Οι πιο σημαντικές τάσεις στην εκπαίδευση παγκοσμίως για την επόμενη δεκαετία

Η τεχνητή νοημοσύνη, η εικονική και επαυξημένη πραγματικότητα και η διαδικτυακή μάθηση είναι κάποιες από τις τεχνολογίες που αναδιαμορφώνουν όχι μόνο το τοπίο της εκπαίδευσης αλλά γενικά τον κόσμο μας. Έτσι, καλούμαστε όλες και όλοι να μην επαναπαυόμαστε σε ό,τι έχουμε μάθει, αλλά να καταφεύγουμε στη συνεχή κατάρτιση υπό το πρίσμα της δια βίου μάθησης.

Στη συνέχεια του άρθρου μπορείτε να διαβάσετε τρεις τάσεις οι οποίες αναμένεται πως θα απασχολήσουν την εκπαίδευση, σε παγκόσμιο επίπεδο, στα επόμενα δέκα χρόνια.

Immersive Virtual Learning

Μέσα στην επόμενη δεκαετία, ητα όρια του πραγματικού και του ψηφιακού κόσμου θα γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα, κάτι το οποίο αναμένεται να γίνει φανερό και στην εκπαίδευση. Οι τεχνολογίες εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας (VR και AR) μπορούν να βοηθήσουν πολλούς ανθρώπους να σπουδάσουν, οι οποίοι, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα μπορούσαν. Οι τεχνολογίες αυτές θα είναι πιο προσιτές από ό,τι ήταν μέχρι σήμερα και θα βοηθούν τους φοιτητές να αλληλεπιδρούν με τους καθηγητές και τους συμφοιτητές τους όπως θα έκαναν αν βρίσκονταν στην ίδια αίθουσα. Η δημιουργία εικονικών αιθουσών διδασκαλίας, δε, μπορεί να επιτρέψει τη συμμετοχή των φοιτητών σε πολύπλοκες προσομοιώσεις και επιστημονικά πειράματα.

Προσαρμοστική μάθηση με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης

Η τεχνητή νοημοσύνη θα αλλάξει και την εκπαίδευση με πολλούς τρόπους. Τα επόμενα χρόνια, μία από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις της αναμένεται να είναι η άνοδος της εξατομικευμένης μάθησης. Αυτό σημαίνει πως οι καθηγητές θα έχουν πρόσβαση σε εργαλεία τα οποία θα αξιολογούν με ακρίβεια τις ικανότητες των μαθητών και θα διαφοροποιούν το περιεχόμενο των μαθημάτων, ώστε να δημιουργούν εξατομικευμένα προγράμματα σπουδών προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις των ατόμων. Επιπλέον, η προσαρμοστική παιχνιδοποίηση θα συμβάλλει στη βελτίωση των μαθητών, εμπλέκοντας και αξιολογώντας τους δυναμικά καθ' όλη τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, βάζοντας ίσως τέλος στις παραδοσιακές εξετάσεις.

Η εξατομίκευση σε αυτό το επίπεδο έχει τη δυνατότητα να συμβάλλει στο να επιτευχθούν καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Ωστόσο, θα υπάρξουν και προκλήσεις γύρω από την προστασία της ιδιωτικής ζωής και τον ίδιο τον ρόλο των εκπαιδευτικών/καθηγητών.

Δια βίου μάθηση

Οι μεγαλύτερες γενιές είχαν συνηθίσει στο μοντέλο «σπουδές-εργασία σχετική με τις σπουδές» και, κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου, ήταν πιθανό να μην ανανεώσουν τις γνώσεις τους από ένα σημείο και μετά. Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι φοιτητές που θα αποφοιτήσουν σε δέκα χρόνια από σήμερα δεν θα έχουν καμία ψευδαίσθηση ότι είναι εφοδιασμένοι με τις δεξιότητες και τις γνώσεις που θα χρειαστούν για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Οι επιταχυνόμενοι ρυθμοί του ψηφιακού μετασχηματισμού θα καταστήσουν απαραίτητο για όσες και όσους αναζητούν μία ικανοποιητική επαγγελματική σταδιοδρομία να προσαρμοστούν σε νέα μοντέλα συνεχούς εκπαίδευσης. Τα εκπαιδευτικά συστήματα θα προσαρμοστούν για να το υποστηρίξουν αυτό, προσφέροντας περισσότερα μαθήματα τα οποία θα περιλαμβάνουν εκπαίδευση κατά την εργασία και ευκαιρίες για αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εργαζομένων (upskilling).

Μπορεί να μην είναι σίγουρο σε ποιον βαθμό θα πραγματοποιηθούν τα παραπάνω αλλά είναι βέβαιο πως ήδη έχουμε αρχίσει να τα βλέπουμε.

Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα για την Εκπαίδευση ΕΔΩ