Δίκη για βιτριόλι: Διεκόπη για τις 14 Οκτωβρίου με την απολογία της κατηγορουμένης
Ανανεώθηκε:
Στις 14 Οκτωβρίου θα συνεχιστεί με την απολογία της 36χρονης κατηγορουμένης, η δίκη για την πολύκροτη υπόθεση της επίθεσης με βιτριόλι. Το δικαστήριο ολοκλήρωσε την εξέταση των μαρτύρων, οι οποίοι στο σύνολό τους συγκλόνισαν με τις καταθέσεις τους και πλέον περνά στη φάση των εξηγήσεων της κατηγορούμενης, η οποία ωστόσο μέχρι στιγμής δείχνει αμετανόητη για τις φρικιαστικές πράξεις της.
Συγκλονισμένος δήλωσε ακόμη και ο ψυχίατρος της Ιωάννας Παλιοσπύρου που την παρακολουθεί, καταθέτοντας στο δικαστήριο ότι ο κύριος αγώνας που εξακολουθεί να δίνεται, είναι να εξαφανιστεί από το μυαλό της η σκέψη της αυτοκτονίας.
«Έχω συναντήσει ανθρώπους χωρίς χέρι, χωρίς πόδι, χωρίς σάλπιγγα, αλλά ποτέ άνθρωπο χωρίς πρόσωπο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο μάρτυρας Κοντοάγγελος Κωνσταντίνος.
«Συγκλονίστηκα από την εικόνα, είδα έναν άνθρωπο που δεν έχει καμία ελπίδα, κανένα όνειρο, παρά μόνο τον προσωπικό της θάνατο. Την υποχρέωναν επί 3 τέταρτα να γυρίζει τα βλέφαρά, ένιωθε πόνο και διάθεση να αυτοκτονήσει. Καθήκον μου είναι να κρατήσω την Ιωάννα στη ζωή. Γίνεται προσπάθεια να ανακοπεί αυτή η κατάσταση. Έκλαιγε, δεν κοιμόταν, είχε χάσει 15 κιλά, καθόταν κουλουριασμένη χωρίς να μιλά, χρειάστηκε να προσπαθήσω να της δώσω ελπίδα. Παίρνει αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά» εξήγησε ο μάρτυρας.
Και συνέχισε «η αίσθηση της αυτοκτονίας ήταν επειδή δεν θα γίνει ποτέ καλά, κλεισμένη στο σκοτάδι έχει μόνο πάρα τη μάνα και τις φίλες της. Μέσα από αυτή τη βάρβαρη πράξη αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή μετά τραυματική διαταραχή. Όσοι παθαίνουν βαριά τραύματα από βιασμό, κακοποίηση τροχαίο κλπ βιώνουν ξανά και ξανά το τραύμα και τη στιγμή του θανάτου. Ο εγκέφαλός της έχει καταγράψει το τραύμα σαν μια βλάβη που δεν φεύγει. Τα ρούχα της μυρίζουν ακόμα μετά από τόσο καιρό βιτριόλι. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποτέ τι έφταιξε».
Σύμφωνα με τη συγκλονιστική κατάθεση του ψυχίατρου, αυτό που επίσης προσπαθεί να διαχειριστεί είναι ο φόβος της Ιωάννας. Όπως είπε: «Κυρίως διαχειρίζομαι το φόβο της Ιωάννας για μετά την αποφυλάκιση της κατηγορούμενης. Συνεχώς με ρωτά αν κινδυνεύει και δεν μπορώ να της απαντήσω. Είναι ένας άνθρωπος με ψυχικά αποθέματα και δυνάμεις, δεν μπορούν όλοι να το διαχειριστούν αυτό».
Αναφερόμενος στον τρόπο που η Ιωάννα αντιμετωπίζει την καθημερινότητά της, ο ψυχίατρός της αποκάλυψε:
«Στο σπίτι της είναι ένας τεράστιος καθρέφτης που είναι καλυμμένος γιατί δεν θέλει να κοιτάει τον εαυτό της. Πρέπει να της δώσω μια ελπίδα ότι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει, ότι δεν θα τη χάσω και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Έχει μια βαριά καταθλιπτική διαταραχή με αγχώδεις εκδηλώσεις και έντονο στρες. Οι μνήμες δεν αφήνουν το συναίσθημα της Ιωάννας να αναπτυχθεί. Υπάρχει βελτίωση, έχει βοηθήσει η φαρμακευτική αγωγή, το περιβάλλον και η υποστήριξη του κόσμου».
Συγκλονισμένη από τη βιαιότητα του εγκλήματος δήλωσε στην κατάθεσή της και η Αννίτα Ναθαναήλ
«Γνωρίζω μόνο την Ιωάννα. Την γνώρισα κατά τα τέλη του έτους. Συγκλονίστηκα από τη βιαιότητα του εγκλήματος. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί στις κόρες μου. Ήταν ένα διαλυμένο κορίτσι. Μας πήρε καιρό να την πλησιάσω. Ήταν δύσπιστη. Δύσκολο να εμπιστευτεί κάποιον τρίτο. Προσπαθούσα να την τονώσω, να δει ότι υπάρχει ελπίδα».
Η μάρτυρας, που στέκεται έμπρακτα στο πλευρό της Ιωάννας τους τελευταίους μήνες, περιέγραψε τη ζωή μετά την αποτρόπαια πράξη. «Ζει στο σπίτι, δεν έχει κοινωνική ζωή, την παρακαλάω να πάμε μια βόλτα έξω το βράδυ, γιατί τη μέρα δεν πρέπει να κινείται λόγω του ήλιου. Η επαφή με τους γιατρούς δίνει κάποια ελπίδα, συνέχεια βγαίνουν νέες μέθοδοι αποκατάστασης, όλοι μας λένε ότι πρέπει να έχει υπομονή».
Αναφερόμενη στην ψυχολογία του θύματος, η μάρτυρας αποκάλυψε: «Πολλές φορές έχει πει να δώσει τέλος στη ζωή της. Ο ψυχίατρος της κάνει εξαιρετική δουλειά, προσπαθούμε να κοιτάμε με αισιοδοξία το μέλλον. Έχει κάνει βουτιά τις τελευταίες ημέρες η ψυχολογία της, η στάση της κατηγορούμενης έχει ξαναβάλει το φόβο στη ζωή της, αναρωτιέται τι θα γίνει μετά από όλα αυτά. Αυτό που την κρατα στη ζωή είναι τα μηνύματα του κόσμου. Αυτό που είπε για αυτήν η μητέρα της κοπέλας από τη Φολέγανδρο της έδωσε κουράγιο. Να γίνει σύμβολο, να έχει ένα στόχο» ανέφερε και κατέληξε λέγοντας: «Μακάρι η κοινωνία μας να έχει περισσότερες Ιωάννες».
Ξαδέλφη κατηγορούμενης: «Μου είχε σχολιάσει ότι είναι φρικτή η επίθεση με βιτριόλι»
«Είναι τρίτη εξαδέλφη μου η κατηγορούμενη. Ό,τι έμαθα από τις ειδήσεις. Περιστασιακά είχα επικοινωνία με τη ξαδέλφη μου. Βρισκόμασταν που και που κάναμε παρέα φιλική».
Πρόεδρος: Μετά την επίθεση είχατε επικοινωνία;
Μάρτυρας: Μετά τις 19 – 20 άνοιξα την επιχείρησή μου, δε θυμάμαι αν την είχα δει εκείνες τις ημερομηνίες. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι είχε πάει να δώσει κάποια συνέντευξη. Γενικά μετά την επίθεση ήταν λίγο πιο στεναχωρημένη, πιο αφηρημένη, εγώ πίστευα ότι ήταν λόγω καραντίνας δεν μπορούσα να φανταστώ.
Πρόεδρος: Συζητήσατε για την επίθεση;
Μάρτυρας: Ναι μου είπε τι φρικτό αυτό που έχει συμβεί. Τι να είχε γίνει; Ότι δεν έπρεπε να γίνει. Παρόλο που τα γεγονότα μας έχουν φέρει σε τέτοιες καταστάσεις δεν είναι τέτοιο παιδί. Οι γονείς της δεν είναι καθόλου καλά για αυτό δεν ήρθαν. Φοβούνται για πιθανή επίθεση. Δεν είχα ιδέα ότι την παρακολουθούσε 1,5 χρόνο πριν. Τα έμαθα όλα από τις ειδήσεις. Η κοινή γνώμη έχει δημιουργήσει μια γνώμη που δεν είναι λάθος αλλά δεν φταίνε οι γονείς.
Πολιτική Αγωγή: Γιατί η οικογένεια της Έφης δεν ήρθε σε μια επικοινωνία με την οικογένεια της Έφης να ζητήσει συγνώμη
Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω
Απο την πλευρά της μάρτυρας φίλη της 36χρονης κατηγορούμενης καταθέτοντας στο δικαστήριο υποστήριξε:
«Δεν γνωρίζω το θύμα. Ήμασταν φίλες με την Έφη, στενές φίλες. Δεν ήξερα κάτι για την υπόθεση. Γνωρίζω την Έφη 4-5 χρόνια. Κάναμε αρκετή παρέα. Η Έφη ήταν κλειστός χαρακτήρας σε πολλά πράγματα. Δεν μίλαγε πολύ για την προσωπική της ζωή. Μας έλεγε κυρίως για τη δουλειά. Δεν μου είχε μιλήσει για τη σχέση της με το Νωντα. Αναφερόταν σε έναν κύριο κάποιο διάστημα, αλλά δεν έλεγε όνομα. Περίπου το 2018-2019 αναφερόταν σε αυτόν» και συμπλήρωσε: «Τον Μάιο του 2020 είχαμε επαφές αλλά δεν βρισκόμασταν τόσο τακτικά όσο πριν. Είχαμε βγει μια φορά το Μάιο μαζί με μια φίλη μας γιατί δεν ήταν πολύ καλά για θέματα της δουλειάς. Την είχαμε δει πεσμένη, διαφορετική από ότι την είχαμε συνηθίσει».