«Όταν ολοκλήρωσα το σχολείο το 1994, δεν ακολούθησα κάτι άλλο. Το 2018 και ενώ είχα αποκτήσει την οικογένειά μου αποφάσισα να φοιτήσω σε δημόσιο ΙΕΚ Νοσηλευτική. Όταν συνειδητοποίησα ότι αυτό που ήθελα να κάνω, ήταν να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο, το παιδί μου που θα έμπαινε στην ίδια διαδικασία, ήταν εκείνο που με επηρέασε σημαντικά» είπε στο ΑΠΕ -ΜΠΕ η κ. Κοστυφού που κατάφερε να συγκεντρώσει 14.755 μόρια. Αν και δεν γνωρίζει ακόμη αν κατάφερε να περάσει είτε στη Νοσηλευτική είτε στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΕΛΜΕΠΑ, η ίδια νιώθει ότι μόνο κερδισμένη είναι από αυτή τη διαδικασία.
«Η χαρά μου είναι πάρα πολύ μεγάλη για το παιδί μου και για μένα. Κατάφερα να κάνω αυτό που λαχταρούσε η καρδιά μου και αυτό είναι μοναδικό» εξηγεί με συγκίνηση, χωρίς να κρύβει το ότι πολλές φορές στη διάρκεια της προσπάθειας, νόμιζε ότι θα εγκαταλείψει.
«Δεν ήταν καθόλου εύκολο. Πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω. Ευτυχώς ο γιος μου ήταν αυτός που με κράτησε κοντά στο στόχο μου. Με βοηθούσε πολύ και αυτό μου έδινε κουράγιο. Εκείνος και οι καθηγητές μου, με κράτησαν και δεν τα παράτησα» λέει η κ. Κοτσυφού, που στα 44 της χρόνια, προτείνει σε όσους πραγματικά επιθυμούν να κατακτήσουν κάτι, να το προσπαθήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη.
«Νιώθω χαρά που δεν τα παράτησα και ας ήταν δύσκολος ο δρόμος. Το κλίμα ήταν απίστευτα βαρύ, με τα μαθήματα του φροντιστηρίου από τον υπολογιστή, τον εγκλεισμό ή και το φόβο για τις οικογένειες μας και την υγεία μας. Έμεινα σταθερή γιατί είχα υποστήριξη και αυτό είναι για μένα, μια ισχυρή δόση αισιοδοξίας».
«Το παιδί μου θέλει να σπουδάσει μηχανολόγος και στις εξετάσεις πήγε πολύ καλά. Προφανώς δεν θα είμαστε μαζί στο πανεπιστήμιο, όμως το ότι φτάσαμε χέρι χέρι μέχρι εδώ, είναι κάτι που θα το κρατήσω με πολύ μεγάλη χαρά και αγάπη σε όλη μου τη ζωή» συμπλήρωσε η κ. Κοτσυφού.
