Σύγκλητος Πανεπιστημίου Μακεδονίας: Διά ζώσης διδασκαλία μετά την λήξη της κατάληψης

«Η λήξη της κατάληψης ήρθε ακριβώς τη στιγμή που η συνέχιση της εξ αποστάσεως διδασκαλίας και εργασίας είχαν οδηγήσει την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και την ερευνητική και διοικητική λειτουργία του Πανεπιστημίου σε οριακή κατάσταση» αναφέρεται στην απόφαση, με την επισήμανση ότι «με την επιστροφή μας στο ανοιχτό πλέον Πανεπιστήμιο και με υπέρτατο στόχο τη διαφύλαξη του μακροχρόνιου κύρους του Ιδρύματος οιαδήποτε άλλη επιλογή είναι πλέον όχι μόνον μη επιθυμητή, αλλά και απολύτως αδύνατη».

Τα μέλη της Συγκλήτου σημειώνουν ότι παρά τις επιφυλάξεις και αντιρρήσεις που διατυπώθηκαν, το πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων αποτελεί πλέον νόμο του Κράτους, όμως «η απαιτούμενη ειλικρινής και εμπεριστατωμένη ανταλλαγή απόψεων της Πολιτείας με την Πανεπιστημιακή Κοινότητα, δεν πραγματοποιήθηκε» και επιπλέον «με κατειλημμένα και στην ουσία κλειστά τα Πανεπιστήμια, κάθε διάλογος στο εσωτερικό του Πανεπιστημίου κατέστη στην ουσία ανέφικτος», καθώς «διδάσκοντες, εργαζόμενοι και φοιτητές στερηθήκαμε την δυνατότητα συζήτησης και προβληματισμού, για έναν νόμο που αφορά το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης».

Στο πλαίσιο αυτό η Σύγκλητος σημειώνει: «Τονίσαμε κατ' επανάληψη, τις οδυνηρές επιπτώσεις της κατάληψης στην ακαδημαϊκή και διοικητική λειτουργία, αντιμετωπίσαμε τη διενέργεια των εξετάσεων με την αναγκαστική και κατ' εξαίρεση επιλογή της εξ αποστάσεως εξεταστικής, εργαστήκαμε ως Διοίκηση αλλά και λειτουργήσαμε τις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου με τηλεργασία, με διοικητικό και προσωπικό κόστος, δείξαμε, παρά την κάθετη διαφωνία μας, τη μεγαλύτερη δυνατή ανοχή σε ακραίες επιλογές, γιατί προτάξαμε το μακροχρόνιο συμφέρον του Ιδρύματος, τη διατήρηση της φήμης και τη λειτουργία του, ως σημείο αναφοράς».