλαιπωρηθούν, κάνοντας κύκλους και καταναλώνοντας μισό ρεζερβουάρ καυσίμου σε λίγες εκατοντάδες μέτρα, ας προτιμήσουν κάποια από τα δεκάδες πάρκινγκ που υπάρχουν στο κέντρο και περιμετρικά αυτού, αλλά και τις θέσεις ελεγχόμενης στάθμευσης.
Σε κάθε περίπτωση, όποιος δεν θέλει να ταλαιπωρηθεί καθόλου τις ημέρες της έκθεσης και έχει τις αντοχές, ας προτιμήσει το πιο ασφαλές μέσο μετακίνησης: Τα πόδια του.
Ειδικά το απόγευμα του πρώτου Σαββάτου της ΔΕΘ, είναι το μόνο ενδεδειγμένο μέσο μετακίνησης προς το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο και γενικά στο κέντρο της πόλης, που θυμίζει φρούριο για την ομιλία του πρωθυπουργού προς τους παραγωγικούς φορείς και τις παράλληλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Πάντως, όποιος δεν ενδιαφέρεται να ακούσει για πολιτική και οικονομία μπορεί να προτιμήσει, με τρία ευρώ, να πάρει το καραβάκι και να πάει μια βόλτα στην Περαία και τους Νέους.
«Η δική σου Θεσσαλονίκη»
Τι αγαπάει περισσότερο, όμως, ο Σαλονικιός στην πόλη του και κανένας επισκέπτης της δεν πρέπει να το χάσει; Αρκετές δεκάδες τουριστικών οδηγών, εκατοντάδες θεματικά αφιερώματα, ρεπορτάζ με προτάσεις για εστιατόρια, μουσικές σκηνές και θεατρικές παραστάσεις, καινοτόμες δραστηριότητες, βρίσκονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων, των περιπτέρων, στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο.
Όμως, αυτό που αγαπάει ο Σαλονικιός στην πόλη του είναι μοναδικό, όσο και απλό: Είναι η δική του Θεσσαλονίκη! Αυτή, που άλλος απαθανατίζει κάτι δειλινά στην παραλία, στις ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, άλλος από το μπαλκόνι του σπιτιού του, κάποιος άλλος από το Λιμάνι, ή από την Άνω Πόλη, όπου η θέα είναι αρκετή για να «χορτάσει» κάθε μάτι.
«Ιστορία με γωνίες»
Θεσσαλονίκη είναι οι νυχτερινές βόλτες σε γειτονιές φαντάσματα και στις μισογκρεμισμένες προσφυγικές κατοικίες, χτισμένες πάνω στα βυζαντινά τείχη. Είναι η αναζήτηση των ιστοριών που έχουν να διηγηθούν εκατοντάδες κτίρια σε κάθε γωνιά της πόλης: Αληθινές ή φανταστικές, ευχάριστες και ρομαντικές ή λυπητερές, χιλιοειπωμένες, αλλά συχνά και άβολες κι ανομολόγητες. Είναι εκεί που η ομορφιά και η ασχήμια μπορούν να συνυπάρξουν. Είναι η ιστορία της πόλης χωρίς λεζάντες· διαθέσιμη σε όποιον θέλει να την αναγνώσει, ακριβώς όπως εκτίθεται μπροστά του, χωρίς καμία προσπάθεια να ωραιοποιηθεί.
Διαβάστε επίσης: