Eκπαιδευτικοί καταγγέλλουν ότι άνδρες της Ασφάλειας Λάρισας έσπασαν το χέρι 13χρονου μαθητή
Ανανεώθηκε:
Σύμφωνα με την καταγγελία, ο μαθητής έσπασε το χέρι του όταν άνδρες της Ασφάλειας Λάρισαν επιχείρησαν να τον ακινητοποιήσουν και παρά τον τραυματισμό του, ο 13χρονος οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα.
Όπως καταγγέλλεται, οι γονείς του παιδιού ειδοποιήθηκαν και έφτασαν στο αστυνομικό τμήμα δύο ώρες αργότερα.
Η Αγωνιστική Παρέμβαση Εκπαιδευτικών Λάρισας που προέβη στην εν λόγω καταγγελία αναφέρει ότι τα παραπάνω διαδραματίστηκαν την Τρίτη 30 Μαρτίου, στο πάρκο του Αγίου Αντωνίου.
Η ανακοίνωση της Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών:
«Επειδή δηλώνετε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και συνηθίζετε, μάλιστα, να κάνετε λόγο για αστυνομικούς που τους χειροκροτεί ο κόσμος, σας ενημερώνουμε δημόσια για ένα ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ αστυνομικής βίας σε βάρος 13χρονων παιδιών σε πάρκο της Λάρισας.
Όπως καταγγέλλουν οι γονείς και τα παιδιά, την Τρίτη 30 Μαρτίου στις 20:30 μμ, μια ομάδα πέντε μαθητών γυμνασίου (τρία κορίτσια και δύο αγόρια) κάθονταν στο πάρκο του Αγίου Αντωνίου και συζητούσαν, όταν ξαφνικά μια ομάδα ενηλίκων –χωρίς διακριτικά- τους περικύκλωσε και άρχισε να τους κάνει διάφορες ερωτήσεις σε επιθετικό τόνο (δεν θα αναφέρουμε εδώ τις εκφράσεις που χρησιμοποίησαν) αποσκοπώντας στην τρομοκράτησή τους! Το αποτέλεσμα ήταν τα παιδιά, επειδή νόμισαν ότι ήταν κλέφτες, να βάλουν τις φωνές, ενώ ένα από αυτά προσπάθησε να φύγει από το σημείο.
Οι ενήλικοι, εκπαιδευμένοι ασφαλίτες, άρπαξαν τον άτυχο μαθητή, τον πέταξαν κυριολεκτικά στο έδαφος και στη συνέχεια, εκτελώντας τη γνωστή λαβή ακινητοποίησης, του έσπασαν το χέρι!!! Επαναλαμβάνουμε, κύριε Χρυσοχοΐδη, έσπασαν το χέρι του δεκατριάχρονου παιδιού!!! Αν δεν έχετε ακόμα εξοργιστεί (πολύ πιθανόν, υπάρχει άλλωστε και η συνήθης δικαιολογία του λάθους!) μάθετε και τις επόμενες «επιτυχίες» των συγκεκριμένων αστυνομικών. Ενώ είχαν σπάσει το χέρι του μαθητή, και μάλιστα ένας εξ αυτών γύρισε και είπε στους υπόλοιπους «ρε μ…α του το έσπασα» -συνεπώς είχαν πλήρη επίγνωση της πράξης τους- αντί να μεταφέρουν το παιδί στο νοσοκομείο, το έσυραν στην αστυνομία για ανάκριση! Οι γονείς ειδοποιήθηκαν και έφτασαν στο αστυνομικό τμήμα δύο ώρες αργότερα! Αυτά συνέβησαν στη Λάρισα, τμήμα της ελληνικής επικράτειας, και όχι σε κάποιο στενοσόκακο μιας κακόφημης γειτονιάς τριτοκοσμικής χώρας, κύριε Χρυσοχοΐδη.
Eπισυνάπτουμε την επιστολή γονέα όπως στάλθηκε και καλούμε κάθε πολίτη αυτής της χώρας να εκφράσει με κάθε πρόσφορο τρόπο τον αποτροπιασμό του για τα παραπάνω και να απαιτήσει να σταματήσει η τρομοκράτηση και η άσκηση βίας απέναντι στους πολίτες. Καλούμε το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λάρισας να πάρει θέση και μαζί με όλα τα σωματεία σε όλη τη χώρα να ορθώσουν ασπίδα προστασίας και υπεράσπισης των παιδιών μας».
Η επιστολή του γονέα:
«Ως γονέας και πολίτης θεωρώ αδιανόητο το παιδί μου (13 χρονών) αντί να βγαίνει μια βόλτα στο πάρκο με σκοπό να ξεσκάσει (ειδικά αυτό τον καιρό λόγω της πανδημίας), να γυρίζει από αυτό με κλάματα και σε κατάσταση σοκ μη θέλοντας ξανά να πάει εκεί, προχωρώ στην παρούσα καταγγελία προς εσάς γνωρίζοντας ότι κάνοντας ανάλογη καταγγελία στην Αστυνομία δεν πρόκειται ουσιαστικά να ακουστώ.
Κατά δήλωση των παιδιών (τα οποία τονίζω είναι ακόμα σε κατάσταση σοκ και προσπαθούμε ως γονείς να τα ηρεμήσουμε) - η κόρη μου με δύο φίλες της και δύο φίλους, όλοι της ηλικίας της και συμμαθητές - (ήσυχα παιδιά της γειτονιάς μας) καθόντουσαν και συζητούσαν στο πάρκο του Αγ. Αντωνίου στις 20:30΄. Ξαφνικά τους κυκλώνουν 6-7 ενήλικα άτομα με μάσκες, χωρίς διακριτικά, χωρίς να τους συστηθούν, θαμπώνοντάς τους με φακούς στο πρόσωπο και αρχίζουν να τους διατάζουν να δείξουν τα χέρια τους, να τους ψιθυρίζουν διάφορα λόγια με άκομψο τρόπο, χωρίς τα παιδιά να μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς τους ζητούν. Τα παιδιά πανικοβλήθηκαν, επειδή θεώρησαν ότι μάλλον ήταν θύματα ληστείας, λόγω της συμπεριφοράς και της εμφάνισης των εν λόγω ατόμων και η αντίδρασή τους είναι να προσπαθήσουν να απομακρυνθούν. Το ένα αγόρι της παρέας προσπαθώντας να απομακρυνθεί, για κακή του τύχη, το ακινητοποίησαν με λαβές και τον έριξαν με τρικλοποδιά στο έδαφος. Προσέξτε: 3-4 ενήλικα άτομα έπιασαν από το λαιμό και στη συνέχεια έριξαν βίαια στο έδαφος ένα 13χρονο. Αποτέλεσμα; O 13χρονος συμμαθητής της κόρης μου στο νοσοκομείο με σπασμένο χέρι και τα υπόλοιπα 4 παιδιά σε κατάσταση σοκ, να τρέχουν, να φωνάζουν βοήθεια και να αναζητούν καταφύγιο στα πέριξ του πάρκου εμπορικά καταστήματα! Εκ των υστέρων και προσπαθώντας να ηρεμήσουν τα παιδιά, τους δήλωσαν ότι ήταν αστυνομικοί.
Εξ όσον έμαθα και από τους γονείς του αγοριού, τα άτομα/θύτες ήταν όντως της αστυνομίας οι οποίοι διερευνούσαν το ενδεχόμενο διακίνησης ναρκωτικών ουσιών (επιλέγοντας προς έλεγχο 13χρονα…!). Το παιδί παρότι πονούσε, αντί να το πάνε άμεσα στο νοσοκομείο το μετέφεραν στον Τμήμα για ανάκριση. Όταν ειδοποιήθηκαν οι γονείς του, φτάνοντας στην αστυνομία τους ζήτησαν συγνώμη για το συμβάν και τους εξήγησαν ότι έτσι συνηθίζεται να γίνεται η «έφοδος»! Συγνώμη λάθος δηλαδή !
Οι γονείς πήγαν άμεσα το παιδί στο Νοσοκομείο όπου και του τοποθετήθηκε γύψος. Το παιδί μου όπως και τα υπόλοιπα παιδιά είναι ακόμα σε κατάσταση σοκ. Η κόρη μου χαρακτηριστικά αναφέρει ότι δεν μπορεί να ξεχάσει τη σκηνή της εμπλοκής και της ακινητοποίησης του συμμαθητή της και αναζητά το λόγο. Τι να του εξηγήσουμε του παιδιού σαν γονείς; Δεκατριών χρονών παιδί να βλέπει κάποιους, οι οποίοι αποδεικνύεται ότι είναι όργανα της τάξης, να πιάνουν στα καλά καθούμενα συμμαθητή της με κεφαλοκλείδωμα και με λαβές να τον ρίχνουν βίαια στο έδαφος και να του σπάνε το χέρι ! Ξανατονίζω: 13 χρονών και ήσυχο παιδί – χαμηλών τόνων!
Το παιδί μου όπως και τα άλλα παιδιά δηλώνουν ότι δεν θα θέλουν να ξαναπάνε στο πάρκο για παιχνίδι, γεγονός αδιανόητο.
Δεν νοείται όργανα της Αστυνομίας-Ασφάλειας χωρίς διακριτικά, να μην συστήνονται σαφώς στον πολίτη, στα καλά καθούμενα να του ρίχνουν φακούς στο πρόσωπο, να μην εξηγούν καν τον λόγο ελέγχου και να ασκούν ωμή βία άνευ λόγου ! Πόσο μάλλον όταν οι δέκτες είναι παιδιά 13 χρόνων τα οποία πηγαίνουν απλά μια βόλτα σε πάρκο της πόλης! Θα τους άρεσε τους κυρίους αυτούς να συμβεί κάτι ανάλογο στα παιδιά τους ;
Ευνόητο ότι ως γονείς εξετάζουμε το ενδεχόμενο άσκησης κάθε νόμιμου δικαιώματος με σκοπό την παραδειγματική τιμωρία αυτών τον ‘ανθρώπων’».