Στο ΣτΕ η πρώτη αίτηση για επιτάχυνση της εκδίκασης εκκρεμών υποθέσεων του «νόμου Κατσέλη»

Την αίτηση υπογράφουν δύο Ροδίτες δικηγόροι οι οποίοι έχουν πελάτες με «κόκκινα» δάνεια και «πλήττονται άμεσα με ανεπανόρθωτη ηθική και υλική βλάβη».

Σύμφωνα με την αίτησή τους ο πλέον δημοκρατικός «νόμος Κατσέλη» μετά από απαίτηση των πιστωτών μας και ειδικά της Γερμανίας, ουσιαστικά καταργήθηκε και μάλιστα αναδρομικά με το νόμο 4745/2020, ο οποίος «αποτελεί μνημόνιο αυταρχισμού, αυθαιρεσίας και απόπειρας κατάλυσης του ίδιου του Συντάγματος».

Ο «νόμος Κατσέλη» προβλέπει ότι όσοι δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν πραγματική οικονομική αδυναμία να πληρώσουν τις δόσεις των «κόκκινων» δανείων τους, μπορούν να ενταχθούν σε αυτόν, εξασφαλίζοντας παράλληλα τόσο τα συμφέροντα των Τραπεζών, όσο και των οφειλετών. Η δε έννοια του «στρατηγικού κακοπληρωτή» αποτέλεσε ένα μεταγενέστερο νομοτεχνικό εφεύρημα, που όμως η ιδιότητα αυτή, «ως αόριστη νομική έννοια, απαιτεί συγκεκριμένη εξειδίκευση», κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει.

Ο επαναπροσδιορισμός των υποθέσεων των δανειοληπτών οι οποίοι έχουν υπαχθεί στο «νόμο Κατσέλη» που προβλέπει ο νόμος 4745/2020 «εισάγει ανεπίτρεπτα εξαιρετικό δίκαιο με έκδηλο το στοιχείο της στήριξης των συμφερόντων των Τραπεζών και αντιστρατεύεται την αρχή της ισονομίας και της ισότητας», υπογραμμίζουν οι δύο δικηγόροι. Έτσι, με τον τρόπο αυτό παραβιάζεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που προβλέπει το Σύνταγμα στο άρθρο 1, αλλά και με τα απαιτούμενα στοιχεία για τον επαναπροσδιορισμό των υποθέσεων αυτών, παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, τα οποία προστατεύονται από τα άρθρα 2 και 9Α του Συντάγματος, προσθέτουν οι δικηγόροι.

Τέλος, υποστηρίζουν ότι παραβιάζεται κατάφωρα το συνταγματικά κατοχυρωμένο κοινωνικό κράτος δικαίου, η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και το άρθρο 43 του Συντάγματος, καθώς έπρεπε να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα και όχι Κοινή Υπουργική Απόφαση για τη λειτουργική εφαρμογή του νόμου 4745/2020, ενώ την ίδια στιγμή παραβιάζεται και η ΕΣΔΑ που προστατεύει «ατομικά δικαιώματα των οικονομικών αδυνάμων πολιτών, που παγιδεύονται από τα πανίσχυρα πιστωτικά ιδρύματα».