ΕΛΛΑΔΑ

ΣτΕ: Ακύρωσε οικοδομική άδεια της διεύθυνσης Εφορείας Αρχαιοτήτων στην Υδρα

ΣτΕ: Ακύρωσε οικοδομική άδεια της διεύθυνσης Εφορείας Αρχαιοτήτων στην Υδρα

Στον μνημειακό οικισμό της Ύδρας επιτρέπεται μόνο η ανακατασκευή οικοδομήματος παρόμοιο προς εκείνο του οποίου η ύπαρξη μπορεί να αποδειχθεί, όπως επιτρέπεται η ανακατασκευή οικοδομήματος στην μορφή την οποία αποδεικνύεται ότι προϋπήρχε.

Αυτό έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και ακύρωσε οικοδομική άδεια και άδεια της διεύθυνσης Εφορείας Αρχαιοτήτων που επέτρεπαν την ανακατασκευή τμήματος ισογείου κατοικίας και προσθήκη κεραμοσκεπούς ορόφου.

Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ στην υπ΄αριθμ. 1462/2024 απόφασή του (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Χρήστος Ντουχάνης και εισηγητής η πάρεδρος Ζωή Θεοδωρικάκου), επισημαίνει ότι οικισμός της Ύδρας από το 1962 έχει χαρακτηριστεί μνημειακός οικισμός, κάτι που «υπερισχύει έναντι των λοιπών χαρακτηρισμών του ως ιστορικού τόπου, παραδοσιακού οικισμού, τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τόπου χρήζοντος ειδικής κρατικής προστασίας, και τούτο διότι ο μνημειακός αυτός χαρακτήρας υπάγει τον οικισμό σε αυστηρότερο καθεστώς προστασίας».

Κατά συνέπεια επισημαίνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, για «τη δόμηση στον οικισμό της Ύδρας απαιτείται η τήρηση των κανόνων που απορρέουν από το ιδιαίτερο και αυστηρότερο προστατευτικό καθεστώς των μνημειακών οικισμών, βάσει των οποίων μόνη επιτρεπτή είναι η δόμηση κτισμάτων, όπως αυτά προϋπήρχαν, αφού αυτά είναι που προσέδωσαν στον οικισμό τον μνημειακό του χαρακτήρα.

Δηλαδή, συνεχίζει το ΣτΕ «δεν αρκεί, η τήρηση των διατάξεων που ισχύουν εν γένει για τους παραδοσιακούς οικισμούς, εντός των οποίων επιτρέπεται η ανέγερση και νέων κτιρίων, τούτο δε παρά τα όσα αντίθετα προβλέπει σχετική εγκύκλιος του ΥΠΕΝ, η οποία παρερμηνεύει τους κανόνες που διέπουν το πολεοδομικό καθεστώς του εν λόγω οικισμού, όπως έχουν διαμορφωθεί από τη νομολογία, σε ό,τι αφορά την ανέγερση κτίσματος επί οικοπεδικής επιφάνειας που είχε δομηθεί κατά το παρελθόν».

Κατόπιν αυτών το ΣτΕ έκρινε ότι είναι παράνομη οικοδομική άδεια κατά το μέρος που επέτρεψε την προσθήκη ορόφου σε υφιστάμενο ισόγειο κτίσμα στον κεντρικό τομέα του οικισμού της Ύδρας, καθώς ο όροφος δεν προϋπήρχε.