Δίκη Πισπιρίγκου: «Αιφνίδιος ο θάνατος της Μαλένας» κατέθεσαν νοσηλεύτρια και παιδίατρος

Η μάρτυρας νοσηλεύτρια καταθέτοντας στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου που αφορά στους θανάτους των δύο μικρότερων παιδιών της οικογένειας έκανε λόγο για «αιφνίδιο θάνατο» της Μαλένας αφού όπως εξήγησε «είχε από τις πιο καλές λευχαιμίες που μπορούσαμε να έχουμε, με πολύ καλή πρόγνωση σύμφωνα με τους γιατρούς. Προσπαθούσαμε όλοι να καταλάβουμε πως πέθανε αυτό το παιδί , κανείς δεν μπορούσε να το καταλάβει και να το πιστέψει».

Αναφερόμενη στη σκηνή που τους ειδοποίησε η Πισπιρίγκου, η μάρτυρας περιέγραψε: «Μας πλησιάζει η κατηγορούμενη και λέει «τρέξτε, τρέξτε δεν αναπνέει». Έφυγα τρέχοντας παίρνω το πιεσόμετρο και έφυγα τρέχοντας και πάω στο θάλαμο 217. Βλέπω το παιδί να κοιτάει προς το παράθυρο. Το παιδί δεν ήταν σκεπασμένο, το παιδί ήταν στην άκρη του κρεβατιού και μου έκανε εντύπωση μήπως έπεφτε, Δεν ήταν στην θέση που την άφησα την τελευταία φορά που άλλαζα τον όρο. Πλησιάζω το παιδί μαζί με την κυρία Νικήτα. Βλέπω ότι το παιδί δεν αναπνέει, είναι νεκρό. Έβαλα μάσκα οξυγόνου» ανέφερε η μάρτυρας συμπληρώνοντας πως «η μάσκα δεν αφήνει σημάδια για να δικαιολογηθούν τα σημαδάκια στο πρόσωπο του παιδιού κι υπήρχαν προγενέστερα θα τα θυμόμουν».

Πρόεδρος: Θα μπορούσαν τα σημάδια να είναι από μάσκα, από τη διασωλήνωση;

Μάρτυρας: Αποκλείεται να είναι από τη διασωλήνωση, ούτε η μάσκα οξυγόνου φτάνει εκεί πέρα.

Πρόεδρος: Είστε κάθετη σε αυτό;

Μάρτυρας: Είμαι κάθετη σε αυτό, οι μάσκες δεν είναι δυνατό να φτάσουν εκεί πέρα που είναι το σημάδι. Νομίζω είναι πολύ μακριά, αλλά εγώ δεν είμαι γιατρός.Πρόεδρος: Πόσο κρατάνε οι μαλάξεις;

Μάρτυρας: 45 λεπτά.

Πρόεδρος: Ο κύριος Τζιούβας και η νοσηλεύτρια φορούσαν γάντια;

Μάρτυρας: Ναι.

Πρόεδρος: Μπορούν να καταλάβουν την θερμοκρασία του σώματος εάν φοράνε γάντια;

Μάρτυρας: Ναι σίγουρα.

Πρόεδρος: Θυμάστε να μπαινοβγαίνει κάποιος στο δωμάτιο;

Μάρτυρας: Θυμάμαι τον κύριο Τζιουβα να βγαίνει να ενημερώνει τους γονείς.
Εμείς ήμασταν μέσα.

Πρόεδρος: Κάτι άλλο που πρέπει να μου πείτε.

Μάρτυρας: Κάναμε ΚΑΡΠΑ για 45 λεπτά όπως λέει το πρωτόκολλο.

Σχετικά με την ιατροδικαστική έκθεση που έκανε λόγο για ηπατική ανεπάρκεια, η νοσηλεύτρια είπε: «Κλινικά η Μαλένα δεν αντιστοιχούσε με ηπατική ανεπάρκεια. Το παιδί με ανεπάρκεια είναι κατακίτρινο, με διόγκωση κοιλιάς, δεν μπορούν να φάνε να περπατήσουν, βρίσκονται συνέχεια στην αγκαλιά της μητέρας. Τη Μαλένα με το ζόρι τη βγάλανε από τον παιδότοπο για να την εξετάσουν οι γιατροί. Έπαιζε το παιδάκι . Οι γιατροί έλεγαν αποκλείεται ….».

«Συντετριμμένους» περιέγραψε τους γονείς της Μαλένας που «έκλαιγαν» μόλις τους ανακοινώθηκε πως το παιδί έφυγε από τη ζωή. «Ήρθαν οι γονείς να μας χαιρετήσουν. Η μητέρα έκλαιγε, ο πατέρας ήταν πιο σοκαρισμένος, σαν νεκρός, σαν ρομπότ. Η μητέρα μας είπε «σας ευχαριστώ για ότι κάνατε για το παιδί μου». Δεν μας ρώτησαν κάτι άλλο».

Από την πλευρά η παιδίατρος Σμαράγδα Παπαχρηστίδου, που εξέτασε τη Μαλένα όταν έφτασε στην Αθήνα για να δουν από τι πάσχει το παιδί κατέθεσε: «Ήταν ένα κοριτσάκι που είχε έρθει για εκτίμηση. Την είδα πρώτη φορά πριν διαγνωστεί με λευχαιμία. Το παιδί διαγνώστηκε Πέμπτη, εγώ την είδα Τρίτη και προτείναμε να γίνει μυελόγραμμα».

Η γιατρός χαρακτήρισε εξαιρετική την κατάσταση της Μαλένας στο νοσοκομείο, λέγοντας πως «οριακά δεν φαινόταν άρρωστο το παιδί!», ενώ δήλωσε έκπληκτη όταν έμαθε για το θάνατο της Μαλένας εξηγώντας πως «ήταν τόσο έντονη η έκπληξη μου που νόμιζα ότι μου έλεγαν λάθος όνομα» είπε αναφερόμενη στη στιγμή που την ενημέρωσαν τηλεφωνικά ότι έφυγε από τη ζωή η «μικρή Δασκαλάκη».

Η γιατρός ξεκαθάρισε ότι «δεν νοείται ηπατική ανεπάρκεια σε λίγες ώρες» συμπληρώνοντας πως θα έπρεπε να υπάρχει εικόνα ικτέρου. «Θέλει νωθρότητα, αιμορραγία, ίκτερο. Το παιδί σύμφωνα με τους συναδέλφους, δεν είχε τίποτα απ’ όλα αυτά. Εγώ την είδα μια ημέρα πριν το θάνατο, δεν είδα κάτι να με προβληματίσει».

Η μάρτυρας απέκλεισε μάλιστα τα σημάδια στο πρόσωπο της Μαλένας να προκλήθηκαν από τη μάσκα, λέγοντας ότι «δεν ήμουν μπροστά αλλά από την τεχνική με την οποία μπαίνει η μάσκα δεν μπορεί να άφησε σημάδια στο παιδί τόσο ψηλά στο μάγουλο.

Αν υπήρχε κάπου σημάδια θα έπρεπε να είναι στο πηγούνι, ας πούμε, γιατί από εκεί πιάνει ο γιατρός για τη μάσκα».