Γιάννης Μπουτάρης: Ο «κυρ Γιάννης» που άφησε το στίγμα του στο ελληνικό κρασί και τη Θεσσαλονίκη

«Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε από τη ζωή σήμερα το βράδυ, σε ηλικία 82 ετών, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του» αναφέρεται σε ανάρτηση της οικογένειας Μπουτάρη, στη σελίδα του κτήματος Κυρ-Γιάννη.

«Οραματιστής, χαρισματικός, πρωτοπόρος, αντισυμβατικός, ο Γιάννης Μπουτάρης είναι η ιστορία, αλλά και η πηγή έμπνευσης της αναγέννησης του ελληνικού κρασιού. Και όχι μόνο. Μια ανεξάντλητη δύναμη της φύσης που απαντούσε στο μικρό της όνομα. Ο κυρ-Γιάννης θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μας», συμπληρώνεται στην ίδια ανάρτηση.

Η ζωή και η αγάπη του για το κρασί

Αντικομφορμιστής, βωμολόχος και κατά καιρούς εκρηκτικός, ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη.

Πτυχιούχος Χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος Οινολόγος και συνεχιστής της πλούσιας οικογενειακής παράδοσης στα κρασιά, μέσω της εταιρείας «Ι. Μπουτάρης & Υιός», την οποία ίδρυσε ο παππούς του το 1879.

Από την εταιρεία «Μπουτάρη» αποχώρησε το 1996 και ίδρυσε την εταιρεία «Κυρ-Γιάννη» -με τα ομώνυμα κρασιά και τα οινοποιεία σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και στο Αμύνταιο-, την οποία σήμερα διευθύνουν οι δύο του γιοι.

Ερωτηθείς κάποτε από την Καθημερινή αν ο Έλληνας ήταν οίνος τι γεύση θα είχε, ο Γιάννης Μπουτάρης είχε απαντήσει:

«Θα ήταν μια γκάμα χύμα κρασιών. Μια ποικιλία που αν την επεξεργαστούμε κατάλληλα θα μας δώσει ένα υπέροχο Σαββατιανό, αν όμως κάποιος την αφήσει όπως είναι, θα βγει μια φτηνή ρετσίνα που δεν θα πίνεται. Η καλή βάση υπάρχει. Ομως ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνει στο σπίτι, αυτά που μαθαίνει στο σχολείο, η συμπεριφορά του στον δημόσιο χώρο, τον κατατάσσουν στη χειρότερη κατηγορία. Ο Ελληνας θεωρεί ότι πρέπει να επιβάλλεται με τον εγωισμό του ως οδηγός, συμπολίτης, συνάδελφος επειδή δεν υπάρχει κανένας άλλος αποτελεσματικός τρόπος. Αν πίστευε ότι θα υπήρχε δικαιοσύνη και τιμωρία, δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτήν την αποκτήνωση που ζούμε σήμερα».

Διετέλεσε πρόεδρος και μέλος διοικήσεων πλήθους φορέων, επαγγελματικών, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών, όπως η Διεθνής Ακαδημία Οίνου, ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, η Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου, Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

«Εμένα με ενδιέφερε όχι μόνο να κάνω καλό κρασί αλλά να αναπτυχθεί και η οινική κουλτούρα. Η έννοια της ποιότητας, όταν ξεκίνησα, ήταν ανύπαρκτη. Τότε υπήρχαν ελάχιστοι αμπελοπαραγωγοί και η αμπελουργία είχε φθίνουσα πορεία. Τώρα, ευτυχώς, τα οινοποιεία έχουν γίνει σημαντικός τομέας του τουρισμού και έχει ξεκινήσει να υπάρχει ενδιαφέρον από τον καταναλωτή και αντίληψη από τους παραγωγούς» είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στη Lifo.

Η εκλογή του ως δημάρχου της Θεσσαλονίκης

Εξελέγη ως ο 60ος δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010.

Αρνείτο πεισματικά να αυτοχαρακτηριστεί πολιτικός, διαχωρίζοντας την τοπική αυτοδιοίκηση από την κεντρική πολιτική.

«Η Θεσσαλονίκη, ήταν πάρα πολύ εσωστρεφής και κομπλεξαρισμένη σε σχέση με την Αθήνα. Εγώ έλεγα ότι δεν με ενδιαφέρει να είναι πρωτεύουσα η Θεσσαλονίκη, αλλά να είναι η καλύτερη επαρχιακή πόλη της Ευρώπης. Νομίζω το κατάφερα σε μεγάλο βαθμό, αν αναλογιστείς την αύξηση του τουρισμού και τα σχόλια των επισκεπτών» είχε πει κάποτε ο ίδιος ο Μπουτάρης, μιλώντας στην εφημερίδα «Μακεδονία».

Παρέμεινε στο αξίωμα για δύο θητείες, που σημαδεύτηκαν από αρκετές εντάσεις και διαμάχες.

Λίγο προτού αποχωρήσει από το δημαρχιακό θώκο, μιλώντας στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο, είχε κάνει την αυτοκριτική του και είχε τονίσει πως:

«Η ιστορία θα κρίνει εάν ήμουν καλός δήμαρχος για τη Θεσσαλονίκη».

Παρά τον εκνευρισμό που, όπως είχε πει, του προκαλούσαν οι μετακομίσεις, δεν μετάνιωσε καθόλου για την απόφαση του να μη θέσει υποψηφιότητα στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές.

Θεωρούσε πως μέσα από την εννιαετή παρουσία του στον δημαρχιακό θώκο η Θεσσαλονίκη κέρδισε «αναγνωρισιμότητα» χάρη στον «αντισυμβατικό» δήμαρχο της.

«Άρχισαν όλοι να μιλάνε για την πόλη και να υπάρχουν δημοσιεύματα» είχε υπογραμμίσει χαρακτηριστικά στην ίδια συνέντευξη.

«Το έζησα, το χόρτασα, αντίο» είχε δηλώσει ο Γιάννης Μπουτάρης, εξηγώντας παράλληλα ότι η απόφασή του να αποχωρήσει ήταν εύκολη αλλά η ανακοίνωσή της δύσκολη.

Άλλες ενασχολήσεις

Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 2023, εξελέγη εκ νέου με την παράταξη του Σπύρου Πέγκα ως πρώτος δημοτικός σύμβουλος, λαμβάνοντας ρεκόρ ψήφων.

Υπήρξε πρόεδρος του Μουσείου Ολοκαυτώματος της Ελλάδας και ιδρυτικό μέλος του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, του Κέντρου Υποστήριξης Εξαρτημένων «Όασις», καθώς και ιδρυτής του «Αρκτούρου», οργανισμού για την προστασία της καφετιάς αρκούδας και της άγριας ζωής.

Τιμήθηκε με πολλές διεθνείς και εθνικές διακρίσεις.

Διηγήθηκε τη ζωή του στο βιβλίο του με τίτλο «Εξήντα χρόνια τρύγος»» που κυκλοφόρησε το 2020.

Εξιστόρησε για την ενασχόλησή του με τα κρασιά, τη συλλογική του δράση, τις καινοτομίες και τις συγκρούσεις που σημάδεψαν τον κλάδο στην Ελλάδα από τη μεταπολεμική περίοδο ως τις μέρες μας.

Μίλησε, όμως, και για τη «μάχη» που έδωσε με τον αλκοολισμό, μια «μάχη» που κέρδισε και βοήθησε και άλλους να απεξαρτηθούν.