Η πλημμύρα του 1955 με τους 27 νεκρούς: Όταν ο Βόλος «βούλιαξε» στη λάσπη και την απόγνωση
Ανανεώθηκε:
Ιστορία επαναλαμβανόμενη, ευτυχώς με πολύ λιγότερα θύματα, οι πλημμύρες στο Βόλο, με την πόλη αλλά και τα χωριά του Πηλίου να έχουν λαβωθεί σημαντικά από την επέλαση της κακοκαιρίας Daniel.
Αρκετοί κάτοικοι της πόλης της Μαγνησίας αλλά και των χωριών του Πηλίου βλέπουν για ακόμη μια φορά τις περιουσίες τους να καταστρέφονται από τη μανία της φύσης αλλά και τα διαχρονικά πολεοδομικά λάθη.
Οι παλαιότεροι θυμούνται ακόμη τη μεγάλη πλημμύρα του 1955, που ήρθε μόλις μερικούς μήνες από έναν καταστροφικό σεισμό που σχεδόν ισοπέδωσε την πόλη του Βόλου.
Πριν καλά – καλά οι Βολιώτες καταφέρουν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και ενώ δεν είχαν ακόμη επουλωθεί οι πληγές της γερμανικής κατοχής και του Εμφυλίου, η πόλη μετατράπηκε σε υγρό τάφο για 27 ανθρώπους που παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά.
Ήταν ξημερώματα της Πέμπτης 13 Οκτωβρίου του 1955 όταν ξεκίνησε μια σφοδρή καταιγίδα που «βούλιαξε» την πόλη στα λασπόνερα και τα φερτά υλικά.
Η νεροποντή διήρκεσε μόλις μερικές ώρες, μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ώρας.
Όπως αναφέρουν εφημερίδες της εποχής, 23 άνθρωποι τραυματίστηκαν.
Ο απολογισμός ήταν τόσο δραματικός γιατί δεκάδες σεισμόπληκτοι ζούσαν ακόμη σε σκηνές.
Οι υλικές ζημιές ήταν τεράστιες, καθώς δεκάδες σπίτια παρασύρθηκαν στη θάλασσα και εκατοντάδες άλλα πλημμύρισαν -εκατοντάδες από τα μόλις 1.237 σπίτια εκ των 12.000 που επέζησαν το σεισμού του Απριλίου του 1955.
Η κυκλοφορία στους συνολικά 18 δρόμους της πόλης, που είχαν μετατραπεί σε ορμητικούς χειμάρρους, διεκόπη για τουλάχιστον δύο ώρες.
Ακολούθησαν σκηνές βγαλμένες από αρχαία τραγωδία, καθώς η πλειοψηφία των νεκρών ήταν βρέφη, τα οποία ξεβράζονταν σταδιακά το ένα μετά από το άλλο.
Επρόκειτο για ένα φρικιαστικό θέαμα, που «στοίχειωνε» για χρόνια τους μεγαλύτερους κατοίκους της πόλης.
«Το παιδί ήταν αγνώριστο. Φορούσε τη νυχτικιά του. Το κακό το βρήκε όπως φαίνεται στο κρεβατάκι του. Είχε σπασμένο το δεξιό χεράκι του από τον ώμο σχεδόν και τα ματάκια του και το στόμα του ήσαν φραγμένα με λάσπη» γράφει ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 1955.
Οι πλημμύρες του 2006 και του 2009
Η γραφική παραλιακή πόλη του Βόλου μετατράπηκε για ακόμη μια φορά σε απέραντη λίμνη τον Οκτώβριο του 2006, όταν και ο νομός Μαγνησίας κηρύχτηκε ξανά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ενώ τεράστιες ζημιές υπέστησαν τόσο ο Βόλος όσο και η μικρή παραλιακή πόλη της Αγριάς και το Χόρτο.
Επρόκειτο για την μεγαλύτερη νεροποντή των τελευταίων 12 ετών, που πλημμύρισε σπίτια, καταστήματα ενώ η πόλη παρέμεινε αποκλεισμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς ήταν αδύνατο να μετακινηθούν τα τρένα ή τα ΚΤΕΛ.
Δύσκολες ώρες πέρασαν οι κάτοικοι και στις 10 Δεκεμβρίου του 2009, όταν ο Βόλος πλημμύρισε ξανά λόγω της απουσίας αντιπλημμυρικών έργων σε «ευπαθείς» περιοχές.
Τότε, τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περιουσίες καταστράφηκαν.