Πέθανε ο σκηνοθέτης και ποιητής Ροβήρος Μανθούλης

Ο Ροβήρος Μανθούλης νοσηλευόταν από τις αρχές της εβδομάδας με κορωνοϊό και κατέληξε σήμερα Μ. Πέμπτη.

Ποιος ήταν ο Ροβήρος Μανθούλης

Ο Ροβήρος Μανθούλης γεννήθηκε στην Κομοτηνή και μεγάλωσε στην Αθήνα.

Συμμετείχε στους κύκλους της ∆ιάπλασης των Παίδων και στις γραμμές του ΕΑΜ των Νέων και συνέχεια της ΕΠΟΝ.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο και το πρώτο του βιβλίο, η ποιητική συλλογή Σκαλοπάτια, εκδόθηκε το 1949. Από το 1949 έως το 1953 σπούδασε Κινηματογράφο και Θέατρο στο Πανεπιστήμιο Syracuse στη Νέα Υόρκη.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1953 συνεργάστηκε στην αρχή με το «Θέατρο της Τετάρτης» του Ε.Ι.Ρ. και στη συνέχεια ίδρυσε – μαζί με τον Μιχάλη Κατσαρό – μία κινηματογραφική εταιρία, η οποία, όμως, διαλύθηκε σύντομα.

Θέλοντας να βοήσει την κινηματογραφική εκπαίδευση, ανέλαβε τη διεύθυνση σπουδών σε δυο, διαδοχικά, κινηματογραφικές σχολές. Στη Σχολή Σταυράκου και στη Σχολή Ιωαννίδη.

Το 1958, γύρισε την πρώτη του ταινία, ένα ντοκιμαντέρ για τη Λευκάδα, το οποίο είναι το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ. Η διάδοση των ντοκιμαντέρ ήταν ένας τομέας στον οποίο αφιερώθηκε και το 1960 ίδρυσε την «Ομάδα των 5», με τους Ηρακλή Παπαδάκη, Φώτη Μεσθεναίο, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο και Ρούσσο Κούνδουρο.

Στη συνέχεια «γεννήθηκαν» οι ταινίες «Ψηλά τα Χέρια Χίτλερ» και «Πρόσωπο με Πρόσωπο», που παρουσιάστηκε σε φεστιβάλ στη Γαλλία ακριβώς την ημέρα της εγκαθίδρυσης της Χούντας.

Επόμενος σταθμός ήταν το πρόγραμμα «Στην Αφίσα του Κόσμου», που έλαβε διθυραμβικές κριτικές, και μερικές παραγωγές στις ΗΠΑ.

Τότε αρχίζει και η σειρά των πολιτιστικών ντοκιμαντέρ με τον γενικό τίτλο «Μια χώρα, μια μουσική», που έφερε τον Μανθούλη σε πολλές χώρες των 5 ηπείρων (Ιρλανδία, Ουγγαρία, Αίγυπτο, Υεμένη, ΗΠΑ, Σικελία, Κούβα, Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδά, Αυστραλία, Ισραήλ κλπ, και στην Ελλάδα όταν έπεσε η χούντα).

Λίγο μετά την πτώση της χούντας η κυβέρνηση πρότεινε στον Μιχάλη Κακογιάννη να αναλάβει την Τηλεόραση (1975). Εκείνος αρνήθηκε και υπέδειξε τον Μανθούλη. Ο Καραμανλής του ανέθεσε την καλλιτεχνική διεύθυνση της ΕΡΤ.

Μετά την αποχώρησή του συνέχισε τα ταξίδια και μετά από μία σύντομη επιστροφή στην κρατική τηλεόραση γύρισε τις «Ακυβέρνητες πολιτείες», η οποία έχει μεταδοθεί δεκάδες φορές στη γαλλική τηλεόραση.

Το 1991, εκλέχτηκε Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Παρισιού, την οποία προσπάθησε να κάνει ένα ελληνικό πολιτιστικό κέντρο. Ίδρυσε εκεί κινηματογραφική λέσχη, εγκαινίασε ένα περιοδικό και οργάνωσε σεμινάρια με πανεπιστημιακούς, σαν ένα λαϊκό πανεπιστήμιο. Παράλληλα, γύρισε μια σειρά ταινιών πάνω στους Έλληνες του Παρισιού.

Το συλλυπητήριο μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη

«Σκηνοθέτης, ποιητής, διανοούμενος, δάσκαλος, αρθρογράφος, ο Ροβήρος Μανθούλης συνέδεσε στενά το έργο του με τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, είτε με τις ταινίες που γύρισε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, είτε με την πολύπλευρη δράση του ενώ βρισκόταν εξόριστος στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Πληθωρική προσωπικότητα, συνεργάστηκε με σπουδαίους διεθνείς καλλιτέχνες, βρέθηκε στο περιβάλλον τους, δημιούργησε μαζί τους, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο εξερευνώντας με την κάμερα, ανθρώπους, χώρες, ιδέες. Ο Ροβήρος Μανθούλης αφήνει ένα σημαντικό αποτύπωμα με το έργο του, στον κινηματογράφο μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης, αλλά και στην δημόσια τηλεόραση, με την οποία ασχολήθηκε συστηματικά. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του και στους πολλούς φίλους του», ανέφερε σε μήνυμά της η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.

Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών για το θάνατο του Ροβήρου Μανθούλη

«Τίμησε με το έργο του τον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, ιδιαίτερα στο είδος του ντοκιμαντέρ σε όλες του τις κατηγορίες», τονίζεται στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα της ΕΕΣ για τον Ροβήρο Μανθούλη, της οποίας υπήρξε επίτιμο μέλος.

«Ο Ροβήρος Μανθούλης υπήρξε ένας πολίτης του κόσμου, μας δίδαξε σεμνά και αθόρυβα ότι για να γίνεις καλλιτέχνης πρέπει να ζεις σαν καλλιτέχνης, να γίνεις ο ίδιος έργο τέχνης, πράγμα που τήρησε και διατήρησε μέχρι το τέλος χωρίς να φοβάται κανένα τίμημα. Το πλούσιο έργο του και οι σπάνιες γνώσεις του γαλούχησαν πολλές γενιές καλλιτεχνών που μέχρι και σήμερα μετάλαβαν το λόγο του ως θεία κοινωνία. Ο Ροβήρος Μανθούλης άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης στο Παρίσι στο νοσοκομείο. Στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή βρίσκονταν ο μοναδικός γιος του Αλέξης Μανθούλης. Κι έτσι έκλεισε ο κύκλος ζωής και δημιουργίας ενός επωνύμου Έλληνα κινηματογραφιστή, την ίδια μέρα που η τότε Δικτατορία έμελλε να εισβάλει και να ανακόψει και τη δική του καλλιτεχνική δράση στον ελλαδικό χώρο. Η χούντα -σαν σήμερα- τον βρήκε στο φεστιβάλ της Ιέρ, όπου λόγω της δήλωσής του εναντίον των συνταγματαρχών, του αφαίρεσαν την ιθαγένεια και έζησε εξόριστος στο Παρίσι. Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών υποκλίνεται στην μνήμη του!».

Το Ελληνικό Κέντρου Κινηματογράφου για την απώλεια του Ροβήρου Μανθούλη

«Ο Ροβήρος Μανθούλης πέθανε σήμερα στο Παρίσι, την πόλη που έγινε η δεύτερη πατρίδα του μετά τον ερχομό της δικτατορίας στην Ελλάδα. Η απώλειά του προκαλεί θλίψη στην κινηματογραφική μας κοινότητα.

Ο Ροβήρος Μανθούλης ανήκει στη γενιά που έζησε τον πόλεμο. Γύρω από αυτόν, γύρω από την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων υπό τον φόβο της ναζιστικής κατοχής, περιστρέφεται και η ταινία του «Ψηλά τα χέρια Χίτλερ» που τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό το 1962. Σε αυτό το γλυκόπικρο έργο δύο αντιήρωες, που προσπαθούν να επιβιώσουν στην κατεχόμενη Αθήνα, φέρνουν μια ανεπαίσθητη αύρα ανανέωσης στο λεγόμενο εμπορικό ελληνικό σινεμά. Η αύρα αυτή θα γίνει πιο αισθητή το 1966 στην ταινία του «Πρόσωπο με πρόσωπο».

Ο Ροβήρος Μανθούλης ανήκει επίσης στους πρωτοπόρους του ελληνικού ντοκιμαντέρ. Το κινηματογραφικό αυτό είδος το υπηρέτησε και στη γαλλική τηλεόραση.

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά του συλλυπητήρια στους οικείους του».