Λιγνάδης: Στις 17 Νοεμβρίου προσδιορίστηκε η δίκη του σε δεύτερο βαθμό

Η δίκη του γνωστού σκηνοθέτη και ηθοποιού προσδιορίστηκε να αρχίσει στα μέσα Νοεμβρίου ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου, αμέσως μετά την καθαρογραφή του σκεπτικού της απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου, που τον καταδίκασε, κατά πλειοψηφία, για τη σεξουαλική κακοποίηση δύο 17χρονων αγοριών το 2015. Στον Δημήτρη Λιγνάδη έχει επιβληθεί συνολική ποινή κάθειρξης 12 ετών αλλά δεν οδηγήθηκε στη φυλακή καθώς το δικαστήριο αποφάσισε να δώσει ανασταλτικό χαρακτήρα στην έφεσή του.

Αντιθέτως, το δικαστήριο τον είχε κρίνει ομόφωνα αθώο για τον βιασμό ενός ενήλικα το 2018 (που δεν εμφανίστηκε καν στο δικαστήριο) και κατά πλειοψηφία για τον βιασμό ενός 16χρονου το 2011.

Ωστόσο, η Εισαγγελία Εφετών μόλις λίγες ημέρες μετά την ετυμηγορία του δικαστηρίου έκρινε ότι θα έπρεπε να επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή στον Δ. Λιγνάδη, όπως επίσης και ότι θα πρέπει να επανακριθεί και η αθώωσή του για την τρίτη κατηγορία βιασμού σε βάρος ανηλίκου.

Κατόπιν αυτών το δευτεροβάθμιο δικαστήριο θα κρίνει αν είναι βάσιμη η έφεση που ασκήθηκε από την Εισαγγελέα Εφετών.

Σύμφωνα πάντως με το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης οι καταγγελίες των δύο ότι βιάστηκαν από τον Δ. Λιγνάδη είναι βάσιμες, ενώ απορρίπτονται οι ισχυρισμοί του σκηνοθέτη περί κόντρας του με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και περί σκευωρίας σε βάρος του με στόχο να πληγεί το υπουργείο Πολιτισμού και κατ’ επέκταση η κυβέρνηση που τον επέλεξε ως διευθυντή του Εθνικού θεάτρου.

Ειδικότερα, όσον αφορά τον ισχυρισμό του Δ. Λιγνάδη περί σκευωρίας για να κλονιστεί η κυβέρνηση αυτός, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, είναι αβάσιμος καθώς «…η επιλογή του κατηγορουμένου για τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού θεάτρου έγινε το 2019, με κριτήριο τη μέχρι τότε καλλιτεχνική του πορεία και τους δεσμούς του με το Εθνικό θέατρο... Ουδείς εξέφρασε αμφιβολία για το πρόσωπο του, αντιθέτως έχαιρε της εκτίμησης όλων, ενώ οι κριτικές για τον διορισμό του ήταν θερμές. Συνεπώς, εκ των υστέρων ενορχήστρωση σκευωρίας σε βάρος του θα έπληττε και τους φερόμενους ως διώκτες του αφού και εκείνοι χαιρέτησαν με ενθουσιασμό τον διορισμό του. Ούτε, εξάλλου, προέκυψε από κάποιο αποδεικτικό στοιχείο η χάλκευση κατηγοριών σε βάρος του από πολιτικούς αντιπάλους της υπουργού Πολιτισμού ή ακόμα και του πρωθυπουργού, οι οποίοι, σημειωτέον παρότι τοποθετήθηκαν επί του ζητήματος ουδέποτε ανέφεραν οτιδήποτε περί σκευωρίας…».

Αναφορικά με τον ισχυρισμό που προέβαλε ο Δ. Λιγνάδης περί κόντρας με το ΣΕΗ μετά τον διορισμό του, στο σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης, τονίζεται ότι κάτι τέτοιο δεν προέκυψε, «ούτε αποδείχθηκε ότι το ΣΕΗ διαθέτει τα μέσα να οργανώσει μια τέτοια μηχανορραφία».

Τέλος, ως προς το ερώτημα που είχε εγερθεί γιατί οι δύο νεαροί κατήγγειλαν τους βιασμούς αρκετά χρόνια μετά κρίθηκε βάσιμη η απάντησή τους ότι φοβούνταν τον κατηγορούμενο, ο οποίος τότε ήταν πανίσχυρος, ενώ οι ίδιοι ήταν αλλοδαποί, χωρίς οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον ικανό να τους στηρίξει και να τους προστατεύσει.