Ελ. Πέτρακα: Προσεύχομαι να μην δοκιμαστούν τα όρια του ΕΣΥ

Ο χειμώνας και οι μεταλλάξεις του κορωνοϊού, κάνουν ακόμη πιο περίπλοκο και απαισιόδοξο το τοπίο, όσο και εάν οι εμβολιασμοί, στέλνουν μήνυμα ελπίδας και ανάτασης για επιστροφή σε μία κάποια κανονικότητα, με τον ερχομό της Άνοιξης και του καλοκαιριού.

Στην πρώτη γραμμή της μάχης το υγειονομικό προσωπικό πασχίζει εδώ και ένα χρόνο, δίνοντας ψυχή και σώμα, γνωρίζοντας ωστόσο, ότι τίποτα δεν πάει χαμένο και ότι ο αγώνας τους δεν είναι άγονος, αλλά στεφανώνεται καθημερινά από την ευγνωμοσύνη των ασθενών που άντεξαν τη διασωλήνωση, που επιβίωσαν από τις ΜΕΘ και βγήκαν πιο δυνατοί από έναν απρόβλεπτο και παράλογο ιό.

Σύμφωνα με την ενημέρωση της Παρασκευής στο υπουργείου Υγείας, η κατάσταση σε όλη τη χώρα, φαίνεται να έχει σταθεροποιηθεί, ωστόσο υπάρχουν ακόμη αρκετές περιοχές που βρίσκονται σε βαθύ κόκκινο, όπως Κάλυμνος, Κορδελιό Ευόσμου, Μύκονος, Εύβοια, Αχαΐα και Αττική.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Παιδιατρικής και Λοιμωξιολογίας, Βάνα Παπαευαγγέλου από την ενημέρωση της Παρασκευής 19 Φεβρουαρίου, «Την προηγούμενη εβδομάδα, καταγράφηκε μία ήπια αύξηση των κρουσμάτων σε όλη τη χώρα, με περίπου 208 εισαγωγές στα νοσοκομεία την ημέρα και 2.200 όλη την εβδομάδα. Υπήρξαν επίσης και 148 νέες διασωληνώσεις, όμως μην ξεχνάμε ότι η μέση διάρκεια παραμονής σε μία κλίνη ΜΕΘ είναι 21 ημέρες».

Από την πλευρά του ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης, τόνισε ότι τις προσεχείς ημέρες, αναμένεται να προστεθούν στο ΕΣΥ επιπλέον 38 νέες κλίνες ΜΕΘ, και εκτίμησε ότι η κατάσταση στο σύστημα υγείας, θα εκτονωθεί σύμφωνα με το σχέδιο της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το CNN Greece μίλησε με μία δυναμική νοσηλεύτρια, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντιπρόεδρο της ΠΑΣΟΝΟΠ (Πανελλήνια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Νοσηλευτικού Προσωπικού) την κυρία Ελένη Πέτρακα, με στόχο να μας δώσει την εικόνα στο ΕΣΥ την περίοδο αυτή.

Η κυρία Πέτρακα, με αυθορμητισμό, δυναμισμό αλλά και συναίσθημα, αναφέρει ότι προσεύχεται ώστε να μην δει τα πράγματα στο ΕΣΥ οριακά, ευχόμενη να μη δοκιμαστούν τα όρια οποιασδήποτε δημόσιας δομής.

Επισημαίνει πvς αισθάνεται μια υποχρεωτική «μοναξιά», ένα κόντρα συναίσθημα στην κοινωνική της φύση, προσθέτοντας ότι «όπως είναι φυσικό, όλο το διάστημα της υγειονομικής κρίσης φοβόμουν μήπως χαθούν άνθρωποι που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, δεδομένου ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας δε θα άντεχε μια εμπόλεμη κατάσταση».

Για τους εμβολιασμούς και την ελπίδα που δημιουργούν τα εμβόλια κατά της COVID 19, σημειώνει ότι είναι αναγκαία ώστε να υπάρχει ζωή και μάλιστα ελεύθερη ζωή. Ωστόσο το εμβόλιο των δύο δόσεων εκτιμάότι αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα, πιστεύει όμως, ότι αυτό στο μέλλον θα αλλάξει.

Και καθώς έχει θεσμικό ρόλο, η κυρία Πέτρακα ζητά άμεση στελέχωση στο σύστημα υγείας, ως βασική και αναγκαία νομοθετική βελτίωση στον κλάδο της.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «το Νοσηλευτικό επάγγελμα, πρέπει να ενισχυθεί και να γίνει πόλος έλξης και επιλογής στα νέα παιδιά, καθώς πολλοί νέοι άνθρωποι σήμερα, αναζητούν να ασκήσουν το επάγγελμα στις γειτονικές χώρες όπου η αναλογία νοσηλευτών- ασθενών είναι επαρκής, η αμοιβή του επαγγέλματος είναι ανάλογη του έργου. Το ΕΣΥ θα υπονομεύεται πάντα εάν δεν υπάρχει επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό».

Στην συνέντευξη που ακολουθεί, μας αναφέρει και για την μεγάλη της απογοήτευση, η οποία αφορά στο γεγονός, όταν άνθρωποι ασκούν λεκτική ή και σωματική βία στο ιατρικό-νοσηλευτικό προσωπικό. Όσο για την ελπίδα της, αναμένει παθογένειες που ήρθαν στο φως, να γίνουν ευκαιρίες να διαμορφωθούν πολιτικές ώστε να είμαστε έτοιμοι την επόμενη φορά που κάτι τόσο οδυνηρό θα χτυπήσει τον κόσμο, όπως λέει.

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:

Υποχρεωτική μοναξιά

- Κυρία Πέτρακα θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς βιώνετε σήμερα, μετά από έναν χρόνο πανδημίας την σοβαρή υγειονομική κρίση. Τι έχει αλλάξει μετά από έναν χρόνο, τι φοβάστε, τι σας απογοητεύει και γιατί ελπίζετε;

Τα συναισθήματα που έχω ως πολίτης είναι σίγουρα ψυχική κούραση από όλα τα περιοριστικά μέτρα. Η απομόνωση από το οικογενειακό περιβάλλον και τους φίλους μου είναι αυτό που μου έχει δημιουργήσει μια υποχρεωτική «μοναξιά» που δεν είναι στη φύση των κοινωνικών ανθρώπων και δεν είμαι η μόνη που νιώθω έτσι.

Όλο το διάστημα της υγειονομικής κρίσης φοβόμουν μήπως χαθούν άνθρωποι που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, δεδομένου ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας δε θα άντεχε μια εμπόλεμη κατάσταση τόσο σε υποδομές όσο και σε ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό, κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό, οπότε οι πολίτες έπρεπε να είναι οπωσδήποτε σύμμαχοι στην τήρηση των μέτρων – κοινωνικές αποστάσεις, μάσκα, σωστό πλύσιμο χεριών.

Με απογοητεύει και σήμερα, που κάποιοι πολίτες είναι αρνητές μιας πραγματικά μεταδοτικής νόσου.

Αυτή η υγειονομική κρίση έχει δημιουργήσει πολλές δυσκολίες στην καθημερινότητα, στην Οικονομία. Όμως περιμένω παθογένειες που ήρθαν στο φως, να γίνουν ευκαιρίες να διαμορφωθούν πολιτικές ώστε να είμαστε έτοιμοι την επόμενη φορά που κάτι τόσο οδυνηρό θα χτυπήσει τον κόσμο.

«Προσεύχομαι να μην δοκιμαστούν τα όρια του ΕΣΥ»

- Εργάζεστε στο νοσοκομείο Αγία Βαρβάρα, το οποίο διαθέτει και Κλινική COVID 19 και εμβολιαστικό κέντρο. Πώς είναι η κατάσταση εκεί πόσο οριακά είναι τα πράγματα; Ο κόσμος έρχεται για να εμβολιαστεί, υπάρχει ροή στους εμβολιασμούς;

Από το 1^ο κύμα της πανδημίας, το νοσοκομείο ετοιμάστηκε και προετοιμάστηκε για τη νοσηλεία των ανθρώπων που νοσούν και πιέστηκε αρκετά. Τώρα μεσούντος του τρίτου κύματος, είμαστε έτοιμοι καθώς και μία 2^η κλινική είναι έτοιμη προκειμένου να αποσυμπιέσει το «φορτίο» των εισόδων από τα νοσοκομεία της περιοχής.

Πολλά εκπαιδευτικά μαθήματα λαμβάνουν χώρα και επαναλαμβάνονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προκειμένου το νοσηλευτικό προσωπικό να νιώθει σίγουρο να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί την κρίση. Και όπως συνήθως συμβαίνει στους πολέμους προετοιμάζονται, όχι μόνο οι «στρατιώτες» αλλά και οι «στρατηγοί».

Είχα τη χαρά, να συνεργαστώ με επικεφαλής Διοικήσεις που επάξια προχωρούν το έργο τους τόσο στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Μεταξά από όσο και στο Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής και στην κυριολεξία είναι άνθρωποι που «ρίχνονται» στη μάχη. Είναι εκεί και είναι ομάδα με όλους. Με ρωτάτε πόσο οριακά είναι τα πράγματα. Δε θα ήθελα για καμία δομή να δοκιμαστούν τα όρια. Προσεύχομαι για αυτό.

Ο εμβολιασμός έχει μια σταθερή και συνεχόμενη ροή καθημερινά από Δευτέρα έως Σάββατο από τις 8πμ μέχρι τις 8μμ το βράδυ. Σε κάποιες περιοχές της χώρας και πληθυσμιακά εννοώντας, ενδεχομένως να χρειάζονται περισσότερα εμβολιαστικά κέντρα.

Ανασταλτικός παράγοντας οι δύο δόσεις των εμβολίων

- Η Αττική για τρίτη φορά, ακολουθεί ένα αυστηρό απαγορευτικό, με στόχο να μειώσει τα κρούσματα και τη διασπορά του κορωνοϊού. Είναι μία δύσκολη εξίσωση, καθώς από την μία πλευρά είναι ο χειμώνας και οι μεταλλάξεις του ιού και από την άλλη η ελπίδα των εμβολίων, η οποία ωστόσο απαιτεί χρόνο για να αποδώσει. Ποιες οι σκέψεις σας το διάστημα αυτό; Ζούμε πράγματι το τελευταίο μίλι πριν την ελευθερία μας, όπως το χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός στο τελευταίο του διάγγελμα;

Κανείς δε μπορεί να απαντήσει με προβλέψεις χωρίς να μετρά καθημερινά τα επιστημονικά στοιχεία. Ο χάρτης αυτός είναι αχαρτογράφητος και παρόλα αυτά όποιο σχήμα και εάν έχει πάρει μέχρι σήμερα, αυτό έγινε από την εμπειρία που αποκτήθηκε, από τα επιστημονικά δεδομένα και τις έρευνες που έρχονται στο φως κάθε φορά.

Το εμβόλιο όπως και κάθε εμβόλιο που στο παρελθόν έδωσε απάντηση για τις πανδημίες είναι ανθρωποσωτήριο. Δεν υπάρχει άλλη λύση.

Την απάντηση εδώ, θα την δώσει η επιστήμη, για να υπάρχει ζωή και μάλιστα ελεύθερη ζωή. Θέλει χρόνο.

Είναι ανασταλτικός παράγοντας ότι το εμβόλιο είναι δυο δόσεων. Όμως και αυτό στο μέλλον θα αλλάξει.

Οι μεταλλάξεις των ιών είναι γνωστές στην επιστημονική κοινότητα. Ο ιός της γρίπης Η1Ν1 μεταλλάχθηκε τόσες φορές. Είναι πρόκληση μια μετάλλαξη για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που σήμερα διαβάζουμε ότι η ανταπόκριση τους είναι θετική. Η Επιστήμη δεν είναι «μαγεία» ούτε διαθέτει πρεσβευτές ανθρώπους με χαρίσματα ενόρασης. Αυτή τη στιγμή έχουμε το εμβόλιο ως πραγματικό εφόδιο και όπλο. Ας το χρησιμοποιήσουμε. Πολιτική που βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα σου δημιουργεί εμπιστοσύνη.

Στιγμές συγκίνησης και απογοήτευσης

- Θα ήθελα να θυμηθείτε δύο σκηνές από την ζωή στο νοσοκομείο, οι οποίες σας έμειναν βαθιά χαραγμένες στην μνήμη: Μία που σας συγκίνησε και μία δεύτερη που σας απογοήτευσε.

Δεν είναι μία στιγμή συγκινητική ή συναισθηματικά φορτισμένη. Ωστόσο μία σκηνή που θυμάμαι ήταν με ένα νέο άντρα μόλις 20 ετών στο τελικό στάδιο του καρκίνου που κυριολεκτικά έφυγε από τη ζωή μέσα από τα χέρια μας και ενώ μας κοιτούσε με αγωνία εκείνη την ώρα της αιμόπτυσης εμείς του δίναμε δύναμη και τον ενθαρρύναμε να μην φοβάται. Συνάδελφοι έκαναν όλες τις ιατρικές πράξεις και οι υπόλοιποι είχαμε ανθρώπινη επαφή με λέξεις και με άγγιγμα στο χέρι. Τα επόμενα λεπτά μας βρήκαν όλους βουρκωμένους.

Ήταν ένα ακόμα μήνυμα για εμάς, πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ζωή και πόσο πολύτιμος ο χρόνος που πρέπει μοιράζεσαι με τους ανθρώπους.

«Όχι στην βία προς τους νοσηλευτές…

Απογοήτευση ακόμα νιώθω όταν άνθρωποι ασκούν λεκτική ή και σωματική βία στο ιατρικό-νοσηλευτικό προσωπικό. Γιατί δυστυχώς τέτοια φαινόμενα υπάρχουν και εκεί. Πυροδοτούνται από διάφορα αίτια αλλά κυρίως από την αδυναμία διαχείρισης συναισθημάτων πόνου και θυμού. Και το γεγονός ότι το Νοσηλευτικό επάγγελμα στο μεγαλύτερο ποσοστό του αποτελείται από γυναίκες αυτό ενθαρρύνει συμπεριφορές επιβολής.

Θυμάμαι ένα περιστατικό όταν εργαζόμουν στην Αιμοδοσία. Ήταν μια περίοδος όπου δεν υπήρχαν διαθέσιμες μονάδες αίματος για τους ασθενείς καθώς είχε μειωθεί η προσέλευση των εθελοντών. Διαχειριζόμασταν με κόπο και μόνο τα επείγοντα εκείνη την περίοδο. Ωστόσο μια συνοδός/συγγενής ασθενούς, εισήλθε στην Αιμοδοσία απόγευμα όπου είμασταν δύο συνάδελφοι, ζητώντας εξηγήσεις για την αναβολή της μετάγγισης της μητέρας της και ενώ δίνονταν οι εξηγήσεις άλλαξε συμπεριφορά, φώναζε, έβριζε, χτυπούσε αλλόφρων τα χέρια της στα γραφεία και απειλούσε. Χτύπησε το τηλέφωνο στην αιμοδοσία και το άφησα ανοιχτό να ακούσει όποιος και εάν ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής τη φασαρία και να κατέβει στην Αιμοδοσία.

Έκανα γραπτή αναφορά του συμβάντος. Και έγινε σύσταση να μην επισκεφθεί πάλι η κυρία την Αιμοδοσία. Ότι θα ενημερώνεται μόνο από το θεράποντα ιατρό και σε περίπτωση ανάλογης συμπεριφοράς θα της απαγορευόταν η είσοδος στο νοσοκομείο.

Το ΕΣΥ θα υπονομεύεται πάντα εάν δεν υπάρχουν νοσηλευτές

- Είστε μία δυναμική αντιπρόεδρος στο θεσμικό σας όργανο την ΠΑΣΟΝΟΠ. Ποια κατά την γνώμη σας τα αναγκαία βήματα που πρέπει να γίνουν άμεσα, όσον αφορά την ενίσχυση του ΕΣΥ. Στη διάρκεια της πανδημίας, υλοποιήθηκαν μία σειρά από γενναίες δωρεές με στόχο να ενισχυθεί το ευάλωτο μέχρι πέρυσι σύστημα υγείας. Και πάλι όμως παρατηρούμε, ότι το ΕΣΥ βρίσκεται στα όριά του, με αύξηση των κρουσμάτων, με διασωληνώσεις,με κλίνες ΜΕΘ, αλλά μη στελεχωμένες… Ποια η δική σας εκτίμηση; Θα τα καταφέρει ο υγειονομικός κόσμος να αντέξει, θα τα καταφέρει να σταθεί όρθιο το ΕΣΥ;

Οι δωρεές στο ΕΣΥ δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Συχνά απλοί πολίτες, ιδιώτες ή και επιχειρηματίες, κάνουν δωρεές καθένας για διαφορετικούς προσωπικούς λόγους. Στην προκειμένη περίπτωση αυτές οι δωρεές εργασιών υποδομής, μηχανημάτων, μονάδων ΜΕΘ κλπ ήταν πραγματικά ουσιαστικές καθώς νοσοκομεία «στολίδια» και με καταρτισμένο έμψυχο επιστημονικό δυναμικό δεν ήταν εναρμονισμένα για την άσκηση τόσο της σύγχρονης ιατρικής όσο και για τις πράξεις της σύγχρονης και απαιτητικής άσκησης της Νοσηλευτικής.

Παρόλα αυτά, ακόμα και τα πιο σύγχρονα νοσοκομεία να αποκτήσουμε, ακόμα και εάν αποκτήσουμε τα καλύτερα μηχανήματα ή και τους καλύτερους γιατρούς, το ΕΣΥ θα υπονομεύεται πάντα εάν δεν υπάρχει επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό.

Το νοσηλευτικό επάγγελμα, αφενός πρέπει να ενισχυθεί και να γίνει πόλος έλξης και επιλογής στα νέα παιδιά δίνοντας τόσο εκπαιδευτικά κίνητρα όσο και επαγγελματικά και οικονομικά. Οι νέοι άνθρωποι σήμερα, αναζητούν να ασκήσουν το νοσηλευτικό επάγγελμα στις γειτονικές χώρες όπου η αναλογία νοσηλευτών-ασθενών είναι επαρκής, η αμοιβή του επαγγέλματος είναι ανάλογη του έργου, καθώς και ο επαγγελματικός τους ρόλος στη Διεπιστημονική ομάδα ξεκάθαρα τιμάται και υποστηρίζεται.

Θεωρώ ότι ο διάλογος για τη χώρα μας πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή ειδάλλως θα συνεχίσουμε να έχουμε απώλειες, braindrain, ενώ το υπάρχον στελεχιακό δυναμικό θα γηράσκει, δε θα ανανεώνεται με ό,τι αντίκτυπο αυτό θα φέρει στην Κοινωνία.

Η διαμόρφωση του ΠΔ που αφορά τη στελέχωση καθώς και άλλες νομοθετικές βελτιώσεις που αφορούν το επάγγελμα είναι το 1ο βήμα.

Εάν θα αντέξουμε με ρωτάτε… Προετοιμαζόμαστε για να τα καταφέρουμε αυτό μπορώ να σας πω με βεβαιότητα.