Σοφία Μπεκατώρου: Ντόμινο εξελίξεων και «κύμα» συμπαράστασης μετά από τις αποκαλύψεις

Οι αποκαλύψεις της Ολυμπιονίκη έφεραν «ντόμινο» εξελίξεων, με την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας, Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου, να διατάσσει αυτεπάγγελτη έρευνα και τον παράγοντα της ιστιοπλοΐας που επιτέθηκε σεξουαλικά στην αθλήτρια να παραιτείται από την ομοσπονδία.

Πληροφορίες, μάλιστα, αναφέρουν πως η Σοφία Μπεκατώρου θα κληθεί την προσεχή Δευτέρα –ή το αργότερο την Τρίτη- προκειμένου να καταθέσει στις εισαγγελικές Αρχές –ανεξάρτητα αν η καταγγελθείσα πράξη φέρεται να έχει διαπραχθεί πριν από χρόνια και ως εκ τούτου έχει υποπέσει σε παραγραφή.

Μιλώντας στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», η δύο φορές Ολυμπιονίκης υπέδειξε ως δράστη της επίθεσης εναντίον της το υψηλόβαθμο στέλεχος της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας Αριστείδη Αδαμόπουλο.

Όπως ξεκαθάρισε, δεν μίλησε για να νιώσει η ίδια αγαλλίαση αλλά για να δώσει το θάρρος σε ακόμη περισσότερες γυναίκες που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης να μιλήσουν για αυτό.

Παράλληλα, επεσήμανε πως ακόμα και σήμερα θεωρεί ότι υπάρχουν άνθρωποι στις τάξεις του αθλητισμού που συνεχίζουν να έχουν τέτοια συμπεριφορά, όντας εμφανώς ενοχλημένη που κανένας από την Ομοσπονδία αλλά και από τον αθλητισμό γενικότερα δεν την πλησίασε για να μιλήσει μαζί της για το θέμα αυτό.

«Δεν με έχει πλησιάσει κανείς ούτε από την Ομοσπονδία, ούτε από τον αθλητισμό γενικότερα! Δεν με ρώτησε κανείς τίποτα», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:

«Εύχομαι να υπάρξουν συνέπειες, διότι αφενός έχω την εντύπωση πως δεν είμαι η μόνη, αφετέρου τέτοιοι άνθρωποι με τέτοιο χαρακτήρα εκδηλώνουν ξανά την ίδια συμπεριφορά με τον α' ή τον β' τρόπο. Είναι σημαντικό να προστατέψω τον χώρο της ιστιοπλοΐας γιατί είναι ένας χώρος ο οποίος έχει προσφέρει πολλά οφέλη στα παιδιά και τον αθλητισμό γενικότερα...».

Η Σοφία Μπεκατώρου υποστήριξε ακόμα πως:

«Το συναίσθημα είναι περίεργο. Δεν μπορώ να πω αν νιώθω αγαλλίαση, με την έννοια ότι έχω αναγκαστεί να ζω και να ξαναζώ το ίδιο γεγονός, να θυμάμαι λεπτομέρειες από το παρελθόν τις οποίες θέλω να ξεχάσω. Ωστόσο το έκανα προκειμένου να βοηθήσω και άλλους ανθρώπους και να δώσω το θάρρος στις γυναίκες να μιλήσουν κι επίσης να μπορέσω να εκπαιδεύσω τα δικά μου παιδιά γιατί κι αυτά μπορεί αύριο-μεθαύριο να βρεθούν σε μια αντίστοιχη περίπτωση...».

Τέλος, αναφορικά με το αν την έχει προσεγγίσει ο συγκεκριμένος παράγοντας, ξεκαθάρισε: «Όχι καθόλου. Αυτοί που με προσέγγισαν ήταν παλιοί συναθλητές μου, ο παλιός μου προπονητής με τον οποίο συζητήσαμε για ποιον λόγο δεν το μοιράστηκα τότε μαζί του, το συζήτησα με τον πρώην σύζυγό μου, ο οποίος ήταν και τότε συναθλητής, με πήρε η Αιμιλία και ενδιαφέρθηκαν και άγνωστοι άνθρωποι».

Η γραπτή δήλωση του Αριστείδη Αδαμόπουλου

Από την πλευρά του, ο Αριστείδης Αδαμόπουλος, τοποθετήθηκε για την εμπλοκή του ονόματός του στην καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου.

Η γραπτή δήλωση του Αριστείδη Αδαμόπουλου αναφέρει τα εξής:

«Είναι αναμενόμενο καταγγελίες που εισφέρονται εις βάρος μου από δημόσιο πρόσωπο, μεγάλης αναγνωρισιμότητας και ευρείας κοινωνικής απήχησης, να συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, να δημιουργούν αισθήματα συμπόνοιας για την καταγγέλλουσα και αποστροφής για τον φερόμενο “θύτη”.

Ωστόσο αποτελεί ελάχιστη κατάκτηση κάθε δημοκρατικού κράτους δικαίου και αντίστοιχη υποχρέωση των θεσμικών του φορέων, και των ΜΜΕ να μη στοχοποιούν πρόσωπα, να μην διακινούν τις φωτογραφίες τους, και να μην έχουν ήδη καταδικάσει τον δήθεν “θύτη”, προτού του δοθεί η ευκαιρία να εκφέρει τη δική του άποψη για γεγονότα που δημοσιοποιήθηκαν από τρίτους. Όλα αυτά που η Δικαιοσύνη ως πρωταρχικά αρμόδιος φορέας σέβεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις εν προκειμένω έχουν ήδη παραβιαστεί από τους όψιμους μιμητές της, που την υποκαθιστούν στο έργο της.

Καλώ την Πολιτεία, τους θεσμικούς φορείς, και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να σεβαστούν πρώτα την οικογένειά μου, τα παιδιά και τα εγγόνια μου, να αναμείνουν όσα υποχρεούμαι πλέον να εισφέρω σε κάθε αρμόδια αρχή και να αποστούν από κάθε ενέργεια που θα θυματοποιήσει περαιτέρω μέλη της οικογένειάς μου και εμένα προσωπικά».

Νέες καταγγελίες

Το θάρρος της Σοφίας Μπεκατώρου να αποκαλύψει όλα όσα της συνέβησαν κινητοποίησαν και δύο ακόμη αθλήτριες, τη διεθνή πολίστρια Μάνια Μπίκοφ και την κολυμβήτρια τεχνικής κολύμβησης Ραμπέα Ιατρίδου, που επίσης βγήκαν μπροστά για να καταθέσουν αντίστοιχες εμπειρίες.

Η Ραμπέα Ιατρίδου, αποκαλύπτει σε ανάρτησή της στο Facebook:

H αποκάλυψη της σεξουαλικής κακοποίησης της Ολυμπιονίκη μας Sofia Bekatorou έσκασε σαν βόμβα λες και τα εγκλήματα αυτής της κατηγορίας είναι κάτι σπάνιο για την "πολιτισμένη" κοινωνία μας και όλοι δήλωσαν σοκαρισμένοι που ο Ελληνικός πρωταθλητισμός δεν είναι αγνός και δεν στελεχώνεται από ενάρετους ανθρώπους...

Μετά το σοκ η βροχή του εύκολου σχολιασμού και η ευκαιρία των πολλών να κρίνουν πίσω από τα πληκτρολόγιά τους και αρκετών κομπλεξικών να νιώσουν ανώτεροι κατηγορώντας το θύμα είτε ευθέως είτε με υπονοούμενα για τον χρόνο που διάλεξε να δημοσιοποιήσει την ιστορία της.Στην ανάγνωση της ιστορίας της έμεινα για ώρες σιωπηλή. Σκέφτηκα πόσα έχει πετύχει αυτή η γυναικάρα με το εθνόσημο στο στήθος της και στα πανιά της και προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση της. Σκέφτηκα πως θα αισθανόμουν, τι θα σκεφτόμουν, τι θα έκανα. Τι θα επέλεγα να κάνω και πως θα το έπνιγα μέσα μου.. Σίγουρα δεν μπορείς να το νιώσεις σκέφτηκα αν δεν το έχεις ζήσει..Την επόμενη ημέρα ήρθε η ανάρτηση της φίλης Mania Bikof για τον γιατρό της εθνικής υδατοσφαίρισης που υποχρέωνε τις αθλήτριες να κατεβάζουν το μαγιό τους, να ταράξει τα δικά μου νερά με μια αλυσιδωτή αντίδραση που με πήγε πολλά χρόνια πίσω, σαν μια πτώση μια τσουλήθρα που δεν μπόρεσα να σταματήσω πριν προσγειωθώ σε ένα ιατρείο της Θεσσσαλονίκης, σχεδον 27 χρόνια πριν.Στη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας είχα μόνο άνδρες προπονητές και συνοδούς στις αποστολές και ήταν όλοι τους άψογοι, δεν είχα ποτέ παράπονο.Λίγο πριν τα 19 μου, στην επανεκκίνηση εντατικών προπονήσεων μετά από ολιγόμηνη παύση για τις πανελλαδικές εξετάσεις σε μια στιγμή ανωριμότητας στο γυμναστήριο του Τζίμη Σαμαρά, χωρίς καλό ζέσταμα δέχτηκα μια πρόκληση για μια άσκηση που κατέληξε σε άσχημη θλάση του δικεφάλου του δεξιου ποδιού.

Κάλεσα αμέσως τον αθλητίατρο που με παρακολουθούσε αλλά λόγω φόρτου θα με έβλεπε το επόμενο απόγευμα αργά. Ο φόβος μου πως κάτι κακό έχει γίνει με οδήγησε να κλείσω ραντεβού και σε ορθοπεδικό του ασφαλιστικού φορέα κοντά στο σπίτι.. Ο γιατρός, μου ζήτησε αμέσως να μείνω με το εσώρουχο.

Αφού έκανε σύντομες ερωτήσεις και με εξέτασε στο ειδικό κρεβάτι πιάνοντας συνεχώς το σώμα μου σε σημεία που δεν δικαιολογούσε η εξέταση, μου ζήτησε να σηκωθώ και να σκύψω. Στάθηκα αντικριστά του και πήγα να σκύψω εμπρός. Οχι μου είπε, όχι έτσι, θα γυρίσεις και θα σκύψεις μπροστά μου.

Είχα πανικοβληθεί, το ένιωθα τελείως λάθος αλλά δεν ήξερα πως να αντιδράσω, το όχι είχε κολλήσει σαν λυγμός στο λαιμό μου και δεν κατάφερε να βγει. Εκανα αυτό που μου ζήτησε και ο σιχαμένος στάθηκε ακριβώς πίσω μου και χούφτωσε με πρόφαση την εξέταση μηρούς και γλουτούς, Με ένα εξίσου σιχαμένο χαμόγελο μου συνταγογράφησε λίγο μετά φάρμακα. Μόλις έκλεισα την πόρτα πίσω μου ξέσπασα σε κλάμα και έσκισα τη συνταγή σε χιλιάδες κομματάκια. Εκανα ώρα να γυρίσω στο σπίτι μέχρι να μη φαίνεται το κλάμα μου γιατι άν έλεγα τι έγινε ο πατέρας μου θα πήγαινε και θα τον πετούσε από το μπαλκόνι αφού πρώτα τον είχε κάνει τόπι στο ξύλο..Το ίδιο βράδυ πήγα στο ιατρείο του αθλητίατρου μου σαν φοβισμένο κουτάβι..

"Βγάζουμε παπουτσάκια και καλτσούλες και ανεβαίνουμε στο κρεβατάκι" μου είπε γλυκά. "Γιατρέ να βγάλω τη φόρμα;" "Όχι βέβαια" απάντησε ήρεμα, "δε χρειάζεται για την εξέταση". Η εξέταση περιλάμβανε εντολές κίνησης, εκτέλεση και ακόλουθη ερώτηση για το είδος και την ένταση του πόνου και το μόνο που άγγιξε ήταν ο αστράγαλος και η κνήμη μου για να διορθώσει κίνηση... Με τις θεραπείες και την αγωγή σε λίγες ημέρες ήμουν πάλι σε θέση να κολυμπήσω αλλά το σκηνικό στον πρώτο γιατρό έκανα χρόνια να το ξεπεράσω και ο τρόπος που διάλεξα για να το διαχειριστω ήταν να το διακωμωδήσω ώσπου τελικά το ξέχασα.

Ημουν μικρή, φοβισμένη και εντελώς άβγαλτη. Με αφορμή την εξιστόρησή σου Μάνια, που με αφορμή την εξιστόρηση της Σοφίας, το ξέθαψες από τη μνήμη σου, το ξέθαψα κι εγώ από τη δική μου.. Σαφώς και δεν εξισώνεται σε καμία περίπτωση με αυτή ενός βιασμού αλλά η παρενόχληση και η κακοποίηση ανεξάρτητα από την βαρύτητα του περιστατικού γεμίζουν με αισθήματα ντροπής το θύμα. Πολύ φοβάμαι πως πολλές αθλήτριες έχουν ανάλογες ή πολυ πιο σοβαρές ιστοριες να διηγηθούν.

Το λάθος δεν είναι ότι πνίξαμε τις ιστορίες μέσα μας. Το λάθος είναι ότι δεν είχαμε την αίσθηση ότι θα μας (υπο)στηρίξουν για να τις πούμε και φυσικά φοβόμασταν τον σχολιασμό και την κριτική από τους "δικαστές" γι αυτό δεν είχαμε το θάρρος. Η κάθε γυναίκα χρειάζεται τη στήριξη μας αν και όταν αποφασίσει να μιλήσει, όταν βρει το θάρρος μέσα της.#me_tin_sofia

Σε ανάρτησή της, η Μάνια Μπίκοφ αναφέρει:

Μια γυναίκα βρίσκει το θάρρος και δημόσια μιλά για τη σεξουαλικη κακοποίηση που υπέστη χρόνια πριν κ αντί αυτό να αφυπνίσει, ταρακουνήσει, προβληματισει κάθε έναν, ειδικά του χώρου του αθλήματος της, η ίδια δέχεται πλήθος μηνυμάτων που εμμέσως πλην σαφώς την κρίνουν γιατί της πήρε τόσα χρόνια, ότι τα ήθελε, ότι το κάνει για την δημοσιότητα.Είστε όλοι τραγικοί.. Οι γυναίκες δε,, που σχολιάζετε στο ίδιο μήκος κύματος είστε εμετικές. Ξέρετε πόσο δύναμη χρειάζεται να αποδεχθεις αρχικά ότι είσαι θύμα βίας και να το πεις;Έχετε σκεφτεί πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να χειριστείς και την βία αλλά και όλους όσους σε κρίνουν;Έχετε μπει σε αυτήν τη θέση? Όπου το θύμα, ζει με τον φόβο; όπου δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια γιατί ξέρει πως θα είναι αβοηθητη;

Η Sofia Bekatorou μια σπουδαία αθλήτρια και γυναίκα μέσα από αυτήν την εξομολόγηση της ξεκλείδωσε πολλά κουτάκια μνήμης.Περίμενα σήμερα να υπάρχει υποστήριξη από τον χώρο. Δεν την είδα .Εγώ λοιπόν Σοφία,, με αφορμή την δική σου ιστορία θα πω μια ακόμη.. 28-30 χρόνια πριν, όταν ήμουν εν ενεργεια αθλήτρια της υδατοσφαίρισης εμφανίστηκε ένας τραυματισμός στον ώμο. Ήμασταν σε προετοιμασία με την εθνική ομάδα ο πόνος επέμενε, με έστειλαν στον γιατρό. Δεν ήμουν μόνη, ήταν ακόμη 1-2 συναθλητριες με παρόμοια θέματα. Στις 3-4 επισκέψεις στον "γιατρό" αυτό, στην εξέταση και στις ενέσεις ενζυμων που μου έκανε για να βγάζω την προπόνηση ΠΑΝΤΑ μου ζητούσε να κατεβάσω το μαγιό μου. Ο τραυματισμός μου ήταν στο δεξί ώμο.Την πρώτη φορά το έκανα, με αιφνιδίασε, δεν ήξερα γιατί το ζήτησε. Όταν βγήκα ρώτησα τις άλλες, μου είπαν ότι κ σε αυτές κάτι ανάλογο είχε ζητήσει. Δε μίλησα σε κάποιον άλλον.

Στην επόμενη επίσκεψη το ίδιο. Τον κοίταξα κατάματα και τον ρώτησα γιατί; Αφού τον ώμο μου θα δείτε.. Μου απάντησε με υφακι "γιατί, ντρέπεσαι;" Ήταν ο τοπ γιατρός, με έστειλε η ομάδα, φοβομουν αν μιλούσα θα έχανα τη θέση μου στην ομάδα.. Πήγα ακόμη 2 φορές, αρνήθηκα να κ ξανακατεβάσω το μαγιό μου. Σττη συνέχεια δεν ξαναπήγα ΠΟΤΕ, ανέλαβε το σωματείο μου κ με έστειλε σε άλλους γιατρούς.Ο συγκεκριμένος δεν με άγγιξε στο στήθος, την έβρισκε όμως να μας βλέπει. Τότε φοβομουν. Έπειτα απλά το διέγραψα από τη μνήμη μου.Με αφορμή τα λόγια σου Σοφία, σήμερα το ξέθαψα από τη μνήμη μου Ήμουν μια αθλήτρια που ζούσα μόνη μου στην Αθήνα κ αγωνιζόμουν για το όνειρο μου.

Άλλες εποχές τότε.Τώρα αν κάτι ανάλογο συνέβαινε στα παιδιά μου, θα γινόμουν αγρίμι.Με αφορμή τα λόγια σου Σοφία, θα τους μιλήσω ξανά για την βία, ειδικά για την σεξουαλικη.. Σ ευχαριστώ λοιπόν και σου βγάζω το καπελο.