Δίκη Λιγνάδη: «Δεν τον έχω δει ποτέ με ανήλικους» κατέθεσε ο Διονύσης Παναγιωτάκης

Ο μάρτυρας και στενός φίλος του κατηγορουμένου για βιασμό κατά συρροή υποστήριξε μάλιστα ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου πως «δεν τον έχω δει ποτέ με ανήλικους», χαρακτηρίζοντας «βίζιτες» τους καταγγέλοντες και «ολόμουρλη» τη γυναίκα που έχει καταθέσει ότι είχε δει τον κατηγορούμενο με ανήλικα αγόρια.

Σύμφωνα με την κατάθεση του κ. Παναγιωτάκη γνώρισε τον Δημήτρη Λιγνάδη το 1997 και έκτοτε, όπως είπε, η συναναστροφή τους ήταν σχεδόν καθημερινή.

«Από τότε που τον γνώρισα τον εκτίμησα και τον αγάπησα και σαν φίλο. Κάνουμε διακοπές μαζί όλα τα χρόνια μέχρι να χωρίσω με τη γυναίκα μου κάναμε οι 3 μας διακοπές. Δεν υπήρχε καλοκαίρι που να μην έχουμε κάνει μαζί. Ο Δημήτρης έχει πολύ μεγάλη μόρφωση και για μένα και για την κόρη μου ήταν σπουδαίο. Πηγαίναμε οικογενειακά διακοπές» ανέφερε και πρόσθεσε:

«Αντιπαλότητες και αντιπάθειες υπάρχουν στο χώρο. Δεν είχα ακούσει ποτέ σε καμία παράσταση να υπήρχε κάποιο ζήτημα».

Πρόεδρος: Με την ανάληψη της θέσης στο Εθνικό απέκτησε εχθρούς;

Μάρτυρας: Ο Δημήτρης ήταν και σε επιτροπές που περνούσαν φοιτητές σε δραματικές σχολές, έγινε διευθυντής της σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Ζούσε όλα αυτά τα χρόνια στο Εθνικό Θέατρο. Ήταν φυσική εξέλιξη να γίνει καλλιτεχνικό διευθυντής. Δεν ήταν παράξενο.

Πρόεδρος: Ο ίδιος μπορεί με κάποια ενέργεια του να δημιούργησε αντιπαράθεση; Να μπήκε στο στόχαστρο συναδέλφων του;

Μάρτυρας: Υπήρξε αντιπαράθεση με το ΣΕΗ για τις συλλογικές συμβάσεις, αλλά θεωρώ ότι τον αγαπάνε και τον μισούν όσο κάθε άνθρωπο.

Αναφερόμενος στις διακοπές του 2015 ο μάρτυρας σημείωσε πως ο Δημήτρης Λιγνάδης βρισκόταν μαζί τους στην Ιθάκη από την 1η Αυγούστου. «Είχε έρθει και ο αδελφός του και ένας ηθοποιός κάποια στιγμή. Μας έβλεπαν όλοι».

«Δεν τον έχω δει ποτέ με ανήλικους. Αυτά τα ακούω αυτές τις ημέρες. Εγώ αυτό που ζούσα ήταν μια κανονική κατάσταση. Οι φίλοι του ήταν και φίλοι μας. Ήταν ηθοποιοί, φοιτητές θεατρικών σχολών. Ήταν και δικοί μας φίλοι» υποστήριξε ο κ. Παναγιωτάκης και συμπλήρωσε ότι έμαθε από τα μέσα ενημέρωσης για τις καταγγελίες. «Θεωρώ ότι κάποιοι βλέποντας δικηγόρους ή άλλα πρόσωπα να λένε "όποιος έχει να κάνει καταγγελία ας έρθει μαζί μου"… και δεν εμφανίζεται κανείς που να έχει συνεργαστεί με το χώρο…» είπε ο μάρτυρας.

Εισαγγελέας: Οι καταγγελίες θα έπρεπε να προέρχονται μόνο από άτομα του χώρου; Υπάρχει τέτοιο κριτήριο;

Μάρτυρας: Όχι, αλλά είναι άτομα που δεν είναι του χώρου, δεν τα γνωρίζει το περιβάλλον του, άρα μπαίνω σε σκέψεις. Αυτοί οι τύποι είναι βίζιτες. Οποιαδήποτε γυναίκα ή άντρας εμφανίζεται με αυτό τον τρόπο, προκλητικά, εγώ αυτό καταλαβαίνω. Όταν βάζεις φωτογραφίες και γράφεις «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι, ο κ$@?ς μου γεμίζει σιλικόνη».

Ο κ. Παναγιωτάκης χαρακτήρισε ακόμη «ολόμουρλη» τη μάρτυρα Γ.Κ, λέγοντας πως «το Δρομοκαΐτειο δεν τη σώζει». Ο κ. Παναγιωτάκης περιέγραψε ότι «μας κυνηγούσε στη Μύκονο, μας κυνηγούσε παντού. Κυνηγούσε το Λιγνάδη, του ζητούσε να τον δει, οπουδήποτε πηγαίναμε ήταν εκεί. Μιλάμε για το τρελάδικο το κανονικό».

Για «συμβόλαιο θανάτου χαρακτήρα» έκανε λόγο ο αδελφός του

Στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε αμέσως μετά ο αδελφός του Δημήτρη Λιγνάδη, Γιάννης ο οποίος στην κατάθεση του έκανε λόγο για επίθεση από συλλογικότητα δημοσιογράφων και «εκτέλεση συμβόλαιο θανάτου χαρακτήρα».

«Έχουμε πολύ στενή σχέση με τον αδελφό μου. Ο τρόπος ζωής του είναι ενός καλλιτεχνικού ανθρώπου. Εγώ έχω οικογένεια, σταθερές παρέες, ο αδερφός μου καμιά σχέση. Έκανε παρέα με ανθρώπους του σιναφιού, ξενυχτάνε μετά τις παραστάσεις, κοιμούνται το πρωί. Είναι γνωστό το modus vivendi. Είναι ένας άνθρωπος ήπιος πολύ αξιόλογος, εγώ τον θαύμαζα. Φοβερό μυαλό, βιβλιοφάγος, εγώ ήμουν πιο επιπόλαιος. Ήταν ομιλητικός, φυσιολογικός» ανέφερε και πρόσθεσε ότι διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους γονείς τους.

«Θαυμάζαμε τον πατέρα μας, ήταν σε διάσταση, μέναμε κοντά όμως και είχαμε άριστη σχέση. Έφυγε νωρίς αλλά ήταν πολυσχιδής, εξέδωσε πολλά βιβλία, ένας πνευματικός άνθρωπος παλαιάς κοπής. Είχαμε πολύ καλό οικογενειακό περιβάλλον. Μεγαλώσαμε μέσα στα βιβλία, με διάφορες προσλαμβάνουσες» συμπλήρωσε.

Πρόεδρος: Τις σχέσεις του τις ξέρατε;

Μάρτυρας: Όχι σε βάθος. Δεν λέγαμε τα προσωπικά μας. Υπήρχε πάντα μεταξύ μας μια υπόγεια επικοινωνία, χωρίς να μιλήσουμε καταλαβαινόμαστε. Στην προφυλάκισή του, είχαμε μια άριστη επικοινωνία μέσα από αυτούς τους σιωπηλούς διαύλους.

Πρόεδρος: Είχε αντιπαλότητες;

Μάρτυρας: Πολλές. Στο πλαίσιο του αλληλοσπαραγμού που υπάρχει στο θέατρο. Υπήρχαν έντονες και υφέρπουσες αντιπαλότητες που εκδηλώθηκαν όταν τους δόθηκε το πεδίο, δηλαδή μετά τον Ιανουάριο του 2021. Πήρε μια σχεδόν υστερική χροιά, ένα φανατισμό πρωτόγνωρο και κατέδειξε κάποιες δυναμικές. Είναι σαφές.

Πρόεδρος: Φτάνουν αυτές σε σημείο να κατασκεύασαν μια σκευωρία; Γιατί μόνο στο συγκεκριμένο εκδηλώθηκε ο σπαραγμός;

Μάρτυρας: Εκδηλώθηκε και με άλλους. Στον αδερφό μου ήταν προσωπικό, έχουν να κάνουν με την ταυτότητα του, την πολιτική ιδεολογική. Από την πρώτη στιγμή με τον κοινό νου αμέσως από τα αμυδρά αρχικά στοιχεία κατάλαβα ότι ήταν κατασκευασμένο και μάλιστα όχι καλά. Απλά ήταν η συγκυρία τέτοια που ήταν ευεπίφορο το πεδίο για αυτές τις καταγγελίες. Είμαι πεπεισμένος οτι είναι σκευωρία, υπάρχουν όχι απλά ενδείξεις αλλά αποδείξεις.

Μάλιστα, ο μάρτυρας σημείωσε ότι ήταν "ευεπίφορο το κλίμα για εξόντωση προσωπικότητας. Και σε αυτές τις περιπτώσεις θεωρώ ότι υπήρχε σχεδιασμός... Ο λόγος ήταν να ελέγξουν τον πολιτισμό. Απέβλεπαν στην εξόντωση του δια βίου".

Πρόεδρος: Ο αδερφός σας έλεγχε δηλαδή τον πολιτισμό; Μια συγκεκριμένη θέση είχε...

Μάρτυρας: Με συγχωρείτε κιόλας αλλά αυτά είναι αυτονόητα.

Πρόεδρος: Για να σας ρωτάω δεν είναι.

Μάρτυρας: Καλλιτεχνικός διευθυντής του εθνικού ήταν.

Πρόεδρος: Ο πολιτισμός είναι ευρύτατος. Γιατί επελέγη αυτόν;

Μάρτυρας: Είχε συγκεκριμένη ατζέντα καλλιτεχνική, πολιτική. Λέω την προσωπική μου άποψη. Θεωρήθηκε ως εναντίον της κατεστημένης κατάστασης, ήθελε να δώσει έμφαση στην παιδευτική διάσταση του θεάτρου και όχι την πειραματική. Αυτά τα περί μοντερνισμού κλπ…