Παπαδόπουλος: Κύμα πιέσεων στο εσωτερικό της γης μετά το σεισμό - Πώς επηρεάζεται η Ελλάδα

Σύμφωνα με τον καθηγητή Σεισμολογίας, «ο σεισμός μεγέθους 7,8 Ρίχτερ στην Τουρκία όπως και στον σεισμό του΄99, μεταξύ των άλλων φαινομένων που συμβαίνουν, είναι ένα κύμα πιέσεων που εξαπλώνεται στο εσωτερικό της γης προς όλες τις κατευθύνσεις.

«O σεισμός αυτός ήταν τόσο ισχυρός που μετακίνησε κατά 3 μέτρα δυτικά την Τουρκία».

Πώς είναι δυνατόν να επηρεαστεί γεωδυναμικά η Ελλάδα από τον σεισμό μεγέθους 7,8 Ρίχτερ στην Τουρκία;

»Η φόρτιση αυτή θα αρχίσει να συσσωρεύεται σε διάφορα ρήγματα της ανατολικής Μεσογείου. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ακόμη ποια είναι τα ρήγματα αυτά. Ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε ποια από αυτά ενδεχομένως θα φτάσουν στα όριά τους για να δώσουν έναν ακόμη ισχυρό σεισμό.

Όμως στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου περισσότερες πιθανότητες να επηρεαστούν έχουν περιοχές της Τουρκίας, της Συρίας και της Κύπρου» εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος.

Ο ίδιος εξηγεί πώς ένας ισχυρός σεισμός μπορεί να προκαλέσει έναν εξίσου μεγάλο σεισμό σε άλλη περιοχή ενεργοποιώντας το ήδη υπάρχον ρήγμα εκείνης της περιοχής.

«Ένα κύμα πιέσεων περνάει κάτω από τη λιθόσφαιρα, δηλαδή των στερεό φλοιό της γης, και αυξάνει την πίεση σε προϋπάρχοντα σεισμικά ρήγματα σε διάφορες περιοχές γύρω από τον αρχικό μεγάλο σεισμό», λέει ο ίδιος και προσθέτει ότι:

«Και η Ελλάδα μπορεί να επηρεαστεί αλλά με πολύ μικρότερη πιθανότητα. Κι αυτό λόγω της απόστασης που υπάρχει. Διότι η απόσταση του σεισμού του 1999 της Τουρκίας από την Αθήνα ήταν 620 χλμ., ενώ τώρα είναι 1.200 χλμ.», επισημαίνει ο ίδιος.

«Ο σεισμός στην Πάρνηθα έγινε δύο χρόνια νωρίτερα»

Ο καθηγητής εξηγεί πώς ένας μεγάλος σεισμός μπορεί να προκαλέσει άλλους ισχυρούς σεισμούς στην ευρύτερη περιοχή και αναφέρεται στην περίπτωση του σεισμού της Πάρνηθας το '99, που προκλήθηκε από τον μεγάλο σεισμό του Μαρμαρά, μόλις 3 εβδομάδες αργότερα, ενώ σύμφωνα με μελέτες θα εκδηλωνόταν δύο χρόνια αργότερα.

«Τον Αύγουστο του 1999 έγινε ένας μεγάλος σεισμός μεγέθους 7,5 Ρίχτερ στη θάλασσα του Μαρμαρά στην Τουρκία. Τρεις εβδομάδες μετά είχαμε το σεισμό της Πάρνηθας. Έχει αποδοθεί ότι οφείλεται στον μεγάλο σεισμό της θάλασσας του Μαρμαρά. Θα μπορούσε να είναι τυχαίο. Τρεις εβδομάδες μετά, έτυχε να γίνει ο σεισμός. Όμως οι έρευνες που έγιναν στη συνέχεια, απέδειξαν ότι ο σεισμός στην Πάρνηθα δεν ήταν τυχαίος. Σύμφωνα με τις μελέτες, υπήρξε συγκεκριμένος γεωφυσικός μηχανισμός ο οποίος διήγειρε τον σεισμό της Πάρνηθας εξαιτίας του σεισμού στον Μαρμαρά.

»Μελέτες Αμερικανών μελετητών αλλά και δικές μου οι οποίες έχουν δημοσιευτεί σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, απέδειξαν ότι πράγματι υπήρξε αυτή η επίδραση», λέι ο ίδιος και συνεχίζει:

«Οι έρευνες απέδειξαν ότι αυτή η απότομη συσσώρευση τάσεων στο ρήγμα της Πάρνηθας προκάλεσε εκείνο τον σεισμό μεγέθους 5,9 Ρίχτερ στις 7 Σεπτεμβρίου 1999. Σύμφωνα με έρευνες θα εκδηλωνόταν δύο χρόνια μετά, ωστόσο, μετά την επιπλέον φόρτιση λόγω του σεισμού στο Μαρμαρά, το ρήγμα έφτασε στα όριά του, δεν άντεξε και έσπασε. Δηλαδή έγινε μία επιτάχυνση της σεισμικής διέγερσης.

Αυτή είναι μία γεωφυσική διαδικασία η οποία συμβαίνει πάντα όταν υπάρχουν μεγάλοι σεισμοί».

Τέλος, επισημαίνει ότι, στη χώρα μας έχουμε πολλές εστίες σεισμών και ενεργά ρήγματα. «Αυτό είναι το κύριο αίτιο που παράγει σεισμούς στην Ελλάδα. Το εάν θα συμβεί, αραιά και που, μέσα σε κάποιες δεκαετίες, ένας σεισμός ετερόχθων, δηλαδή θα προκληθεί από άλλο σεισμό, αποτελεί εξαίρεση. Το κύριο μέλημά μας είναι οι σεισμοί που παράγονται στη χώρα μας, γιατί αν είμαστε προετοιμασμένοι και σε ετοιμότητα για αυτούς, τότε θα είμαστε σε ετοιμότητα και για οποιονδήποτε άλλο σεισμό», καταλήγει ο ίδιος.