Υψηλότερες οι υποχρεωτικές επιστροφές από τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη το 2022

Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία που παρουσίασε ο Βασίλης Πενταφράγκας, την Τετάρτη (14/06/2023) στο 8ο Συνέδριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας – ΗΤΑ, το σύνολο των επιστροφών για το 2022 αναμένεται να αγγίξει τα 2,1 δισ. ευρώ μόνο για τον ΕΟΠΥΥ. Σε αυτά θα προστεθούν ακόμα 500 εκατ. ευρώ για τα νοσοκομεία, πρόσθεσε ο εντεταλμένος σύμβουλος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ).

Το πρωτοφανές αυτό ποσό των υποχρεωτικών επιστροφών (clawback και rebate) ξεπερνά τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, η οποία στην ουσία παραμένει στάσιμη από το 2014 και μετά, με τις όποιες «ενέσεις» ενίσχυσης έχουν δοθεί, να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Υπενθυμίζεται ότι η ισχύς του μέτρου του clawback ξεκίνησε το 2012, στο πλαίσιο των μνημονίων και της δημοσιονομικής προσαρμογής, ως έκτακτος τρόπος περιορισμού της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Από τότε, παγιώθηκε η υποχρηματοδότηση του προϋπολογισμού του φαρμάκου και γενικότερα της δημόσιας υγείας, αφού ακόμα και σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σημαντικά κάτω από το μέσο όρο των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Πολιτικών Οικονομικών Κοινωνικών Ερευνών (Ι.Π.Ο.Κ.Ε.) παρατηρούνται οι εξής μειώσεις/αποκλίσεις από τον Μ.Ο. των ΕΕ-27:

1) Για το σύνολο των δαπανών υγείας κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 22,8% έναντι αύξησης στο Μ.Ο. ΕΕ-27 κατά 16,7%.

2) Δημόσιες δαπάνες κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 32,5% έναντι αύξησης στο Μ.Ο των ΕΕ-27 κατά 15,3%.

3) Σύνολο των φαρμακευτικών δαπανών κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 26,2% έναντι αύξησης στο Μ.Ο. των ΕΕ-27 κατά 3,6%.

4) Δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 51,8%, σε σχέση με αντίστοιχη μείωση στο Μ.Ο. των ΕΕ-27 μόνο κατά 6,7%.

«Η δεκαετής οικονομική κρίση, τα τρία μνημόνια και στη συνέχεια η επιδημιολογική κρίση του COVID-19, επηρέασε σημαντικά την υποχρηματοδότηση του Συστήματος Υγείας στην Ελλάδα. Όσον αφορά το σκέλος της χρηματοδότησης, η Ελλάδα παρουσίασε σημαντικές αποκλίσεις από το μέσο όρο των ΕΕ-27. Οι αποκλίσεις αυτές ανέρχονται σε δύο ποσοστιαίες μονάδες στο σύνολο των δαπανών υγείας σε ποσοστό του ΑΕΠ, και σε τρείς ποσοστιαίες μονάδες στις δημόσιες δαπάνες υγείας. Η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική χώρα των ΕΕ-27 με τις μεγαλύτερες υποχρηματοδοτήσεις του συστήματος υγείας» σημείωνε ο πρόεδρος του Ι.Π.Ο.Κ.Ε. και Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας του ΕΚΠΑ, Ιωάννης Υφαντόπουλος, κατά την παρουσίαση της έρευνας.

Όσον αφορά το μείγμα των Δημόσιων / Ιδιωτικών δαπανών υγείας για φάρμακο παρατηρείται, επίσης, μια σημαντική συρρίκνωση της δημόσιας δαπάνης στην Ελλάδα από 78,1% το 2009 στο 51% το 2019. Οι αντίστοιχες εκτιμήσεις για το Μ.Ο των Ε.Ε-27 ήταν από 65,9% το 2009 στο 59,3% το 2019.

Την ανεπαρκή δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, έρχεται να καλύψει η συμμετοχή των ασθενών, η οποία παραμένει περίπου σταθερή και σίγουρα όχι μειούμενη και το κύριο βάρος έχει μετατοπιστεί στον φαρμακευτικό κλάδο, μέσω των υποχρεωτικών επιστροφών και εκπτώσεων (clawback & rebates) που καταβάλλει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η φαρμακευτική βιομηχανία συνεχίζει να καλύπτει τις ανάγκες των ασθενών σε φάρμακα, μέσω των υποχρεωτικών επιστροφών, διαθέτοντας τελικά δωρεάν 1 στα 2 φάρμακα (50%).

Ο στόχος για τη φαρμακοβιομηχανία είναι η διόρθωση της φαρμακευτικής δαπάνης στα πραγματικά επίπεδα κάλυψης των αναγκών και η κατάργηση του clawback, το οποίο έχει παραταθεί μέχρι και το 2025. Πλέον, είναι σαφές σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη ότι η αυξανόμενη ανάγκη για υγειονομική περίθαλψη, απαιτεί και μεγαλύτερη δημόσια χρηματοδότηση σε δαπάνες υγείας και φαρμακευτική κάλυψη, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να μην μπορεί να θεωρηθεί ως βιώσιμη λύση. Άλλωστε, τα αντισταθμιστικά οφέλη του επενδυτικού clawback και η χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης στο πλαίσιο της ρήτρας συνυπευθυνότητας έχουν ορίζοντα ολοκλήρωσης. Όπως άλλωστε, ημερομηνία λήξης θα πρέπει να έχει και το ίδιο το μέτρο, ευελπιστούν τα στελέχη της φαρμακοβιομηχανίας.

Πηγή: newsbomb