200 χρόνια μετά το '21 η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η διατήρηση της εθνικής συνείδησης
Ανανεώθηκε:
Γράφει η Αικατερίνη Μπελεφάντη – Σοφιανού, Πρόεδρος του Ομίλου SOFMEDICA, Αρχόντισσα Πρέσβειρα Αποδήμου Ελληνισμού του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής
1821 – 2021. Διακόσια χρόνια συμπληρώθηκαν από την κήρυξη του Απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων από τον Οθωμανικό ζυγό για να δημιουργήσουν το δικό τους ανεξάρτητο κράτος. Διακόσια χρόνια και ο ηρωικός αυτός αγώνας παραμένει διαχρονικά επίκαιρος.
Η Επανάσταση των Ελλήνων του 1821 ήταν ένα τόλμημα που δεν το χωρούσε ο νους. Οι συγκριτικά ελάχιστοι Έλληνες σε σχέση με τους Οθωμανούς δεν δίστασαν να έρθουν σε κατά μέτωπο σύγκρουση μαζί τους έχοντας στη φαρέτρα τους δύο μοναδικά όπλα, την πίστη στο Θεό και την αγάπη για την πατρίδα τους.
«Οι Έλληνες είναι τρελοί αλλά έχουν γνωστικό Θεό που τους προστατεύει», έλεγε ο Κολοκοτρώνης.
Και με αυτά τα όπλα, που προαναφέραμε, κέρδισαν το ύψιστο αγαθό, την ελευθερία τους. Mε αυτά τα δύο όπλα κέρδισαν το δικαίωμα να ψάλλουν τον «Ύμνο προς την Ελευθερία» του Διονύσιου Σολωμού που αποτέλεσε τον Εθνικό Ύμνο του νέου κράτους των και να προσεύχονται στο Θεό.
Η αφύπνιση της Εθνικής συνείδησης ήταν η κινητήριος δύναμη για τον Επαναστατικό αγώνα των Ελλήνων, ο οποίος ήταν το πρώτο εθνικό κίνημα που εμφανίστηκε όχι μόνο στην Aνατολική Ευρώπη αλλά και σε μη χριστιανικό περιβάλλον, εκείνο της Οθωμανικής Aυτοκρατορίας.
Ο αγώνας για ανεξαρτησία της Ελλάδας ενέπνευσε πολλούς ευρωπαίους καλλιτέχνες όπως τον Ευγένιο Ντελακρουά και τον Καρλ Κράτσαϊζεν, οι οποίοι αποτύπωναν εικόνες από τη μάχη και τους πρωταγωνιστές της Επανάστασης. Οι αναφορές αυτές δεν έγιναν για να κάνουμε μάθημα ιστορίας ή τέχνης αλλά για να δείξουμε ότι ο αγώνας των Ελλήνων ήταν δυσανάλογος του μεγέθους τους για αυτό και προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού στην Ευρώπη και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης πολλών εθνικών απελευθερωτικών κινημάτων.
Διακόσια χρόνια μετά, οι προκλήσεις για τους Έλληνες είναι πολλές. Η μεγαλύτερη όμως είναι να διατηρήσουμε αυτή την εθνική συνείδηση που μας ώθησε πριν από 200 χρόνια να διεκδικήσουμε την ελευθερία μας. Και ο καθένας μας να προσπαθήσει να συμβάλλει με τις δικές του δυνάμεις στη διαρκή παλιγγενεσία του Ελληνισμού.
Αυτός ήταν στόχος μου από τα παιδικά ακόμα χρόνια τα οποία πέρασα στο πολυπολιτισμικό και κοσμοπολίτικο Κάιρο, με τις αρχές των Ελλήνων και το χαμόγελο των Αιγυπτίων. Έλληνες και Αιγύπτιοι είχαν συνισταμένη τη δοτικότητα, τον αλτρουισμό, το σεβασμό στο διαφορετικό και συνάμα την εθνική υπερηφάνεια.
Τα χρόνια που ακολούθησαν της επιστροφής στην Ελλάδα, διακρίνονταν με πολύ και μεθοδική δουλειά. Με δάκρυα και χαμόγελα. Όμως πάντα σαν οδηγό προόδου και διαχείρισης ακόμη και της μεγαλύτερης κρίσης ακολουθούσα τις αρχές που μου μεταλαμπάδευσαν οι πρόγονοί μου.
Αυτές οι αρχές συντρόφευαν εμένα και το σύζυγό μου στη δημιουργία το 1994 της SOFMEDICA στη Ρουμανία. Τη συνεργασία με τον αμερικανικό κολοσσό Baxter για την προβολή καρδιοχειρουργικών προϊόντων, αλλά και για τη δημιουργία υπερσύγχρονων κέντρων αιμοκάθαρσης ακολούθησε και η ρομποτική τεχνική της Intuitive, η οποία πλέον έχει εισαχθεί σε Ρουμανία, Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία, Ουγγαρία και σιγά-σιγά σε όλα τα Βαλκάνια. Ό,τι απέκτησα και δημιούργησα δεν μου ανήκει. Αισθάνομαι ότι ανήκει στην ανθρωπότητα και έχει προσανατολισμό στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.
Καταθέτοντας το απόσταγμα γνώσης, εμπειρίας και σκληρής δουλειάς δεκαετιών έχω να επισημάνω ότι οι γυναίκες μπορούν να δώσουν νέα προοπτική στην κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται. Να προκριθούν στην επανεκκίνηση της ιστορίας.
Άλλωστε εκ γενετής έχουν όλα τα εφόδια. Τις διακρίνει η συναισθηματική νοημοσύνη και μπορούν να αξιολογήσουν τις προθέσεις των συνομιλητών τους. Έχουν υψηλά ανεπτυγμένη κοινωνική υπευθυνότητα. Μπορούν να εστιάσουν την σκέψη και την προσοχή τους όχι μόνο στη γενική εικόνα του στόχου αλλά και να κάνουν επιμερισμό των δράσεων μέχρι να επιτύχουν το σκοπό τους. Μπορούν να διαχειριστούν πιο αποτελεσματικά κρίσεις και να δώσουν ορθές λύσεις. Παράλληλα, μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης στο χώρο εργασίας τους, να εμφυσήσουν το όραμα και να δώσουν ελπίδα.