ΕΛΛΑΔΑ

Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όλα όσα είπε στους δικαστές για τη στιγμή της δολοφονίας της Καρολάιν

Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όλα όσα είπε στους δικαστές για τη στιγμή της δολοφονίας της Καρολάιν
O καθ΄ομολογίαν δολοφόνος της νεαρής συζύγου του Καρολάιν, ενώ οδηγείται στο δικαστήριο για να απολογηθεί για το αποτρόπαιο έγκλημα INTIME / ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Στον ισχυρισμό ότι «τέλεσε το έγκλημα εν βρασμώ», ότι έχασε τον έλεγχο από μια ακόμη έξαρση θυμού της Καρολάιν και ότι επί πέντε λεπτά «είχε ανέβει πάνω της» για να την ηρεμήσει επέμεινε στην απολογία του ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.

Ο κατηγορούμενος δέχθηκε «βροχή» ερωτήσεων από την πρόεδρο για το πώς οδήγησε την «γυναίκα που λάτρευε» στο θάνατο, στερώντας από την κόρη τους Λυδία τη μητέρα του.

«Δεν υπάρχει λογική και εγώ δεν έχω απαντήσεις ακόμη, προσπαθούσα να την ηρεμήσω να λήξει το περιστατικό, να πει μια συγγνώμη σε εμένα και την Λυδία για αυτά που περάσαμε πριν» υποστήριξε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος επαναλαμβάνοντας πως εκείνη τη νύχτα με αφορμή ένα ακόμη ξέσπασμα θυμού που είχε η 21χρονη Καρολάιν ένιωσε για πρώτη φορά ότι «μπορεί να πάρει η μπάλα» και τη Λυδία.

Όπως είπε, αυτό το κατάλαβε όταν η κοπέλα απώθησε το παιδί.

«Όταν κατάλαβα ότι ήταν νεκρή, άρχισα να τραβάω τα μαλλιά μου», ανέφερε.

«Έκλαιγα, την ακουμπούσα, την κοιτούσα, ήμουν σε πλήρη σύγχυση… Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς άφησα εγώ να συμβεί αυτό το πράγμα», πρόσθεσε.

Αρχίζοντας από την παραμονή του εγκλήματος, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ανέφερε ότι η Καρολάιν είχε επιστρέψει από ένα ραντεβού με μια φίλη της «μέσα στα νεύρα». «Μου είπε καλά τάισε την και κάνε ο,τι θέλεις, εγώ πάω για ύπνο. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα» ανέφερε ο κατηγορούμενος και συνέχισε:

«Ήταν ο πρόδρομος ενός ακόμη ξεσπάσματος. Ήξερα τι θα έρθει... Ήξερα ότι δεν πρέπει να ρίξω κι εγώ λάδι στη φωτιά. Το συνηθισμένο που θα έκανα ήταν να περιμένω και μετά από σαράντα πέντε λεπτά θα μου έστελνε ένα μήνυμα... Δυστυχώς εκείνο το βράδυ δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Πίστευα και ακόμα το πιστεύω ότι περάσαμε πάρα πολλά. Είχαμε απόλυτη ταύτιση από την πιο μικρή λεπτομέρεια μέχρι όλα μας τα όνειρα. Η Καρολάιν είναι αναντικατάστατη και είναι ο άνθρωπος μου. Κάποια στιγμή μου ήρθαν δύο μηνύματα. Στο ένα μου έλεγε "you stupid". Δεν το έκανε ως βρίσιμο.

Πρόεδρος: Βρίσιμο είναι….

Κατηγορούμενος: Δεν το παρεξήγησα ούτε το έλαβα σοβαρά υπόψη μου. Μετά μου έστειλε δεύτερο μήνυμα που μου είπε αναφερόμενη στη μικρούλα: «μη μου τη φέρεις πάνω ή μη …». Θεώρησα ότι ήταν ένα μήνυμα για να με πληγώσει... Γιατί δεν της έδωσα το παιδί που μου το ζήτησε δύο φορές....Τώρα που ξανακοιτώ αυτή τη μέρα θα έπρεπε να πάρω έναν συνάδελφο να τον βγάλω από το ρεπό του. Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτηκα έτσι.... Το μήνυμα αυτό ήταν στο πλαίσιο των εξάρσεων. Ήταν ένας άνθρωπος στεναχωρημένος. Είναι ένας καλός άνθρωπος σε σύγχυση. Δεν απάντησα στο μήνυμα. Άφησα λίγη ώρα να περάσει. Δεν θυμάμαι πόσα λεπτά. Μετά τις 12:00 ανέβηκα στο δωμάτιο. Είχε περάσει λίγη ώρα και ανέβηκα για να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Εκείνη αρνήθηκε. Δεν θυμάμαι αυτολεξεί τι μου είπε. Οι λέξεις δεν έχουν σημασία...

Πρόεδρος: Τα πάντα έχουν σημασία από αυτό το χρονικό σημείο.

Κατηγορούμενος: Ανεβαίνοντας τις σκάλες είχε πει «δεν πάτε να ψοφήσετε και οι δύο δεν με νοιάζει». Όταν ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου είπε: «πάρε παιδί και αφήστε με ήσυχη». Μετά ανέβηκα με την μικρή άλλες δύο φορές.

Πρόεδρος: Τι συνέβη τη τρίτη φορά που ανεβήκατε με το μωρό;

Κατηγορούμενος: Η Καρολάιν είχε ξαπλώσει. Η πιο σοφή απόφαση θα ήταν να είχα κοιμηθεί με τη μικρή στο καναπέ. Ήταν ξαπλωμένη, θεώρησα ότι ηρεμεί. Νομίζω ότι με αντιλήφθηκε όταν μπήκα. Άφησα τη μπέμπα δίπλα της, ώστε να πάω και εγώ από την άλλη μεριά, να πάω και εγώ να ξαπλώσω. Δεν με ένοιαζε καν εγώ να κοιμηθώ . Αλλά να κοιμηθεί η μικρή στο κρεβάτι της και να λήξει το περιστατικό. Πήγα να ανέβω και εγώ στο κρεβάτι και αυτό την εξόργισε, γιατί έκανα ότι μου έλεγε να μην κάνω, δηλαδή να μη κοιμηθεί η μικρή στο κρεβάτι.

Πρόεδρος: Σας ανέφερε κάτι συγκεκριμένο;

Κατηγορούμενος: Άρχισε να φωνάζει δυνατά, ξύπνησε η μικρούλα. Μου είναι δύσκολο να πω τις λέξεις που χρησιμοποιούσε. Δεν μου είναι εύκολο να πω κάτι άσχημο για την Καρολάιν. Καταλαβαίνετε δεν χρειάζεται να σας πω …

Πρόεδρος: Οφείλετε να πείτε

Κατηγορούμενος. Αν καταλάβετε πόσο σημαντικός ήταν αυτός ο άνθρωπος για μένα. Ήταν μια στιγμή έξαρσης εκτός ελέγχου «σου είπε να μη τη φέρεις εδώ, φύγετε δε σας θέλω» άσχημες λέξεις δεν έχει σημασία. Πάνω στην έξαρση της στιγμής

Πρόεδρος: Είχε μεγάλη διάρκεια το επεισόδιο μεταξύ σας;

Κατηγορούμενος: Ίσως και λιγότερο από πέντε λεπτά.

Πρόεδρος: Με τις ενδείξεις του ρολογιού εκείνο το διάστημα φαίνεται ότι έχει εντόνους παλμούς και φαίνεται (από το ρολό) ότι διανύει απόσταση 141 μέτρων ….

Κατηγορούμενος: Αυτό που μπορώ να σκεφτώ, μετά το περιστατικό αφού έκανε μια κίνηση ανασηκώθηκε με τον κορμό στο κρεβάτι και μας είπε να φύγουμε, η μικρή είχε ξυπνήσει. Την απώθησε. ….’Ήταν η πρώτη φορά που μια τέτοια έκρηξη πήρε η μπάλα και το παιδί. Τρόμαξε. ‘Άκουσε τις φωνές.

Πρόεδρος: Εσείς θεωρούσατε ότι η σύζυγός σας θα κάνει κακό στο παιδί σας;

Κατηγορούμενος: Όχι, δεν το θεωρούσα, ήταν μια τέλεια μητέρα, υπέροχη. Η κόρη της ήταν η ζωή της. Την αγαπούσε πιο πολύ από εμένα, πιο πολύ από τη ζωή της. Ταυτόχρονα τη στιγμή εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω αν θόλωσε τόσο αν άθελα της έκανε κακό στη μικρή

Πρόεδρος: Τι σκέψεις κάνατε για τη σύζυγο σας;

Κατηγορούμενος: Μέσα στις στιγμές αυτές της έντασης δεν σκέφτομαι αν οι εκρήξεις αυτές είναι εντός ορίων. Έχει θολώσει σε τέτοιο σημείο που έλεγε, ότι «δεν θέλω το παιδί». Ήθελα να αποδεχθεί όλο αυτό που είχα περάσει εγώ και η Λυδία.

Πρόεδρος: Σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή ότι είναι επικίνδυνη για το παιδί;

Κατηγορούμενος: Ότι σε μια έκρηξή της έκανε άθελά της κακό στο παιδί. Με διέλυσε όταν είδα τη μικρή σε έναν υποτυπώδη κίνδυνο…

Πρόεδρος: Φοβηθήκατε;

Κατηγορούμενος: Πάρα πολύ. Φοβήθηκα πάρα πολύ για τη μικρή όχι για τον εαυτό μου. Φοβήθηκα ότι δεν μπορώ να προβλέψω την επόμενη κίνησή της

Πρόεδρος: Φοβάστε ότι θα κάνει κακό στο παιδί δηλαδή;

Κατηγορούμενος: Τη στιγμή της έκρηξης έκανε κακό στο παιδί, άθελα της. Σκέφτηκα ότι οι εντάσεις επηρεάζουν πλέον και τη μικρή. Εμένα με χτυπούσε και να με χτυπήσει 500 φορές δεν με πειράζει.

Πρόεδρος: Νιώσατε ότι μπορεί εν τη απουσία σας να δημιουργηθούν προβλήματα για τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού; Θα φοβόσασταν να αφήσετε το παιδί με τη μητέρα του;

Κατηγορούμενος: Από τη στιγμή που είδα μια φορά να επηρεάζεται η μικρή, σκέφτηκα ότι μπορεί να ξαναγίνει.

Πρόεδρος: Δηλαδή, θεωρούσατε ότι η βία μπορούσε να φτάσει και στο παιδί;

Κατηγορούμενος: Μέσα μου είναι τελείως διαχωρισμένα τα δυο της κομμάτια, οι εξάρσεις της και ο γενικότερος χαρακτήρας. Σαν μητέρα δεν είχε σκοπό να τη βλάψει. Προσπαθώ να δικαιολογήσω τη Καρολάιν στα πάντα γιατί πιστεύω ότι η στιγμή της έκρηξης της δεν είναι ο εαυτός της. Και ότι τη μικρή τη λατρεύει.

Πρόεδρος: Νιώσατε θυμό για αυτό το περιστατικό;

Κατηγορούμενος: Λύπη και στεναχώρια. Ήταν μια τέλεια μητέρα και έβλαψε άθελα της τη μικρή.

Πρόεδρος: Έγινε το παιδί ποτέ η αφορμή για επεισόδιο βίας από εκείνη;
Κατηγορούμενος: Όχι.

Πρόεδρος: Τότε πως φοβόσασταν μήπως κάνει κάτι κακό στο παιδί;

Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν ο στόχος, όχι η μικρή. Δε τη θεωρώ βίαια άνθρωπο.

Πρόεδρος: Πως δεν τη θεωρείτε αφού φοβόσασταν για το παιδί σας….

Κατηγορούμενος: Δεν αποκλείω να έχω εξιδανικεύσει τόσο πολύ την Καρολάιν που να μη μπορώ να δω την αντίφαση.
«Προσπάθησα να ηρεμήσω τη Λυδία»

Επανερχόμενος στις κρίσιμες ώρες του εγκλήματος ο ίδιος είπε πως μετά την απώθηση από την Καρολάιν της μικρής Λυδίας, προσπάθησε να ηρεμήσει το παιδί. Στη συνέχεια, όπως είπε ανέβηκε στη κρεβατοκάμαρα για τέταρτη φορά και ρώτησε την Καρολάιν: «Κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες τη μικρή;». Ήταν μεγάλο λάθος να ξανα- ανέβω στη κατάσταση που ήμουν. Το μόνο που ήθελα να ακούσω ένα «συγνώμη ένα δε το εννοούσα». Αλά το έκανα πολύ γρήγορα.

Πρόεδρος: Συγνώμη δεν τη ζητάμε μας τη δίνουν. Η σύζυγός σας δεν ήταν κόρη σας…
Κατηγορούμενος: Έπρεπε να την αντιμετωπίσω με σεβασμό και αγάπη και ας έχει κάνει κάτι λάθος.

Συνεχίζοντας είπε: «Ξανακατέβηκα στο σαλόνι στα 2 περίπου το βράδυ. Έκανα πέρα δώθε στο σαλόνι για να κοιμηθεί η μικρούλα. Και να σκέφτομαι αυτό που συνέβη. Τι θα γίνει. Τι θα κάνω… Εκείνη τη στιγμή υπάρχει στο μυαλό μου ένα χάος. Αναβαίνω ξανά για μια προσπάθεια να γίνει αυτό που έβλεπα ως η μόνη φυσιολογική ώριμη λύση. Να κοιμηθούμε όλοι μαζί να περάσει όλο αυτό. Ένα συγνώμη να λήξει, χωρίς συζήτηση για την αντίδρασή της προς τη μικρούλα. Ήταν λίγο μετά τις 4 π.μ.».

Πρόεδρος: Σε κατάσταση ήταν κοιμόνταν;

Κατηγορούμενος: Δεν είμαι σε θέση να πω αν κοιμόταν, είχε κλειστά τα μάτια. Κατάλαβα ότι ήμουν εκεί όταν έκατσα αρκετά δίπλα της. Ξάπλωσα δίπλα της. Κατάλαβε γιατί κινήθηκε γύρισε το κεφάλι. Πήγα να τη πάρω αγκαλιά.
Πρόεδρος: Πως αντέδρασε;

Κατηγορούμενος: Απότομα πήγε να τιναχτεί…. ότι μη αγκαλιάζεις, είχε αντίδραση, μου είπε «φύγε».

Πρόεδρος: Πως αντιδράσατε;

Κατηγορούμενος: Περίμενα να περάσει η ώρα για να ηρεμήσει. Έλεγα δε μπορεί να μην έχει καταλάβει… Όταν άρχισε να αντιδρά έφυγε και η τελευταία μου ελπίδα.

Πρόεδρος: Είδατε δηλαδή την ίδια συμπεριφορά όπως και τις άλλες τρεις φορές. Τι άλλαξε αυτή την φορά; Είχατε δεδομένο ότι θα ζητήσει συγνώμη

Κατηγορούμενος: Δεν το είχα δεδομένο, το θεωρούσα το πιθανότερο.

Πρόεδρος: Γιατί αυτή η αντίδραση σας θύμωσε τόσο πολύ αυτή τη φορά σε σχέση με τις άλλες φορές;

Κατηγορούμενος: Είναι απόρροια αυτού που είχε γίνει με το μωρό ….έλεγε ότι κάποια στιγμή ηρεμεί…. Ήθελα να λήξει το περιστατικό να πει μια συγνώμη.

Πρόεδρος: Ανεβήκατε στο σώμα της;

Κατηγορούμενος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω …Ναι ανέβηκα.

Πρόεδρος: Γιατί;

Κατηγορούμενος: Γιατί έτσι όπως χτυπιόνταν δεν ήθελε να την αγκαλιάσω.

Πρόεδρος: Μα τι προηγούμενες φορές έκανε χειρότερα.

Κατηγορούμενος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω του στυλ να της πω κατάλαβες τι έκανες; Ήθελα να ηρεμήσει

Πρόεδρος: Δυόμιση ώρες μετά; Είναι δυνατόν να θέλετε να ηρεμήσει και να είστε πάνω της;

Κατηγορούμενος: Αυτή τη φορά ήταν η εξαίρεση

Πρόεδρος: Η εξαίρεση που δεν σας επιτρέπει να την ξαναδείτε….

Κατηγορούμενος: Ήθελα να καταλάβει τι περάσαμε εγώ και η Λυδια

Πρόεδρος: Τι να καταλάβει; Αφού λέτε ότι κοιμόνταν….

Κατηγορούμενος; Δεν ξέρω να κοι΄μοτανα

Πρόεδρος: Λέτε ότι την πιέζατε; Που την πιέζατε;

Κατηγορούμενος: Στο μαξιλάρι

Πρόεδρος: Πως αντέδρασε;

Κατηγορούμενος: Μου φώναζε

Πρόεδρος: Βάλατε και χέρι της στο στόμα της;

Κατηγορούμενος: Όχι

Πρόεδρος: Τι σας φώναζε;

Κατηγορούμενος: Σήκω φύγε, κάποιες από τις κοινές βρισιές την είχα εκνευρίσει πολύ παραπάνω

Πρόεδρος: Και πήρατε και το μαξιλάρι και το χρησιμοποιήσατε πάνω στο κεφάλι της; Ποιος ο σκοπός;

Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε σκοπός, προσπαθούμε τώρα να βρούμε τώρα λογική σε ένα σημείο που δε μπορώ ακόμη να το εξηγήσω στο μυαλό μου. Είναι τόσο θολωμένο το μυαλό μου.

Πρόεδρος: δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό που κάνατε οδηγεί την κοπέλα στο θάνατο; Λέτε ότι λατρεύατε…

Κατηγορούμενος: Ότι, προσπαθώ να σας απαντήσω είναι αυτό που απαντάω και στον εαυτό μου.

Πρόεδρος: Μιλάμε για πέντε λεπτά που νιώθετε ότι είχατε «γυναίκα των ονείρων σας» στα χέρια σας. Δεν καταλάβατε τι κάνατε;

Κατηγορούμενος: Δεν βγάζει και σε εμένα λογική, ότι λέμε είναι ξεκάθαρο λάθος

Πρόεδρος: Σε αυτά τα πέντε λεπτά δηλαδή δεν πέρασε λεπτό από το μυαλό σας ότι «εγώ αυτή τη κοπέλα τη λατρεύω» και ότι το παιδί είχε δικαίωμα να μην στερηθεί τη μητέρα του; Αλλά και τον πατέρα του …

Κατηγορούμενος: Υπήρχε ποτέ περίπτωση με μια λογική ήρεμη σκέψη να δω ότι το παιδί θα χάσει τους γονείς του και θα το αποδεχτώ;

Πρόεδρος: Θα έπρεπε να περάσουν από το μυαλό σας; Έχετε γίνει εσείς τώρα ο βίαιος. Οδηγείτε ένα άνθρωπο στο θάνατο, τη μάνα του παιδιού σας; Τι σκεφτόσασταν εκείνη τη στιγμή, γιατί χάσατε τη λογική;

Κατηγορούμενος: Ό,τι είχε προηγηθεί…

Πρόεδρος: Μας έχετε φέρει εδώ ένα σωρό βεβαιώσεις ότι παρακολουθήσατε σεμινάρια πρώτων βοηθειών και δεν καταλαβαίνατε ότι την οδηγείτε στο θάνατο…

Κατηγορούμενος: Εκείνη τη στιγμή η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι λιποθύμησε…

Πρόεδρος: Πότε καταλάβατε ότι είναι νεκρή;

Κατηγορούμενος: Όταν την είδα στο πρόσωπο.
Κατέβηκα (μετά μολις κατάλαβε ότι νεκρή) να δώ τι κάνει η μικρή, αν κοιμάται. Είναι αδυνατον να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Έτρεξα ξανά πάνω, ήταν αδύνατον να συνηδητοποιήσω αυτό που έχει γίνει. ».

Πρόεδρος: Πότε άρχισε να λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης; Γιατί κάνατε και ενέργειες για να αποκρύψετε το έγκλημα
Κατηγορούμενος: Στην ίδια κατάσταση συνέχισα να είμαι πολύ ώρα. Σκέφτηκα πως το άφησα εγώ να συμβεί αυτό το πράγματα….

Πρόεδρος: Τον εαυτό σας στην φυλακή τον σκεφτήκατε;

Κατηγορούμενος: Ναι. Όποιος κάνει τέτοιο πράγματα είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει στη φυλακή…

Πρόεδρος: Και τι κάνατε;

Κατηγορούμενος: Μου ήταν αδύνατον να διαχειριστώ αυτή τη κατάσταση….

Η συγκάλυψη του εγκλήματος

Κατηγορούμενος: Είχα απέναντι μου τον άνθρωπο μου και ο,τι κάνω με πονάει. Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας. Δεν υπήρχε λογική και καθαρό μυαλό.

Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές. Πότε άρχισε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και να στήνετε το σκηνικό της ληστείας;

Κατηγορούμενος: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κάνεις ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα.Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα Γιάννα το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη. Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω. Είχαν πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό. Ο,τι θυμάμαι από τις τέσσερις και μετά είναι θολό. Το πρώτο που σκέφτομαι μετά είναι να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Πέταξα κάτω τη Μονόπολη. Τραβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Εβγαλα την κάρτα μνήμης. Ο,τι πανικόβλητος έτρεχα στο σπίτι και έκανα ότι είχε τη λογική του παραλόγου.

Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλτε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;

Κατηγορούμενος: Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε στα σκατα που φτιάξαμε ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλυτερα. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπαγγο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.

Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγιξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;

Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομενως και την κάμερα να την έβγαλα μέντα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.

Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας...

Κατηγορούμενος: Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου.

Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επι 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;

Κατηγορουμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ο,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές .

Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;

Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι ότι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή όπως και η μητερα του ήμουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγαν όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια. Είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.

Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;

Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.

Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;

Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Οχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησαν εγώ.

Πρόεδρος: Στερήσετε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε.

Κατηγορούμενος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.

Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώναμε το παιδί σας.

Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.