Η πλημμύρα του 1994: Όταν ο κάμπος της Καρδίτσας είχε μετατραπεί σε απέραντη λίμνη
Ανανεώθηκε:
Σε μια απέραντη λίμνη έχει μετατραπεί ο κάμπος της Καρδίτσας, μια εικόνα που οι κάτοικοι της περιοχής είχαν ξαναδεί τον Οκτώβριο του 1994 όταν το χωριό της Μεταμόρφωσης είχε βυθιστεί στα λασπόνερα.
Οι εικόνες από την πλημμύρα του 1994, που τραβήχτηκαν από ελικόπτερο, θυμίζουν έντονα τα όσα διαδραματίζονται σήμερα στην περιοχή, που πλήττεται από την κακοκαιρία Daniel.
Ο εφιάλτης των πλημμυρών επέστρεψε στο Θεσσαλικό κάμπο τρία χρόνια μετά από τον «Ιανό», αφήνοντας πίσω του τουλάχιστον έξι νεκρούς και ανυπολόγιστες καταστροφές.
Η πλήρης διάσταση της καταστροφικής κακοκαιρίας Daniel δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή, με διασώστες να κάνουν αγώνα δρόμου για να απομακρύνουν τους εγκλωβισμένους πολίτες και να εντοπίσουν τους αγνοούμενους.
Η πλημμύρα του 1955 με τους 27 νεκρούς: Όταν ο Βόλος «βούλιαξε» στη λάσπη και την απόγνωση
Ιστορία επαναλαμβανόμενη, ευτυχώς με πολύ λιγότερα θύματα, και οι πλημμύρες στο Βόλο, με την πόλη αλλά και τα χωριά του Πηλίου να έχουν λαβωθεί σημαντικά από την επέλαση της κακοκαιρίας Daniel.
Αρκετοί κάτοικοι της πόλης της Μαγνησίας αλλά και των χωριών του Πηλίου βλέπουν για ακόμη μια φορά τις περιουσίες τους να καταστρέφονται από τη μανία της φύσης αλλά και τα διαχρονικά πολεοδομικά λάθη.
Οι παλαιότεροι θυμούνται ακόμη τη μεγάλη πλημμύρα του 1955, που ήρθε μόλις μερικούς μήνες από έναν καταστροφικό σεισμό που σχεδόν ισοπέδωσε την πόλη του Βόλου.
Πριν καλά – καλά οι Βολιώτες καταφέρουν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και ενώ δεν είχαν ακόμη επουλωθεί οι πληγές της γερμανικής κατοχής και του Εμφυλίου, η πόλη μετατράπηκε σε υγρό τάφο για 27 ανθρώπους που παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά.
Ήταν ξημερώματα της Πέμπτης 13 Οκτωβρίου του 1955 όταν ξεκίνησε μια σφοδρή καταιγίδα που «βούλιαξε» την πόλη στα λασπόνερα και τα φερτά υλικά.
Η νεροποντή διήρκεσε μόλις μερικές ώρες, μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ώρας.
Όπως αναφέρουν εφημερίδες της εποχής, 23 άνθρωποι τραυματίστηκαν.
Ο απολογισμός ήταν τόσο δραματικός γιατί δεκάδες σεισμόπληκτοι ζούσαν ακόμη σε σκηνές.
Οι υλικές ζημιές ήταν τεράστιες, καθώς δεκάδες σπίτια παρασύρθηκαν στη θάλασσα και εκατοντάδες άλλα πλημμύρισαν -εκατοντάδες από τα μόλις 1.237 σπίτια εκ των 12.000 που επέζησαν το σεισμού του Απριλίου του 1955.
Η κυκλοφορία στους συνολικά 18 δρόμους της πόλης, που είχαν μετατραπεί σε ορμητικούς χειμάρρους, διεκόπη για τουλάχιστον δύο ώρες.
Ακολούθησαν σκηνές βγαλμένες από αρχαία τραγωδία, καθώς η πλειοψηφία των νεκρών ήταν βρέφη, τα οποία ξεβράζονταν σταδιακά το ένα μετά από το άλλο.
Επρόκειτο για ένα φρικιαστικό θέαμα, που «στοίχειωνε» για χρόνια τους μεγαλύτερους κατοίκους της πόλης.
«Το παιδί ήταν αγνώριστο. Φορούσε τη νυχτικιά του. Το κακό το βρήκε όπως φαίνεται στο κρεβατάκι του. Είχε σπασμένο το δεξιό χεράκι του από τον ώμο σχεδόν και τα ματάκια του και το στόμα του ήσαν φραγμένα με λάσπη» γράφει ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 1955.