Δίκη Πισπιρίγκου: Ένταση με τον Μάνο Δασκαλάκη - «Λες για τα παιδιά που δολοφόνησες εσύ;»

Λίγο πριν ολοκληρωθεί η σημερινή διαδικασία η Ρούλα Πισπιρίγκου είπε εκτός του ακροατηρίου στον εν διαστάσει σύζυγο της:

«Δε θα ξαναπιάσεις τα παιδιά στο στόμα σου… Παίζεις παιχνίδι με τους δημοσιογράφους, θέλεις παιχνίδι μαζί τους».

Απαντώντας ο Μάνος Δασκαλάκης της είπε: «Για πια παιδιά λες για τα παιδιά που δολοφόνησες εσύ θα σου γ@@@@@ ό,τι έχεις και δεν έχεις».

«Είχε μια εμμονική ζήλια, μετά από κάθε χωρισμό έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μη φύγω» είπε νωρίτερα στην κατάθεση του ο Μάνος Δασκαλάκης περιγράφοντας με λεπτομέρειες τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους τα δυο μικρότερα κορίτσια.

Η κατάθεση Δασκαλάκη

Ειδικότερα, στην κατάθεσή του ο Μάνος Δασκαλάκης είπε για το θάνατο της μόλις 6 μηνών Ίριδας: «Γέννησε την Ίριδα, ένα υγιέστατο το παιδί. Όλα κυλούσαν ομαλά. Κάποια στιγμή βλέπω κάτι like στο facebook που έχει ανταλλάξει με ένα παιδί και καταλαβαίνω ότι κάτι γίνεται, μου μπήκαν υποψίες. Στην αρχή δεν της έδωσα να καταλάβει ότι κάτι είδα. Μετά μου το επιβεβαίωσε το παραδέχθηκε.

Πήγα μια μέρα στο σπίτι της ανακοίνωσα ότι ξέρω πράγμα που το αρνιόνταν στην αρχή. Άρχισα να απομακρύνομαι, προσπάθησα να της δώσω να καταλάβει ότι θα χωρίσουμε και ότι είναι οριστικό πλέον. Μου έγραψε σε μήνυμα θα βγω με άλλον και εγώ θεώρησα ότι πάλι βρίσκει κάτι για να γυρίσω πίσω. Μου παραδέχτηκε ότι είχε βρεθεί με αυτόν το άνδρα της είπα τέλος, εγώ δεν το δέχομαι αυτό, εσύ μπορεί να το δέχτηκες. Άρχισε να μου επιτίθεται λεκτικά και έβλεπε η Τζωρτζίνα και πήγε να με τραβήξει ότι να μη φύγω.

Της είπα «φεύγω», μου είπε πως θα πάρει την αστυνομία. Άρχισε να με βρίζει μπροστά στο παιδί και να φωνάζει. Είναι η πρώτη φορά που τη χαστούκισα και η τελευταία για να ηρεμήσει. Δεν μου αρέσει η χειροδικία. Ξέσπασε φώναζε δεν πρόκειται να ξαναδείς τα παιδιά ποτέ.

Έφυγα, πήγα την επόμενη να μαζέψω κάποια πράγματα από το σπίτι. (….) Έλαβα ένα τηλεφώνημα από την αδελφή της κατηγορουμένης και μου λέει: «η μπέμπα δεν αναπνέει». Φτάνω στο σπίτι μπαίνω μέσα είδα τη Τζωρτζίνα πίσω -πίσω και τη αδελφή της μπροστά, η κατηγορουμένη έκανε ΚΑΡΠΑ στο παιδί.

Σάστισα, έπεσα στα γόνατα δεν ήξερα τι να κάνω το μόνο που ρώτησα ήταν αν είχαν καλέσει ασθενοφόρο, το ποδαράκι της ήταν παγωμένο, σε αντίθεση με το χέρι της που ήταν ζεστό (…) Ήρθε το ασθενοφόρο… Το μόνο που μπορώ να σας πω ότι οι αυτό που έχει στο χείλος είναι από αλοιφές που της είχε γράψει ο γιατρός. ».

Πρόεδρος: Κάτι άλλο παρατηρήσατε στο παιδί;

Δασκαλάκης: Καθόλου, δεν θυμάμαι καν. Αν δεν κάνω λάθος η κατηγορούμενη είπε «όχι θεέ μου μη μου το πάρεις και αυτό». Πήγαμε στο νοσοκομείο και έμεινε πίσω στο σπίτι η αδελφή της κατηγορουμένης με τη Τζωρτζίνα. (…) Κάποια στιγμή βγαίνει ένας γιατρός και μας λέει ότι προσπαθούν να επαναφέρουν το παιδί. Μου δίνει σε εμένα να καταλάβω ότι δεν τα χει καταφέρει.

Σε όλο αυτό το διάστημα η κατηγορούμενη ήταν σαστισμένη ….δεν είχα καταλάβει για ποιο λόγο πήγα στο νοσοκομείο, ήμουν σοκαρισμένος, αυτή ήταν με γουρλωμένα μάτια, όχι όπως ήταν στη Μαλένα που έκλαιγε και ωρύονταν. Βγήκαν οι γιατροί μας είπαν να μπούμε να αποχαιρετίσουμε το παιδί μπαίνουμε μέσα και είχε μια αντίδραση του τύπου που έχετε το παιδί μου, που το έχετε πάει, μια εικόνα τρέλας.

Αυτό έγινε εκείνη τη στιγμή και τέλος. Πήγε από πάνω από πάνω της και έκλαιγε όχι με τον ίδιο τρόπο όπως στη Μαλένα, έκανε πως λιποθύμησε δεν λιποθύμησε. Λύγησε απότομα τα πόδια της και καλά πέφτει …βγαίνουμε έξω είχαν μαζευτεί οι συγγενείς ήταν απλά σε ένα σοκ, ούτε κάτι που να δείχνει ότι σπαράζει».

Συνεχίζοντας ο μάρτυρας περιέγραψε: «Όταν φτάσαμε στο σπίτι και η κατηγορουμένη πέφτει στα γόνατα ακουμπάει στη κούνια και σπάραξε, είχε τα ρούχα της και έκλαιγε. Εκείνη την ώρα βλέπω το πανάκι της μικρής και μου έκανε εντύπωση γιατί είχε κάποιες κηλίδες. Ήταν χωμένο στην άκρη στα κάγκελα της κούνιας. Ανάμεσα στο στρώμα και τα κάγκελα.

Είχε κάποιες κηλίδες καφέ. Παίρνω το πανί το ανοίγω, σταματάει να κλαίει με κοιτάει. Λέω τι είναι αυτό; Παίρνω το πανί το μύρισα ήταν κολλώδες και υγρό το πανί. Εκείνη την ώρα ανακατωθήκαμε τι έγινε. Κοίταξα το κορμάκι και τα σεντόνια, πουθενά δεν υπήρχε ίχνος αίματος. Είπα στη Δήμητρα να ο πάει στην αστυνομία, θα πήγαινε να δώσει κατάθεση. Εκείνη κοίταξε τα φορμάκια δεν έκανε κάτι άλλο».

«Μας είπαν να γίνει νεκροψία»

Νωρίτερα ο Μάνος Δασκαλάκης είχε αναφερθεί στον θάνατο της Μαλένας καταθέτοντας στο ακροατήριο τα εξής: «Βγήκε ο κ. Τζιούβας και μας είπε ότι η Μαλένα δεν τα κατάφερε. Μας είπαν να γίνει νεκροψία για να μάθουμε τι έγινε και τότε η κατηγορούμενη φώναξε:

«Όχι δεν θέλω να μου χαρακώσετε το παιδί» είπε ο Μάνος Δασκαλάκης για την εν διαστάσει σύζυγό του, σημειώνοντας πως οι γιατροί τους είχαν διαβεβαιώσει πως η λευχαιμία με την οποία είχε διαγνωστεί το κοριτσάκι ήταν πλήρως ιάσιμη και πως μετά τη θεραπεία που ξεκίνησε πήγαιναν όλα τέλεια.

Μάλιστα, σε κάποια αποστροφή της κατάθεσής του ο πατέρας των τριών κοριτσιών είπε πως η Ρούλα Πισπιρίγκου «μετά τη δολοφονία της Μαλένας για κάποιο χρονικό διάστημα έκλαιγε συνεχώς» ενώ σημείωσε μάλιστα πως η κατηγορουμένη «κάθε φορά που εκείνος έφευγε έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μη φύγει».

Μάλιστα, στην αρχή της κατάθεσής του Μ. Δασκαλάκης αναφέρθηκε στη γνωριμία του με τη Ρούλα Πισπιρίγκου και υποστήριξε πως μέχρι και τη γέννηση της Μαλένας ήταν όλα καλά. Όμως όπως ανέφερε έπειτα από μια «επιπολαιότητα» που έκανε ο ίδιος με μια άλλη γυναίκα η μητέρα των παιδιών του ανέπτυξε μια «εμμονική ζήλια» απέναντι του.

«Η κατηγορουμένη μετά από κάθε χωρισμό έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μη φύγω, για να μη γίνει αυτό κάτι έβρισκε πάντα», είπε χαρακτηριστικά.

Πρόεδρος: Πότε ξεκίνησαν τα προβλήματα;

Δασκαλάκης: Έκανα εγώ μια επιπολαιότητα το 2018, γνώρισα μια κοπέλα ενθουσιάστηκα …το έμαθε. Πήρε ο σύντροφος της συγκεκριμένης κοπέλας στο σπίτι και της μίλησε. Ήταν σε ήρεμη κατάσταση. Πάντα μου έλεγε ότι επειδή είμαι μικρός ξέρει ότι θα κάνω κάποια επιπολαιότητα. Μου το έλεγε υπό μορφή αποδοχής. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο.

Μου είπε ότι θέλει να συνεχίσει και να το προσπεράσουμε. Της είπα ότι στη θέση σου δε θα μπορούσα να το ξεπεράσω και αν θέλεις να γυρίσω για να κάνεις κάτι αντίστοιχο μη το κάνεις, καλύτερα να έχουμε μια πιο υγιή σχέση για τα παιδιά. Μου είπε «όχι καμία περίπτωση, έχουμε οικογένεια θα συνεχίσουμε κανονικά».

Πρόεδρος: Δεν υπήρξε δηλαδή καμία ένταση μεταξύ σας;

Δασκαλάκης: Όχι καμία ίσα – ίσα, υπάρχουν όμως στιγμές ζήλιας που το ανακαλούσε. Ήταν μια εμμονικη ζήλια… Μου προκαλεί ακόμη και σήμερα εντύπωση που ήταν τόσο ήρεμη σε αυτό ενώ χάνεται η εμπιστοσύνη ξεκάθαρα.

Πρόεδρος: Εν συνεχεία τι γίνεται;

Δασκαλάκης: Το Μάρτιο του 2019 ξυπνάμε και βλέπουμε στη Μαλένα ένα μικρό καρουμπαλάκι ένα πρήξιμο, ενημερώσαμε την κ. Ρούτη, νομίζαμε ότι κάτι την τσίμπησε. Μας έδωσε μια αγωγή για δέκα ημέρες. Μας έγραψε εξετάσεις και εξετάσεις για καρκινικούς δείκτες. Μας είπε ότι πρέπει να την κάνουμε. Βγήκαν οι εξετάσεις πεντακάθαρες. Μας είπε να κλείσουμε ένα ραντεβού σε παιδο-ογκολογο στο Ρίο. Το ραντεβού όμως αυτό ήταν μακριά.

Και πήγαμε στο «Αγλαΐα Κυριακού». Μας ανακοίνωσαν μετά από το Αγλαΐα Κυριακού ότι το παιδί έχει λευχαιμία. Αρχίσαμε τα κλάματα και οι δυο, προσπαθούσαν να μας ηρεμήσουν οι γιατροί. Μας εξήγησαν ότι η λευχαιμία του παιδιού ήταν άκρως ιάσιμη, μας είπαν ότι θα πρέπει να κάνει χημειοθεραπείες και ότι θα πρέπει να κάτσουμε 8 μήνες στο νοσοκομείο.

Μας είπαν ότι είχε ένα καρκινικό κύτταρο και ότι θα πρέπει να ακολουθήσουμε τη θεραπεία Και ότι μετά το παιδί θα πρέπει να παρακολουθείται για 2 χρόνια και θα σιγουρευτούμε μετά από πέντε χρόνια για κάποια επανεμφάνιση. Ξεκινήσαμε τις θεραπείες.

Ο Μάνος Δασκαλάκης αναφέρθηκε με λεπτομέρειες και στη νοσηλεία του παιδιού στο νοσοκομείο «Ελπίς» , σημειώνοντας πως βρίσκονταν και εκείνος και η κατηγορουμένη δίπλα στο παιδί τους για να το φροντίζουν. «Έφυγα από το νοσοκομείο για να ξυριστώ και είπα θα γυρίσω σε δυο τρεις ώρες. Γύρω στις 4:30 με 5 δέχθηκα ένα τηλεφώνημά της καθόμουν στο καναπέ, δεν είχα προλάβει να ξυριστώ, είχα καθίσει να φάω δέχθηκε ένα τηλεφώνημα και μου λέει το παιδί «έμεινε».

Ήταν η κατηγορούμενη και ήταν ταραγμένη, έτρεμε η φωνή της, δεν έκατσα ούτε να βάλω το παπούτσι μπαίνω στο αμάξι ανάβω τα αλάρμ και το πήγα όσο πήγαινε. Στη διαδρομή με έπαιρνε τηλέφωνο μου έλεγε «δε ξέρω τι έγινε, είναι μέσα οι γιατροί».

Παρακάλαγα να είναι καλά. Μου είπε ότι έχουν μπει οι γιατροί και ότι δεν λειτουργούν κάποια μηχανήματα και ότι τα αλλάζουν συνέχεια. Την είχα πάρει μέχρι τότε τρία τηλέφωνα. Αν δεν κάνω λάθος αυτά τα μηχανήματα ήταν πιεσόμετρα. Στο τρίτο τηλεφώνημα μου είπαν ότι κάτι κάνουν στο παιδί οι γιατροί. Φτάνω στο νοσοκομείο την είδα σε μια καρέκλα. Τράβαγε τα μαλλιά της. Ήταν σοκαρισμένη και κλαμένη. Τη ρωτάω τι έγινε; Μου λέει «δεν ξέρω είναι οι γιατροί μέσα». Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη του δωματίου.

Κάποια στιγμή βγαίνει ο κ. Τζιούβας και μας δίνει να καταλάβουμε ότι το παιδί δεν επανέρχεται. Μας είπε ότι θα κάνει ότι μπορεί. (…) Κάποια στιγμή βγαίνει ο κ. Τζιούβας έξω μας ενημερώνει ότι το παιδί δεν τα κατάφερε …θυμάμαι την εικόνα της κατηγορουμένης ήταν ίδια όπως όταν πήγα στο νοσοκομείο, είμαστε ακόμη έξω από το δωμάτιο του παιδιού η κυρία Μπάκα είπε να γίνει νεκροψία στο παιδί να δούμε τι έγινε.

Έντονα εκείνη την ώρα η κατηγορουμένη είπε όχι «δεν θα μου χαρακώσετε το παιδί». Της είπαμε δε θα φαίνεται κάτι. Είπε εντάξει ας γίνει. Μπαίνουμε στο γραφείο των γιατρών ήταν τρεις γιατροί και εμείς οι δυο. Ρώτησα πως έγινε και μου είπαν πως δεν γνωρίζουν».

Πρόεδρος: Πως θυμάστε την κατηγορούμενη;

Δασκαλάκης: Δεν θυμάμαι ήταν σε σοκ. Μας είπαν να πάρουμε κάποιο ηρεμιστικό, μας είπαν να πάνε να δούμε το παιδί.