Έκθεση: Ποιοι ήταν οι image makers της αρχαιότητας;

Ο σύγχρονες κοινωνίες διαθέτουν μια μεγάλη γκάμα μέσων επικοινωνίας και μετάδοσης πληροφοριών και μηνυμάτων.

Στην αρχαιότητα τον ρόλο των media αναλαμβάνουν τα έργα τέχνης που ιδρύονται στους δημόσιους χώρους, και κυρίως οι ανδριάντες» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Καθηγήτρια Θεοδοσία Στεφανίδου-Τιβερίου - διευθύντρια του Μουσείου Εκμαγείων του ΑΠΘ και επιμελήτρια της Έκθεσης με τίτλο «Εκφράσεις Εξουσίας. Η εικόνα του πολιτικού ανδρός από τον Περικλή ως τον Θεοδόσιο Β΄» που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 14 Απριλίου 2016 στις 20.00, στο Μουσείο Εκμαγείων της Φιλοσοφικής Σχολής.

Η έκθεση περιλαμβάνει περί τις 30 κεφαλές πολιτικών ανδρών από την εποχή του Περικλή (5ος π.Χ αιώνας) ως και την εποχή του Θεοδοσίου Β΄ και του τέλους των αγαλμάτων (5ος μ.Χ).

Η θεματική της βασίζεται σε μια σειρά από εκμαγεία έργων γλυπτικής που αποδίδουν κεφαλές πολιτικών προσώπων της αρχαιότητας και συνοδεύεται από πλούσιο συμπληρωματικό υλικό, δηλαδή κείμενα και εικόνες. Στόχος της είναι να παρουσιάσει τους τρόπους με τους οποίους προβάλλονται οι πολιτικοί άνδρες και ειδικότερα, τα πρόσωπα της εξουσίας στον κοινωνικό χώρο και να δείξει τι είδους μηνύματα εκπέμπονται μέσω των απεικονίσεών τους στους ανθρώπους της εποχής εκείνης.

Σε άλλο έκθεμα με την κεφαλή του Καρακάλλα (Ρώμη, Μουσεία Καπιτωλίου) ο αυτοκράτορας που βασίλευσε μόνος (212-217 μ.Χ.) αφού δολοφόνησε τον συναυτοκράτορα και αδελφό του Γέτα, η δυνατή, γεμάτη ενέργεια και θυμό έκφραση, όπως και τα κοντά μαλλιά παραπέμπουν στον στρατό με τον οποίο είχε ιδιαίτερα στενή σχέση λόγω των κινδύνων που αντιμετώπιζε η αυτοκρατορία.

Η πολυ-αναπαραγμένη ( από την σύγχρονη με τη ζωή του εποχή έως και αρκετούς αιώνες μετά ) μορφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου αντίθετα, αναγνωρίζεται παντού . Εκείνος αντίθετα με το καθιερωμένο πρόσωπο του πολιτικού που είναι συνήθως ώριμος άνδρας με γένια και ήπια μορφή με κύρος- είναι νέος, όμορφος, φιλόδοξος, με αξιώσεις ήρωα ημίθεου ενίοτε και Θεού.

Η αναπαράσταση της μορφής του υιοθετεί τους τύπους των μυθικών αγαλμάτων και παρουσιάζεται συνήθως γυμνός (όπως οι θεοί) σε αντίθεση με τις προτομές και τα αγάλματα των πολιτικών τα σώματα των οποίων παρουσιάζονται με περιορισμένη τυπολογία.