Δημήτρης Καρακώστας: Η διπλή απώλεια των γονιών του από την πανδημία και τα όνειρα για τη ζωή

Όταν τον Σεπτέμβριο του 2020 ο Δημήτρης Καρακώστας ξεκινούσε την τελευταία του χρονιά ως μαθητής λυκείου στη Ναύπακτο, γνώριζε πως θα αντιμετώπιζε πολλές δυσκολίες. Για όλους τους μαθητές που έδωσαν Πανελλήνιες Εξετάσεις εν μέσω πανδημίας, δεν ήταν ένα «φυσιολογικό» σχολικό έτος: Τηλεκπαίδευση, lock down, καραντίνα έκαναν τις συνθήκες ακόμα πιο περίπλοκες.

Για τον 17χρονο Δημήτρη όμως, η μοίρα επιφύλασσε ανατροπές ζωής: Και οι δύο του γονείς νόσησαν με κορωνοϊό και τελικά έχασαν τη μάχη για τη ζωή, μετά από πολύμηνη νοσηλεία, λίγο πριν χτυπήσει το τελευταίο σχολικό κουδούνι της χρονιάς. Ο Δημήτρης έμαθε να ζει «αλλιώς», έδωσε Πανελλήνιες και «πέρασε» στην πρώτη του επιλογή, στην Ιατρική Σχολή της Πάτρας, όπου από τον περασμένο Οκτώβριο είναι επισήμως φοιτητής.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί όσα είπε ο Δημήτρης Καρακώστας στο CNN Greece:

Ο Δημήτρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ναύπακτο. Είναι το τέταρτο παιδί της οικογένειας και οι τρεις μεγαλύτεροι αδερφοί του είναι επίσης φοιτητές. Οι γονείς του ήταν δραστήρια μέλη της τοπικής κοινωνίας, καθώς η μητέρα του δίδασκε στο λύκειο της πόλης, ενώ ο πατέρας του, εκτός από καθηγητής μέσης εκπαίδευσης και αυτός, είχε εκλεγεί και αντιδήμαρχος στην πόλη του. Το ξέσπασμα της πανδημίας, τον Μάρτιο του 2020, ο Δημήτρης είχε ήδη αποφασίσει ότι ήθελε να μπει στην Ιατρική. «Δεν ήξερα από μικρός τι θέλω να γίνω, τα τελευταία χρόνια, ψάχνοντας και λίγο τις σχολές, αποφάσισα πως η Ιατρική ήταν η καλύτερη επιλογή για ‘μένα. Το είχα ήδη αποφασίσει όταν ξεκίνησε η πανδημία, όταν ήρθε, μου έδωσε ένα παραπάνω κίνητρο το να ασχοληθώ με την Ιατρική, να μάθω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ και ίσως να μπορώ κι εγώ ο ίδιος να βοηθήσω σε κάτι στο μέλλον».

Πριν από την «τελική ευθεία» για την Ιατρική, ο Δημήτρης είχε λάβει μέρος, το καλοκαίρι του 2020, στη μαθητική Ολυμπιάδα Χημείας, μαζί με τρεις ακόμα μαθητές από όλη την Ελλάδα. Του άρεσε να ασχολείται με κάτι που τον ενδιαφέρει και να καλλιεργεί έτσι μια έφεση που τυχόν είχε: «Ήταν μια κουραστική και απαιτητική διαδικασία, αλλά ήταν επίσης πολύ ενδιαφέρουσα από την αρχή κι έτσι δεν σκέφτηκα ότι θα ‘σπαταλήσω’ ένα καλοκαίρι μου εκεί», λέει για την εμπειρία του.

Ο Σεπτέμβριος του ’20 τον βρήκε να προετοιμάζεται με εντατικούς ρυθμούς για τις Πανελλήνιες του επόμενου καλοκαιριού, μέσα σε συνθήκες πανδημίας, που ήδη έκαναν την κατάσταση δυσκολότερη. Τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια του σπούδαζαν ήδη στο Πολυτεχνείο της Πάτρας και είχε την «εμπειρία» των φοιτητών στο σπίτι. Εκείνος όμως είχε χαράξει τον δικό του δρόμο προς την Ιατρική και είχε συμπαραστάτες τους γονείς του. Όντας καθηγητές μέσης εκπαίδευσης οι ίδιοι – η μητέρα του μάλιστα ήταν και η καθηγήτριά του στο σχολείο – τον είχαν βοηθήσει να οργανώσει το διάβασμα στο σπίτι και να προχωράει την ύλη.

Ο κορονοϊός ανέτρεψε την καθημερινότητα στο σπίτι του Δημήτρη

«Στα μέσα περίπου της χρονιάς, κόλλησαν κορωνοϊό οι δύο μου γονείς και ο ένας μου αδερφός», θυμάται ο Δημήτρης και συνεχίζει: «Σύντομα οι δύο μου γονείς μπήκαν και στο νοσοκομείο, διασωληνωμένοι για αρκετό καιρό».

Το γεγονός ήταν αρκετό για να ανατρέψει τη ζωή του 17χρονου Δημήτρη, λίγους μήνες πριν από ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ζωής του: «Αναγκαστικά, τότε εγώ έπρεπε να προσαρμοστώ σε μία άλλη τελείως πραγματικότητα μέσα σε μία ήδη πολύ δύσκολη χρονιά, έπρεπε να ζω βασικά στο σπίτι μόνος μου, να διαβάζω μόνος μου, γενικά να συνηθίσω σε κάτι που ως τότε μου ήταν τελείως ξένο», διηγείται το παιδί που από την απόλυτη φροντίδα και προστασία των γονιών του, χρειάστηκε να ανταπεξέλθει σε κάτι καινούριο.

«Εντέλει, οι γονείς μου δεν τα κατάφεραν και ήταν κι αυτό ένα κομμάτι πολύ δύσκολο της χρονιάς γιατί ουσιαστικά στέρεψε όποια θέληση είχα να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο, είτε με το διάβασμα, είτε με τα πάντα», περιγράφει ο Δημήτρης για εκείνη την περίοδο κοντά στον περασμένο Απρίλιο, όταν ο κορωνοϊός του στέρησε τη μητέρα και τον πατέρα του. Η φυσιολογική περίοδος πένθους κατέκλυσε την οικογένεια και το μεγάλο στοίχημα, «να συνεχίσουν τη ζωή τους», έμοιαζε μακρινό…

«Όλο αυτό το διάστημα, ουσιαστικά, σταθήκαμε ο ένας στον άλλο. Έχουμε μια μεγάλη οικογένεια στη Ναύπακτο που όλοι πέρασαν πάρα πολύ δύσκολα και ο καθένας μπορούσε να συμπαρασταθεί στον άλλον, γιατί περνούσε ακριβώς το ίδιο πράγμα… Βέβαια, είχαμε και πολλά παιδιά και φίλους μου από το σχολείο της μάνας μου, γιατί έχασαν μία καθηγήτριά τους, οπότε όλοι, όσο μπορούσαμε στηρίζαμε ο ένας τον άλλον και αυτός ήταν και ο λόγος που τόσο γρήγορα εγώ κατάφερα να συνεχίσω όπως ήμουν και πριν», δηλώνει ο Δημήτρης, αναγνωρίζοντας την αλληλεγγύη και το «μοίρασμα» του πόνου της απώλειας των γονιών του ως πολύ σημαντική διαδικασία για τη συνέχεια.

Το κουράγιο για τη συνέχεια της ζωής

Πράγματι, λίγους μήνες μετά τον θάνατο της μητέρας και του πατέρα του, ο Δημήτρης Καρακώστας βρέθηκε μαζί με τους συμμαθητές του στα σχολικά θρανία για να δώσει Πανελλήνιες Εξετάσεις. «Μου πήρε πάρα πολύ κόπο να καταφέρω ξανά να μπορέσω να αφοσιωθώ σε οτιδήποτε άλλο. Μετά από λίγο καιρό, που δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, κατάλαβα ότι ουσιαστικά ήταν η μόνη λύση που είχα για να εκπληρώσω τα όνειρά τους. Μόνο αν συγκέντρωνα όσες δυνάμεις είχα και προσπαθούσα, μόνο τότε ίσως είχα μία πιθανότητα να καταφέρω αυτό που θέλω», λέει εξηγώντας τη σκέψη του και το πώς κατόρθωσε να ανακτήσει δυνάμεις κι ενδιαφέροντα.

Οι Πανελλήνιες – μια ούτως ή άλλως αγχωτική και δύσκολη διαδικασία – ήταν ακόμα πιο δύσκολες για τον Δημήτρη: «Οι Πανελλήνιες φέτος για ‘μένα ήταν εξαιρετικά δύσκολες, με την απώλεια των γονιών μου που σε μεγάλο βαθμό συνέβαλαν στην προσπάθειά μου και μπορώ να πω πως ήταν όλη αυτή η βοήθεια που είχα από αυτούς που με βοήθησε και να διαβάσω μόνος μου και να γράψω τόσο καλά στο τέλος. Ήθελα πρώτα να γράψω και να μην σκέφτομαι αν τα πήγα καλά, αλλά όταν έμαθα την βαθμολογία, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι έπιανα την Ιατρική Πάτρας, που βολεύει και εν τέλει δεν πήγαν όλα τζάμπα και θα συνεχίσω χαρούμενος», λέει με αφοπλιστική απλότητα για το πώς έζησε και τι περίμενε από όλη τη διαδικασία.

«Τώρα θέλω να ασχοληθώ με τη σχολή μου και παράλληλα να περάσω καλά στη φοιτητική μου ζωή, να διασκεδάσω, να ξεπεράσουμε την πανδημία κάποια στιγμή όλοι μαζί και να έρθει μια κανονικότητα», καταλήγει.

«Είδα την προσπάθειά μου ως μονόδρομο»

Πλέον, ο Δημήτρης Καρακώστας είναι πρωτοετής φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, εκπληρώνοντας τον στόχο που είχε τα τελευταία του χρόνια ως μαθητής και για τον οποίο προσπαθούσε μαζί με τους γονείς του. Ενθουσιασμένος ζει αυτή τη νέα φάση της ζωής του και περιμένει να δει τους νέους δρόμους που η επιστήμη θα ανοίξει μπροστά του. Όσο για το αν έχει συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο ήταν αυτό που κατάφερε, ο ίδιος είναι για άλλη μια φορά, απλός και αφοπλιστικός:

«Μετά από λίγο καιρό έχω συνειδητοποιήσει από εξωτερικούς παράγοντες ότι μπορεί να φαίνεται ότι εγώ όντως προσπάθησα πάρα πολύ και κατάφερα κάτι το οποίο ήταν δύσκολο… Αλλά εγώ πάλι, επειδή είχα τη νοοτροπία ότι μόνο αυτό μπορώ να κάνω, δεν είχα άλλη επιλογή και δεν υπήρχε άλλη λύση, εγώ είδα την επιτυχία μου ως έναν μονόδρομο – όχι την επιτυχία μου, την προσπάθειά μου ως έναν μονόδρομο που έφερε και την επιτυχία μου».

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχάρη τον Δημήτρη για την προσπάθεια και την επιτυχία του, ενώ ο ίδιος ήταν προσκεκλημένος της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στην ετήσια δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας: «Η δεξίωση ήταν μια πολύ σουρεαλιστική στιγμή για μένα – δεν το περίμενα ότι θα ήμουν εκεί απλά επειδή έδωσα πανελλήνιες! Είμαι ευγνώμων στην κ. Πρόεδρο και σε όσους μου μίλησαν και με συνεχάρησαν και μου είπαν πάρα πολύ ωραία λόγια».

Ο Δημήτρης δηλώνει, πάντως, πως θα ήθελε τα πράγματα να ήταν διαφορετικά: «Είναι σχεδόν σίγουρο ότι σε μία διαφορετική περίπτωση, που το εμβόλιο θα ήταν διαθέσιμο νωρίτερα, μπορεί να ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Οι γονείς μου να το είχαν κάνει και να μην είχαν μπει καν στο νοσοκομείο… Ωστόσο τα πράγματα έρχονται έτσι όπως έρχονται και είμαι ικανοποιημένος που το έχω κάνει εγώ και τα αδέρφια μου και είμαστε πλέον σε μεγάλο βαθμό εκτός κινδύνου».

«Βλέποντας πίσω, ιδανικά, θα ήθελα να είναι αλλιώς τα πράγματα, ωστόσο είμαι χαρούμενος γιατί όσα πράγματα από όσα έγιναν και μπορούσα να ελέγξω, τα έκανα όσο καλύτερα μπορούσα και πήρα ένα από τα καλύτερα αποτελέσματα. Οπότε, είμαι χαρούμενος κι έχω και μεγάλη όρεξη να ξεκινήσω τις σπουδές μου, να μπουν τα πράγματα σε μία σειρά, να ξεκινήσω από την αρχή, να καταφέρω να πετύχω αυτό που ήθελα», προσθέτει και στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα προς όλους:

«Ξέρω ότι η δική μου περίπτωση είχε μία θετική εξέλιξη… Δεν ήταν πολύ απίθανο να πάρω μία διαφορετική εξέλιξη, γι’ αυτό πιστεύω ότι όποιος περνάει δύσκολα, πρέπει σε μεγάλο βαθμό να είναι προετοιμασμένος να δώσει τα πάντα, όσο ακατόρθωτο κι αν φαίνεται… Η μόνη ελπίδα που έχεις σε τέτοιες στιγμές είναι να προσπαθήσεις γιατί αν προσπαθήσεις εσύ, με όλες τις δυνάμεις που έχεις, τότε, ίσως, να πάνε τα πράγματα καλύτερα».

Ευχαριστούμε πολύ την Πρυτανεία του Παντείου Πανεπιστημίου, που μας παραχώρησε το Αμφιθέατρο «Σάκης Καράγιωργας» για τα γυρίσματα του video.

Παραγωγή: DPG Digital Media
Premium Content Manager | Σοφία Μαυραντζά · Head of Multimedia Hub | Σεραφείμ Ντούσιας · Κάμερα, ήχος, φωτογραφίες | Λευτέρης Παρτσάλης, Γιώργος Αποστολόπουλος, Νικόλας Κόρνφορντ, Γιώργος Χατζής · Μοντάζ | Νίκη Μαλλιωτάκη, Σταύρος Λογοθέτης

Δείτε εδώ το αφιέρωμα του CNN Greece στα Πρόσωπα 2021