Δίκη Πισπιρίγκου: Τι είπε η νοσηλεύτρια του Παίδων για την ανακοπή της Τζωρτζίνας

Η μάρτυρας περιέγραψε πως από νωρίς το πρωί μπήκε αρκετές φορές στο δωμάτιο της Τζωρτζίνας ενώ στις 14:28, ενημερώθηκε από τη Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία περπάτησε με κανονικό βήμα μέχρι τη στάση των νοσηλευτών, πως το παιδί είχε πάθει κάτι.

«Μετά δεν ξαναμπήκα μέχρι που μας κάλεσε η μητέρα στο θάλαμο. Εγώ ήμουν στη στάση των νοσηλευτών. Η μητέρα ήρθε προς το μέρος μου, περίμενα λίγο να δω εάν χρειάζεται κάτι, συνέχισα να την παρατηρώ, κατάλαβα πως μας ψάχνει. Λέω χρειάζεστε κάτι, δεν μου απαντούσε και της λέω κάνει το παιδί κάποιο επεισόδιο, «ναι» μου λέει. Εκεί σκέφτηκα να φωνάξω τη γιατρό για να φτάσουμε μαζί στο θάλαμο. Και κατευθύνθηκα προς το θάλαμο μαζί και με τη μητέρα» περιέγραψε η νοσηλεύτρια.

Στη συνέχεια, η μάρτυρας απαντώντας σε ερωτήσεις της προέδρου του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας διευκρίνισε πώς ακριβώς την ενημέρωσε η μητέρα για την Τζωρτζίνα.

Πρόεδρος: Πώς την είδατε να έρχεται;

Μάρτυρας: Κανονικά περπατούσε με κανονικό βήμα. Επειδή για να φτάσει περνάει τη κουζίνα και τη νοσηλευτική, κοιτούσε προς το τα εκεί, αφού τα πέρασε γυρνούσε το κεφάλι της προς τα εδώ και εκεί για να δει που είμαστε.

Πρόεδρος: Την ακούσατε να φωνάζει;

Μάρτυρας: Όχι.

Πρόεδρος: Όταν έφτασε;

Μάρτυρας: Δεν μου είπε κάτι, με κοιτούσε. Της είπα έκανε το παιδί επεισόδιο και μου έκανε ένα νεύμα. Όταν αντίκρισα το παιδί, δεν περίμενα να είναι έτσι, δεν είχα καταλάβει από την αντίδραση της μητέρας να είναι κάτι τόσο επείγον.

Πρόεδρος: Σας είπε «τρέξτε»;

Μάρτυρας: Δε θυμάμαι να μου είπε κάτι.

Πρόεδρος: Εκείνη την ώρα που μπήκε στο θάλαμο φώναξε κάτι;

Μάρτυρας: Όχι την είδα να στέκεται να δει τι κάνουμε. Θυμάμαι έκανε την κίνηση να μας δώσει ΑΜΠΟΥ και θυμάμαι πως έβγαλε ένα μικρό μηχάνημα σαν ποντίκι και το έβαλε πάνω στο παιδί.

Πρόεδρος: Μήπως φορούσε μάσκα;

Μάρτυρας: Θυμάμαι πως την κρατούσε στα χέρια.

Πρόεδρος: Θυμάστε εάν ακούσατε έναν ήχο άλλο;

Μάρτυρας: Γενικά την σκεφτόμουν εκείνη την ημέρα και συνειδητοποίησα πως δεν ακούγαμε το οξύμετρο. Έχει αρκετά δυνατό ήχο που κάνει, όταν παρεκκλίνουν τιμές από φυσιολογικό. Έχει και ένα κουμπάκι σίγασης που μπορεί να μην ακουστεί ήχος για λίγο. Εάν το πατήσει κάποιος, μετά δύο λεπτά επανέρχεται ο ήχος.

Πρόεδρος: Πού ήταν συνδεδεμένο στο παιδί το οξύμετρο;

Μάρτυρας: Πιστεύω από αριστερή πλευρά χεράκι ή πόδι.

Πρόεδρος: Εάν δεν πιάνει καλά το οξύμετρο τι δείχνει;

Μάρτυρας: Όταν δεν πιάνει καλά δείχνει σφίξεις που δεν συνάδουν με εικόνα του παιδιού. Στο παιδί που είχαμε μπει για να τσεκάρουμε την φλέβα του, ακουγόταν κανονικά. Είναι ένας ήχος που ακούγεται μέχρι τη στάση νοσηλευτών. Από όλους τους θαλάμους ακούγεται ο ήχος. Είναι μία μικρή κλινική, ένας διάδρομος.

«Από την εμπειρία μου στη παιδιατρική κλινική, ξέρω οι γονείς έχουν αντίληψη για το εάν συμβαίνει κάτι επείγον με το παιδί τους. Δεν μου έχει τύχει ξανά κάτι τέτοιο» διευκρίνισε η νοσηλεύτρια σχετικά με τον τρόπο που τους ενημέρωσε η Ρούλα Πισπιρίγκου, όταν η μικρή Τζωρτζίνα υπέστη την ανακοπή στο νοσοκομείο Παίδων, απαντώντας σε ερωτήσεις του συνηγόρου υποστήριξης της κατηγορίας, Δημήτρη Γεωργακόπουλου.

Η διαδικασία ανάνηψης

Η μάρτυρας περιέγραψε αναλυτικά τι είδε όταν μπήκε στο θάλαμο της μικρής Τζωρτζίνας αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες των γιατρών να κρατηθεί το παιδάκι στη ζωή. Όπως είπε η μάρτυρας, ενώπιον δικαστών και ενόρκων, το παιδί ήταν σε σοβαρό επεισόδιο, περιγράφοντας: «Το στόμα του ήταν μπλε, ήταν γυρισμένη προς τα αριστερά, ακούσαμε ένα ρόγχο. Είδα τη γιατρό να ελέγχει τα ζωτικά όργανα και την άκουσα να μου δίνει οδηγίες ΚΑΡΠΑ. Μου είπε να φωνάξω τη μονάδα. Ήταν μαζί μου μία συνάδελφος που της είπα να έρθει στη θέση μου για να πάω να φωνάξω τη μονάδα. Κάλεσα τη μονάδα, με το που μπήκα στο θάλαμο μπήκε και μονάδα. Εγώ έκατσα για λίγο ακόμα μέσα στο θάλαμο μήπως χρειαστεί κάτι η συνάδελφος μονάδας. Μου ζήτησε κάποιες σύριγγες. Ήταν η ώρα της αλλαγής της βάρδιας. Παρέδωσα στην επόμενη. Σε αυτό το διάστημα προσπαθούσαν να επαναφέρουν το παιδί. Θυμάμαι το γιατρό να ενημερώνει τη μητέρα. Έμεινα μέχρι να φύγει η μονάδα».

Η μάρτυρας εξήγησε στην κατάθεσή της πως είχε ενημερωθεί εξαρχής από τη συνάδελφό της για την κατάσταση της μικρής Τζωρτζίνας, αλλά και το ιστορικό της οικογένειας: «Η συνάδελφος με ενημέρωσε πως οι γονείς έχουν χάσει δύο παιδιά, ότι έκανε ανακοπή στην Πάτρα και έχει έρθει για περαιτέρω νευρολογικό έλεγχο. Μου είπε πόσο σημαντικό είναι να βοηθήσουμε όλοι αυτό το παιδί».

Η κυρία Καββαδία περιέγραψε και τι ακριβώς έκανε η κατηγορούμενη όσο οι γιατροί και οι νοσηλευτές έδιναν «μάχη» να κρατήσουν την μικρή Τζωρτζίνα στη ζωή αλλά και στη συνέχεια, όταν πια το κοριτσάκι κατέληξε.

«Η μητέρα βρισκόταν απέναντι και καθόταν στο κρεβάτι που μεταφέρουμε ασθενείς και περπατούσε στο διάδρομο πέρα-δώθε. Μιλούσε κυρίως στο τηλέφωνο. Εμένα δε με ρώτησε τίποτα. Θυμάμαι πως έκανε την πρώτη ενημέρωση γιατρός και συνέχισε η διαδικασία. Και θυμάμαι πως ζήτησε και δεύτερη φορά να μιλήσει στη μητέρα» τόνισε η μάρτυρας σχετικά με τη συμπεριφορά της μητέρας όσο οι γιατροί προσπαθούσαν να σώσουν το παιδί της.

Πρόεδρος: Θυμάστε εξωτερικά πως ήταν η μητέρα;

Μάρτυρας: Όταν τελείωσε ο επικεφαλής με την ενημέρωση μας είπε «μείνετε μήπως χρειάζεται κάτι η μητέρα». Η μητέρα βρισκόταν στο γραφείο των διευθυντών. Μπήκα να δω εάν χρειάζεται κάτι. Η μητέρα μιλούσε στο κινητό και έκλαιγε. Είπε κάτι σαν «μπαμπά σε κλείνω», της είπα αν θέλει νερό, την είδα να κλαίει, όταν βγήκε είχε ηρεμήσει.

Πρόεδρος: Ακούσατε κάποιο παράπονο από τους γονείς της Τζωρτζίνας;

Μάρτυρας: Δε θυμάμαι κάτι τέτοιο. Τον πατέρα τον είχα δει μόνο την πρώτη ημέρα. Με τη μητέρα δεν είχαμε πει κάτι παραπάνω. Ο πατέρας ήρθε όταν κατέληξε το παιδί, πλησίασε τη μητέρα, γονάτισε μπροστά της, μιλούσανε, στη συνέχεια σηκωθήκανε και μπήκανε μέσα στο θάλαμο.

Νωρίτερα, ολοκλήρωσε την κατάθεσή της στο δικαστήριο η παιδίατρος, Δέσποινα Θεοτοκάτου. Η μάρτυρας επανέλαβε πως στο παιδί χορηγήθηκε κατά τη διαδικασία της ανάνηψης μόνο αδρεναλίνη.

Η δίκη συνεχίζεται αύριο.