Κωνσταντέλλος στο CNN Greece: Οι παράγοντες που οδήγησαν στη συντριβή του Καναντέρ στην Κάρυστο

Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο κ. Κωνσταντέλλος, οι πτήσεις των πυροσβεστικών αεροσκαφών, εκ προοιμίου ενέχουν μεγάλο κίνδυνο και ρίσκο. Δεν είναι κανονικές πτήσεις».

«Το αεροσκάφος πετάει με μεγάλες ταχύτητες, πάνω από 120-130 μίλια την ώρα πολύ κοντά στο ανάγλυφο του εδάφους και οι ρίψεις γίνονται από τα 30 μέτρα, πολλές φορές και από τα 20 μέτρα» ανέφερε.

Στην περίπτωση του Καναντέρ, που κόστισε τη ζωή στους δύο χειριστές «το αεροσκάφος εκτελεί μια χαμηλή διέλευση σε μια περιοχή αρκετά δύσκολη, γιατί στα αριστερά υπάρχει ύψωμα, άρα πρέπει το αεροσκάφος να έρθει με κλίση, να πραγματοποιήσει την άφεση του ύδατος και στη συνέχεια να απογειωθεί ξανά, για να ανακτήσει το ύψος του, πραγματοποιώντας τη λεγόμενη απαγκίστρωση».

Η διαδικασία αυτή, λοιπόν, σύμφωνα με τον πρώην πιλότο, έγινε με ακρίβεια.

«Το αεροσκάφος απαγκιστρώθηκε δεξιά σε συνθήκες πάρα πολύ δύσκολες, με ισχυρότατες αναταράξεις και στροβιλισμούς του αέρα. Διότι ο αέρας στροβιλίζεται, φτιάχνει, δηλαδή, τις λεγόμενες αεροδίνες και την ίδια στιγμή ο αέρας συναντάται με τα ανοδικά ρεύματα τις φωτιάς, τον ζεστό αέρα που ανεβαίνει ταχύτατα ψηλά» τόνισε.

Συμπλήρωσε δε, πως «η ανάμειξη των δύο αυτών τμημάτων αέρα δημιουργεί μια αφόρητη συνθήκη με ισχυρότατες αναταράξεις, η συχνότητα και ένταση των οποίων δεν επιτρέπουν στους χειριστές ακόμη και να διαβάσουν τις ενδείξεις των οργάνων».

Στη συνέχεια, όταν το αεροσκάφος ξεκινάει την απαγκίστρωση πρέπει να ανακτήσει ύψος με όση κινητική ενέργεια μπορούν να δημιουργήσουν οι κινητήρες, προσθέτει.

Κατά την συγκεκριμένη πτήση, λοιπόν, προφανώς, γιατί πραγματοποιήθηκε σε δύσβατη περιοχή και η συστάδα δένδρων βρισκόταν στην πλαγιά, οι χειριστές έκαναν μια ρίψη έχοντας τον ήλιο κόντρα, γεγονός που αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα που δυσχεραίνει σημαντικά το έργο των πιλότων.

Καρέ - καρέ το περιστατικό

Με βάση το βίντεο - ντοκουμέντο που έχει δημοσιευθεί, παρατηρείται πως «το μισό φτερό, περίπου, πέρασε μέσα από τη συστάδα των δένδρων, εν συνεχεία ο δεξιός πλωτήρας προσέκρουσε σε κάποιο μεγάλο κλαδί και απεκόπη, αλλάζοντας τα αεροδυναμικά δεδομένα της πτέρυγας».

Ταυτόχρονα, επισημαίνει πως τα πηδάλια κλίσεων του αεροσκάφους δείχνουν καθ' όλη τη διάρκεια της δεξιάς στροφής να είναι κολλημένα σε μια θέση που βάζει το Καναντέρ σε μια συνεχή δεξιά στροφή. Όπως υπογραμμίζει ο κ. Κωνσταντέλλος «αυτή είναι μια κίνηση, που δεν μπορεί να έχουν κάνει οι χειριστές».

Υπ' αυτό το πρίσμα, τα πηδάλια κλίσεων φαίνεται να επηρεάστηκαν περνώντας μέσα από τη φυλλωσιά του δέντρου, καθώς «μπορεί κάποιο κλαδί να σφηνώθηκε στις κινούμενες αυτές επιφάνειες, που σημαίνει ότι ενδεχομένως να μπλόκαρε η κίνηση, γιατί το αεροσκάφος εκτελεί μια μόνιμη δεξιά κλίση. Όσο η κλίση αυξάνεται, τόσο καταστρέφεται μέρος της κινητικής ενέργειας και της άντοσης που το κρατά στον αέρα, μέχρι που αρχίζει να φαίνεται το ρύγχος του αεροσκάφους να χαμηλώνει, όπου εκεί γίνεται αντιληπτό πως το αεροσκάφος έχει πέσει σε απώλεια στήριξης».

«Δεν μπορεί να μείνει, δηλαδή, στον αέρα, πρέπει να πραγματοποιήσει κάθοδο για να αυξήσει την ταχύτητά του, να ισιώσει τη θέση και τη στάση του σε σχέση με τον ορίζοντα, κάτι που δεν μπορεί να κάνει προφανώς γιατί είναι πάρα πολύ χαμηλά» σημειώνει.

Προσθέτοντας, διευκρινίζει ότι «για να εκτελέσει κανείς αυτόν τον ελιγμό, με ένα αεροσκάφος περίπου 200 τόνων και με αυτές τις ταχύτητες, για να μπορέσει να βγάλει το αεροσκάφος από την απώλεια στήριξης, πρέπει να βρίσκεται σε ύψος τουλάχιστον 500 -700 πόδια. Οι χειριστές του Καναντέρ που, τελικά, συνετρίβη, όταν κατάφεραν να εκτελέσουν την απαγκίστρωση δεν ανέβηκαν ποτέ πάνω από τα 100 πόδια».

Ποια στοιχεία πρέπει να εξεταστούν

Η πρόσκρουση και η αποκόλληση του πλωτήρα, η κόπωση των χειριστών, ο ήλιος που βρισκόταν κόντρα, το ανάγλυφο του εδάφους και το κλείδωμα των πηδαλίων κλίσης είναι οι παράγοντες, που θα χρειαστεί να εξεταστούν από τους ερευνητές, για να διαπιστωθούν τα αίτια του δυστυχήματος.

Καταλήγοντας, ο κ. Κωνσταντέλλος σημειώνει πως οι χειριστές «πρέπει να καταβάλουν συνεχώς υπεράνθρωπες προσπάθειες και ιδιαίτερα στις διαδικασίες της προθαλάσσωσης, της αφής του νερού και της απαγκίστρωσης από χαμηλό ύψος» για να φέρουν εις πέρας το δύσκολο αυτό έργο.