Τόλης Βοσκόπουλος: Ένας αληθινός «πρίγκιπας» στις πίστες και στη ζωή

Ο Τόλης Βοσκόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 81 ετών. Θα μείνει για πάντα στη συνείδηση και στις αναμνήσεις όλων, όπως τον αποκαλούσαν οι θαυμαστές του και οι φίλοι του: «Ο «Πρίγκιπας» του ελληνικού τραγουδιού.

Η ιστορία του Τόλη Βοσκόπουλου δεν θα μπορούσε να γίνει ταινία, διότι δεν θα χωρούσε σε λίγες ώρες κινηματογράφισης. Ούτε το αποτύπωμά του στην ελληνική μουσική, αλλά ούτε και ο αντιφατικός και πολυσύνθετος χαρακτήρας του, που σημαδεύτηκε από τα παιδικά του χρόνια, από τις γυναίκες και από την επιθυμία του να γίνει... ηθοποιός. Μια επιθυμία που δεν ξεπέρασε ακόμη και όταν έγινε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές.

«Εγώ ηθοποιός ήθελα να γίνω»

Μέχρι το τέλος, ο Τόλης Βοσκόπουλος, έχοντας πίσω του μια καριέρα δεκαετιών στις πίστες και γύρω στους ογδόντα δίσκους, είχε τον ίδιο καημό: «Με στεναχωρεί που μόνο τραγουδάω και δεν παίζω στην παράσταση», είχε πει στη συνέντευξη τύπου για το ανέβασμα του «Μαριχουάνα Στοπ» πριν από τρία χρόνια.

Η ομότιτλη ταινία με την υπογραφή του Γιάννη Δαλιανίδη προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Μάρτιο του 1971 και έκοψε 312.000 εισιτήρια.

11 κορίτσια και ο Τόλης

Ο Τόλης γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1940 στην Κοκκινιά του Πειραιά και ήταν το δωδέκατο παιδί της οικογένειας Βοσκόπουλου. Είχαν προηγηθεί 11 κορίτσια. Ο Τόλιος, όπως τον έλεγαν οι δικοί του, δεν ήθελε να ακολουθήσει τη δουλειά του πατέρα του ο οποίος ήταν μανάβης. Κι ας τον έπαιρνε μαζί του στη λαχαναγορά ή στην επαρχία για να μάθει την δουλειά. Κάπου εκεί στην επαρχία πρωτοείδε και θέατρο, μια παράσταση με τα γνωστά μπουλούκια της εποχής και, όπως είχε πει ο ίδιος, «τρελάθηκε».

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1958, σε ηλικία 18 ετών σε σκηνοθεσία Θάνου Τράγκα, και πέντε χρόνια αργότερα, το 1963, έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. Παράλληλα πήγε σε ωδείο για να μάθει μουσική.

Την αγάπη του για το θέατρο δεν την ξεπέρασε ποτέ. Τα πρώτα χρόνια είχε συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις δίπλα σε ηθοποιούς όπως ο Αυλωνίτης, η Βλαχοπούλου, η Βασιλειάδου ή ο Χατζηχρήστος, αργότερα κινήθηκε κυρίως στον χώρο των «μιούζικαλ». «Οι εραστές του ονείρου», στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 με την Ζωή Λάσκαρη, το «Τραγούδα θεατρίνε», το 1978 με τη Μαρία Αλιφέρη, ήταν μερικά από εκείνα που έγιναν τεράστιες επιτυχίες.

Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1998, μαζί με την Άντζελα Γκερέκου έκανε ένα ακόμα θεατρικό come-back με τη μουσική παράσταση «Ήρθες σαν όνειρο», της οποίας η υπόθεση βασιζόταν στη γνωριμία του με την Γκερέκου και στον έρωτά τους.

Όμως, η μουσική ήταν ο πραγματικός προορισμός του. Με ένα δικό του πολύ ιδιαίτερο στιλ, υπηρέτησε το ελαφρύ λαϊκό τραγούδι με μεγάλη επιτυχία και ανταπόκριση και καθιερώθηκε ως είδωλο με φανατικό γυναικείο κοινό. Ανάμεσα στα πολλά τραγούδια που ξεχώρισαν ήταν τα «Το φεγγάρι πάνωθέ μου», «Μα εγώ αγαπώ μία», «Γλυκά πονούσε το μαχαίρι», «Οι άντρες δε μιλούν πολύ», «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», «Ανεπανάληπτος», «Πριν χαθεί το όνειρο μας».

Στα χρόνια που μεσουρανούσε όλοι έλεγαν ότι όταν ήταν στην πίστα κάθε γυναίκα πίστευε ότι ο Βοσκόπουλος τραγουδάει μόνον για εκείνη...

Μια ζωή γεμάτη επιτυχίες

Ο Τόλης Βοσκόπουλος βρέθηκε στην κορυφή του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού για δεκαετίες. Ο Γιάννης Πάριος είχε πει ότι «ο μόνος σταρ που έχει η Ελλάδα είναι ο Τόλης». Ο Γιώργος Γερολυμάτος τη δεκαετία του 1970 είχε πει ότι οι νέοι τραγουδιστές έσπαγαν το δόντι τους προκειμένου να μοιάσουν στον Βοσκόπουλο .

Ο Γιώργος Ζαμπέτας στην αυτοβιογραφία του έγραψε: «Ο Τόλης είναι γεννημένος θεατρίνος. Ανεβαίνει στην πίστα και την καταπίνει όλη. Γιατί η πίστα όταν ανεβαίνεις σου λέει: φάε με για θα σε φάω. Να ξηγιόμαστε. Μεγάλος εργάτης ο Βοσκόπουλος, ο μεγαλύτερος».

Όπως είχε πει ο ίδιος ο Βοσκόπουλος κάποτε σε συνέντευξη του στη δημοσιογράφο Σεμίνα Διγενή, «ξεκινώντας το τραγούδι, πήρα μαζί μου και τον ηθοποιό Βοσκόπουλο».

Κατά περιόδους έχει γράψει τραγούδια τόσο σε στίχο όσο και μουσική που έχει συμπεριλάβει σε προσωπικούς του δίσκους ή τα έχουν ερμηνεύσει άλλοι καλλιτέχνες, με πιο γνωστό το ντουέτο του με τη Μαρινέλλα «Εγώ κι Εσύ» το 1974 το οποίο έκανε ρεκόρ πωλήσεων.

Για περισσότερα από 35 χρόνια όλες του οι εμφανίσεις ήταν sold-out. Στις μεγάλες του επιτυχίες συγκαταλέγονται τραγούδια όπως: «Δυο καρδιές», «Το φεγγάρι πάνωθέ μου», «Μα εγώ αγαπώ μία», «Και εσύ θα φύγεις», «Γλυκά πονούσε το μαχαίρι», «Οι άντρες δε μιλούν πολύ», «Άιντε στην υγειά της», «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», «Ανεπανάληπτος», «Πριν χαθεί το όνειρο μας», «Της Χελιδονούς το ρέμα», «Τσιγγάνα για χατίρι σου», «Ψύλλοι στα αφτιά μου» και «Μου χρωστάει μια αγάπη η ζωή».

Ένας άντρας που τον σημάδεψε ο έρωτας

Δεν είναι μάλλον καθόλου τυχαίο ότι ο Τόλης Βοσκόπουλος έκανε πολλούς από μας να κλάψουμε υμνώντας τον έρωτα ή τραγουδώντας για χωρισμούς.

οι γυναίκες σημάδεψαν τη ζωή του. Από την πρώτη του σύζυγο, την ηθοποιό Στέλλα Στρατηγού ως την τελευταία γυναίκα της ζωής του, την Άντζελα Γκερέκου.

Γνώρισε και παντρεύτηκε νωρίς, μόλις στα 20 του χρόνια, την ηθοποιό Στέλλα Στρατηγού. Λίγο αργότερα ερωτεύθηκε την Δούκισσα, από την οποία τελικά χώρισε και επέστρεψε στην πρώτη του γυναίκα. Δεν συνέβη το ίδιο όταν στα γυρίσματα της ταινίας «Μαριχουάνα Στοπ» συνάντησε την Ζωή Λάσκαρη. Ο έρωτας που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους έκανε την Στέλλα Στρατηγού να φύγει τελικά από την ζωή του.

Με την Λάσκαρη έμειναν μαζί τρία χρόνια. Για εκείνην έγραψε το τραγούδι «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά». Η σχέση τους ήταν περιπετειώδης και γεμάτη από εντάσεις, οι οποίες τελικά τους οδήγησαν και στο χωρισμό, όταν όλη η Ελλάδα περίμενε να τους δει παντρεμένους. Ο Τόλης έκανε, όπως λένε όσοι τον ήξεραν, πολύ καιρό να ξεπεράσει τη Ζωή, μένοντας κλεισμένος σε απόλυτη απομόνωση στην καμπάνα του στ' «Αστέρια».

Η Μαρινέλλα ήρθε μετά, όταν ακόμα ο Βοσκόπουλος προσπαθούσε να συνέλθει από το χωρισμό από την Λάσκαρη. Ήταν άλλη μια σχέση που τελείωσε επεισοδιακά, όταν ο Τόλης έφυγε ένα βράδυ από το σπίτι τους στην Κηφισιά, παίρνοντας μαζί του μόνο το κλειδί της Τζάγκουαρ και χρήματα για βενζίνη...

Ο γάμος με την Τζούλια Παπαδημητρίου αποτέλεσε ένα μεγάλο και πολύ δύσκολο κεφάλαιο στη ζωή του. Οικονομικές διενέξεις, τηλεπτικά παράθυρα, αλληλοκατηγορίες και μια κόρη, η Χαρά, η οποία ξεκίνησε να λέγεται Βοσκοπούλου και σήμερα δεν μπορεί να χρησιμοποιεί πια το επώνυμο αυτό, καθώς το δικαστήριο αποδέχτηκε ότι δεν είναι πραγματική του κόρη.

Ο τρίτος γάμος του, με την Αντζελα Γκερέκου, έγινε το 1996 και του χάρισε μια κόρη, την Μαρία, η οποία γεννήθηκε το 2001. Είναι οι δύο γυναίκες που στάθηκαν κοντά του ως το τέλος. Και πριν έρθει αυτό το τέλος, ο Βοσκόπουλος πέρασε πολύ δύσκολα.

Τα χρέη και η διαμάχη για τη Χαρά

Το Μάιο του 2010 δημοσιοποιήθηκε ένα χρέος του προς την εφορία, ύψους 5,5 εκατομμυρίων ευρώ με τις προσαυξήσεις, για φοροδιαφυγή κατά την περίοδο 1993-΄97, τα οποία και δεν είχε καταβάλει, ενώ δεν είχε υποβάλει και φορολογική δήλωση από το ΄93.

Το γεγονός αυτό οδήγησε σε παραίτηση την Άντζελα Γκερέκου, από την θέση της υπουργού Τουρισμού. Όταν η υπόθεση εκδικάστηκε, του επιβλήθηκε ποινή τριών ετών με αναστολή με παράλληλη δυνατότητα εξαγοράς της ποινής του.

Ο ίδιος, με δήλωση του, ανέφερε ότι «δεν εισέπραξα ο ίδιος, δεν καρπώθηκα και δεν απέκτησα ουσιαστικώς ποτέ, τα εισοδήματα στα οποία αντιστοιχεί ο φόρος που μου καταλογίστηκε. Η φορολογική αρχή που επιλήφθηκε εξαιτίας αντιδικίας και είναι γνωστή από τη δημοσιότητά της και τα αντίστοιχα δικαστήρια, προσδιορίζουν το πρόσωπο που απόλαυσε όσα ως “εισοδήματά μου” υπολογίστηκαν».
Εννοούσε φυσικά την πρώην σύζυγό του, Τζούλια Παπαδημητρίου.

Αυτή η υπόθεση σε συνδυασμό με τη χρόνια διαμάχη για την πατρότητα της Χαράς και το γεγονός ότι έμεινε χωρίς χρήματα και αναγκαζόταν να δουλέψει παρά την επιβαρυμένη υγεία του, πίεσαν πολύ τον Τόλη, ο οποίος όμως στάθηκε «πρίγκιπας» ως το τέλος...