Τέμπη: Νέα καταγγελία για «χαλαρό κλίμα και μουσικούλα» στο σταθμαρχείο Λάρισας

Όπως είπε η ίδια μιλώντας στο Mega, από τύχη το μοιραίο βράδυ δεν επέβαινε στο μοιραίο δρομολόγιο, ωστόσο είχε πολλούς δικούς της ανθρώπους μέσα στο τρένο.

Όπως είπε η Γεωργία Σιμερίδου, στο σταθμό της Λάρισας επικρατούσε πάντα ένα «πολύ χαλαρό κλίμα» ενώ παρατηρούσε πως υπήρχαν συνεχείς καθυστερήσεις και ταλαιπωρία για τους επιβάτες.

Ανέφερε δε, πως όλα τα συστήματα ήταν παλιά και ο πίνακας κυκλοφορίας υπολειτουργούσε.

«Χαλαρό κλίμα με μουσικούλα» είπε χαρακτηριστικά η γυναίκα, και συμπλήρωσε:

«Εγώ ήμουν καθαρίστρια που έμπαινε μέσα στο 62 επί 2 χρόνια. Εμένα το ωράριό μου ήταν το βραδινό. Τα ελλείμματα στις γραμμές των τρένων, στις φωτοσημάνσεις και αυτά, ήταν πολλά. Ενώ έπρεπε να φεύγει το 62 στις δέκα και τέταρτο ποτέ δεν έφευγε εκείνη την ώρα. Έφευγε 11 παρά 20, στις 10 και μισή ποτέ. Ή χαλούσε η μηχανή ή έκαναν κάποια έργα, εκεί δεν ξέρω στο Λιανοκλάδι, που κοντά κάνανε έργα. Έκαναν πάντα κάτι εκεί, αλλά τελειωμό δεν είχε. Υπήρχαν πάντα καθυστερήσεις. Εγώ αυτό που έβλεπα εκεί πέρα ήταν αυτό, ότι η συνεννόηση των μηχανοδηγών και των σταθμαρχών γινόταν από τον ασύρματο ή από το τηλέφωνο που υπήρχε της υπηρεσίας».

Μάλιστα, όπως υποστήριξε, ο ασύρματος και το τηλέφωνο που έχουν στο σταθμαρχείο είναι από το 1975.

«Σας λέει κάτι; Είναι όλα παλιά. Ο πίνακας κατ’ εμέ, αυτό που έβλεπα, υπολειτουργούσε, δεν λειτουργούσε κανονικά. Αυτό που έχω να πω είναι ότι η εμπορική αμαξοστοιχία περνούσε από τη Λάρισα, από την πρώτη γραμμή προς Αθήνα, δεν ξέρω που πήγαινε – πάντα αυτό γινόταν όταν περνούσε η εμπορική από την 1η γραμμή – και μετά έφευγε το Intercity. Τώρα τι έγινε εκείνο το βράδυ… είχα ρεπό. Έδιωξαν το Intercity και έγινε η σύγκρουση, αυτή η μετωπική με το εμπορικό, δεν ξέρω και δεν μπορώ, δεν είμαι ειδική που θα πω 5 πράγματα», συμπλήρωσε η κ. Σιμερίδου.

«Υπήρχαν κάποια βράδια ας πούμε που είχε εκεί και λίγο μουσική και κάθονταν εκεί. εντάξει, είχαν βέβαια το μυαλό τους στα τρένα, αλλά υπήρχε το χαλαρό κλίμα», συνέχισε χαρακτηριστικά.

Ερωτηθείσα εάν είχε δει το συγκεκριμένο σταθμάρχη, η κ. Σιμερίδου απάντησε θετικά.

«Δεν ήταν η πρώτη του φορά. Εμένα αυτή τη στιγμή όχι μπορεί να κινδυνεύει η θέση μου, μπορεί να μην με ξαναβάλουν στο τρένο. ήταν αυτά, ίσως με το φτωχό μου το μυαλό, που γνωρίζω και που μπορώ να καταθέσω. Φόρο τιμής για τους νεκρούς που έφυγαν τόσο άδικα», δήλωσε κλείνοντας με φόβο μην χάσει τη δουλειά της, αλλά και θάρρος, «για τους νεκρούς» που όπως είπε έφυγαν τόσο άδικα.