Πώς το πρόγραμμα των ανώνυμων υπερφάγων βοηθάει ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές με το φαγητό

Ο ίδιος μιλώντας στο Πρακτορείο Fm εξηγεί ότι η αδελφότητα των Ανώνυμων Υπερφάγων (ΑΥ), είναι μία Αδελφότητα αλληλοβοήθειας, για όποιον έχει πρόβλημα με τον ψυχαναγκασμό του φαγητού.

Αναφερόμενος στην δική του προσπάθεια προκειμένου να απαλλαγεί από αυτή την συμπεριφορά είπε:

«Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο μεγάλωναν οι ποσότητες του φαγητού και τα αδιέξοδα, ενώ άλλο τόσο μειωνόταν η αυτοπεποίθηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με το πρόγραμμα όμως των ανωνύμων υπερφάγων, έχω μία συνολική απώλεια 100 κιλών, αλλά κυρίως μία διαφορετική τοποθέτηση, απέναντι στο φαγητό. Γιατί το μέγα ζητούμενο είναι αυτό και όχι απλά η απώλεια ή το κέρδος βάρους».

Όπως εξηγεί ο Χρήστος Κ. η αδελφότητα των Ανώνυμων Υπερφάγων, είναι μία Αδελφότητα αλληλοβοήθειας, για όποιον έχει πρόβλημα με τον ψυχαναγκασμό του φαγητού. Στους ΑΥ υπάρχουν μέλη νοσηρά παχύσαρκα, υπερβολικά ή μέτρια υπέρβαρα, μετρίου βάρους ή λιποβαρή, άτομα που ελέγχουν τις διατροφικές τους συμπεριφορές, ή εντελώς ανίκανα να ελέγξουν το ψυχαναγκαστικό τους φαγητό.

«Η μόνη προϋπόθεση για να γίνει κάποιος μέλος στους ΑΥ είναι η επιθυμία να σταματήσει να τρώει ψυχαναγκαστικά και φυσικά η βοήθεια που προσφέρεται είναι εντελώς δωρεάν». Η πρώτη συνάντηση των Ανωνύμων Υπερφάγων πραγματοποιήθηκε το 1960 στο Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια. Από τότε, έχουν δημιουργηθεί περίπου 7.000 συναντήσεις σε περισσότερες από 70 χώρες με, περίπου, 54.000 μέλη.

Στην Ελλάδα, οι Ανώνυμοι Υπερφάγοι υπάρχουν από το 1983 και η πρώτη συνάντηση έγινε στην Αθήνα. Σήμερα λειτουργούν φυσικές ομάδες σε 9 πόλεις, αλλά γίνονται και διαδικτυακές συναντήσεις.

«Οποιοσδήποτε πραγματικά έχει την επιθυμία να απαλλαγεί από ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές σε σχέση με την τροφή, μπορεί να βρει μέσα από τον ιστότοπο των ανώνυμων υπερφάγων ό,τι πληροφορία θέλει και να γνωρίσει από κοντά τι κάνει η αδελφότητα».

Πώς καταλαβαίνει κάποιος ότι έχει πρόβλημα

«Όταν παρόλο που έχει φάει μία κανονική μερίδα φαγητού, εξακολουθεί και πεινάει και καταφεύγει σε κάποιες συγκεκριμένες τροφές, οι οποίες του προκαλούν ευχαρίστηση. Και αυτό σιγά-σιγά γίνεται εμμονή, γίνεται ψυχαναγκασμός και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό».

Σύμφωνα με τους ειδικούς υπάρχουν συγκεκριμένα μοτίβα διατροφικών συμπεριφορών και συμπτώματα όπως:

Εμμονή με το σωματικό βάρος, σχήμα ή μέγεθος, υπερφαγικές κρίσεις, ενασχόληση με δίαιτες, λιμοκτονία, χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, υπερβολική άσκηση, πρόκληση εμετού μετά το φαγητό, μάσημα και φτύσιμο τροφής, χρήση χαπιών διαίτης, και άλλων ιατρικών παρεμβάσεων για τον έλεγχο του βάρους, ανικανότητα να σταματήσουν να τρώνε συγκεκριμένες τροφές, αφού πάρουν την πρώτη μπουκιά, φαντασιώσεις σχετικά με το φαγητό, συνεχής ενασχόληση με το φαγητό, χρήση φαγητού ως ανταμοιβή ή παρηγοριά, δίαιτες γρήγορης απώλειας βάρους.

Συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάρρωση

Εμείς πιστεύουμε ότι η ασθένεια της ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς με το φαγητό είναι τρίπλευρη: σωματική, συναισθηματική και πνευματική, λέει το μέλος των ΑΥ, για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι με τον τρόπο που διαπιστώνεται η ύπαρξη αυτής της συμπεριφοράς, με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται. «Δηλαδή μέσα από το πρόγραμμα των ανώνυμων υπερφάγων, βλέπουμε πνευματικά και συναισθηματικά, τη συμπεριφορά μας με το φαγητό. Το σωματικό βάρος είναι μόνο το αποτέλεσμα. Οι Ανώνυμοι Υπερφάγοι δεν ασχολούνται απλά με την απώλεια, το κέρδος ή τη διατήρηση του βάρους, την παχυσαρκία ή τις δίαιτες.

Το πρόγραμμα των Ανώνυμων Υπερφάγων προσφέρει σωματική, συναισθηματική και πνευματική ανάρρωση, σε όσους υποφέρουν από το ψυχαναγκαστικό φαγητό, μέσα από τα Δώδεκα Βήματα (σσ είναι το ίδιο πρόγραμμα που έχουν και οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί).

Τα 12 Βήματα είναι τα ακόλουθα:

1. Ειλικρίνεια

2. Ελπίδα

3. Πίστη

4. Θάρρος

5. Ακεραιότητα

6. Προθυμία

7.Ταπεινοφροσύνη

8. Αυτοπειθαρχία

9. Αγάπη

10. Επιμονή

11.Εγκαρτέρηση, πνευματική Αφύπνιση

12. Υπηρεσία.

«Εγώ σε όλη μου τη ζωή νόμιζα ότι είμαι απόλυτα ειλικρινής, λέει ο Χρήστος Κ.

Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν

«Μέσα όμως, από αυτό το πρόγραμμα αναρωτήθηκα πώς μπορώ να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, όταν τον καταστρέφω; Γιατί μέσα από το υπερβολικό βάρος και τη συμπεριφορά μου απέναντι στο φαγητό κατέστρεφα συνειδητά τον εαυτό μου και το σώμα μου.

»Ως εκ τούτου, μέσα από αυτό το πρόγραμμα, άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου, απέκτησα αυτογνωσία και σαφώς ενστερνίστηκα το moto: Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν.

Γιατί δεν έφταιγε κανείς που εγώ ήθελα και είχα την ανάγκη να τρώω. Ήταν δικό μου το πρόβλημα και εγώ έπρεπε να βρω τη λύση. Και τη βρήκα με τους ανώνυμους υπερφάγους, μέσα από την αυτογνωσία και ταυτόχρονα μέσα από τη σχέση μου με τους άλλους».