ΕΛΛΑΔΑ

Βασ. Μπέκος στο CNN Greece: Το επόμενο σοβαρό ζήτημα είναι να στελεχώσουμε τις ΜΕΘ

Βασ. Μπέκος στο CNN Greece: Το επόμενο σοβαρό ζήτημα είναι να στελεχώσουμε τις ΜΕΘ
Φωτογραφία αρχείου CNN Greece/ Λευτέρης Παρτσάλης

Η έλλειψη σε κλίνες ΜΕΘ δεν αποτελεί σημερινό πρόβλημα, αλλά αίτημα των εντατικολόγων τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια.

Η ανάγκη σήμερα για επιπλέον Μονάδες Εντατικής Θεραπείας εξαιτίας της σοβαρής υγειονομικής κρίσης είναι τεράστια, όμως την ίδια ώρα τεράστια είναι και η στελέχωση με το κατάλληλο υγειονομικό προσωπικό αυτών των Μονάδων.

Τι νόημα έχει άλλωστε, ένας πόλεμος μόνο με εξοπλισμό, χωρίς τους στρατιώτες; Από την άλλη πλευρά, το ερώτημα που αναδύεται εύλογα αλλά κανείς δεν το σκέφτεται βαθύτερα, είναι ότι δεν είναι δυνατόν, να έχουμε κλίνες ΜΕΘ, για όλον τον πληθυσμό της χώρας…

Τι θα απογίνουν αυτές οι κλίνες, μετά το πέρας της πανδημίας, πώς θα συντηρούντα και θα στελεχώνονται; Οφείλουν να υπάρχουν τόσες, όσες στατιστικά απαιτούνται υπό συνήθεις υγειονομικές συνθήκες.

Τα παραπάνω αναφέρει στο CNN Greece, ο διευθυντής Μονάδας ΜΕΘ του Ναυτικού Νοσοκομείου και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας κ. Βασίλειος Μπέκος, αξιόμαχο στέλεχος του κλάδου με 20 και πλέον έτη στον δύσκολο χώρο των Εντατικών. Με ζηλευτή νηφαλιότητα, με ρεαλισμό και ψυχραιμία, ο κ. Μπέκος δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις και η μόνη ίσως φορά που εξανίσταται, είναι όταν αναφέρουμε την φράση, «είστε στην πρώτη γραμμή»…

«Μα δεν είμαστε τώρα στην πρώτη γραμμή, εμείς οι ιατροί και νοσηλευτές των Μονάδων Εντατικής ήμασταν πάντα» απαντά.

Ήταν πάντα, όμως εμείς –ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς- που βρισκόμαστε εκτός ΜΕΘ και νοσηλευτικών ιδρυμάτων, δεν το σκεφτόμαστε.

«Με σύνεση η δημιουργία κλινών»

Όπως αναφέρει ο συνομιλητής μας, «τα πράγματα είναι δύσκολα στις Εντατικές, είμαστε πράγματι στο μάτι του κυκλώνα»…

Όμως τον ενοχλεί η διάσταση που λαμβάνει το γεγονός όταν λένε ως κυρίαρχο πρόβλημα ότι «δεν φθάνουν οι εντατικές», Σίγουρα χρειαζόταν να αυξήσουμε τα κρεββάτια Εντατικής, και καλώς αυξήθηκαν, αλλά σε όποιο αριθμό και να φθάσουν δεν είναι φρόνιμο και συνετό, να έχουμε τόσες πολλές κλίνες, όσες όλος ο δεδομένος πληθυσμός.

Αυξήθηκαν οι κλίνες και συνεχίζουν να αυξάνονται, αλλά το επόμενο σοβαρό ζήτημα, είναι να στελεχώσουμε τις κλίνες αυτές και δυστυχώς, δεν υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό για να στελεχωθούν, προσθέτει.

Αυτή την στιγμή, έχουμε μία μαζική απώλεια υγείας που απαιτεί όλες μας τις δυνάμεις, ωστόσο σε βάθος χρόνου, οι Μονάδες αυτές, θα χρειαστούν πόρους άυλους και υλικούς για να συντηρηθούν και να παραμείνουν λειτουργικές.

Σε ερώτηση πώς βλέπει την πορεία του δεύτερου κύματος της πανδημίας -καθώς οι αριθμοί είναι δραματικοί καθημερινά- και πότε εκτιμά ότι θα αποδώσουν τα περιοριστικά μέτρα, ο κ. Μπέκος, αναφέρει: «Δεν θέλω να μπω στην θέση των επιδημιολόγων,αλλά εάν συνεχίσουμε να πειθαρχούμε, εκτιμώ ότι στις επόμενες 15 ημέρες ενδεχομένως να δούμε ένα πρώτο αισιόδοξο φως.

Αισιοδοξώ διότι περίπου οι 8 στους 10 θα περάσουν την COVID-19 ελαφριά, όπως μία ίωση, ενώ θα χρειαστεί προσοχή μέχρι την 14η ημέρα, που η νόσος συνήθως κάνει ένα ξέσπασμα επιδείνωσης ή έχουμε την απόλυτη βελτίωση. Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να ακούσουμε τους ειδικούς».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής, ο κ. Μπέκος, κάνει ιδιαίτερη μνεία στους νοσηλευτές, λέγοντας, ότι αυτοί οι επαγγελματίες υγείας είναι που κρίνουν την ποιότητα νοσηλείας των ασθενών μίας Εντατικής.

Σε κάθε ασθενή 4,5 νοσηλευτές

Και εάν η επόμενη ερώτηση είναι πόσοι νοσηλευτές, πρέπει να βρίσκονται στο προσκεφάλι ενός ασθενούς με COVID-19, τότε η απάντηση είναι τουλάχιστον 4,5 νοσηλευτές. Αν και δεν είναι, δυστυχώς, εφικτός ο αριθμός αυτός.

Και όμως, στους ασθενείς Εντατικής με COVID-19 χρειάζονται κατ΄ελάχιστο 4,5 νοσηλευτές για κάθε κλίνη ΜΕΘ, για κάθε ασθενή, απαντά ο κ. Μπέκος, συμπληρώνοντας, ότι «4,5 με 6 νοσηλευτές, ήταν πάντα ο αριθμός για κάθε βαρέως πάσχοντα σε κλίνη ΜΕΘ. Δυστυχώς όμως, ο αριθμός αυτός, απέχει ακόμη πολύ από την πραγματικότητα, παρά το γεγονός, ότι και επικουρικό προσωπικό διαθέτουμε και προσλήψεις που τρέχουν.

Οποιαδήποτε έκπτωση στον αριθμό και την εκπαίδευση των νοσηλευτών μας, σημαίνει ότι δεν είμαστε Μονάδα Εντατικής, αλλά κάτι άλλο. Ίσως μία ΜΑΦ, δηλαδή Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, τονίζει ο κ. Μπέκος, προσθέτοντας ότι «πως οι ιατροί της Εντατικής στηρίζουν ιατρικά έναν ασθενή με κορωνοϊό, έτσι και οι νοσηλευτές φροντίζουν σφαιρικά αυτόν τον ασθενή, ώστε να περιορίσουν τις βλάβες άλλων οργάνων του σώματος πέρα της μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής.

Επίσης να μην ξεχνάμε, τα μέτρα ατομικής προστασίας που οφείλουν να λαμβάνουν όλοι οι νοσηλευτές και που είναι ιδιαίτερα αυξημένα, γεγονός που επιβαρύνει τις συνθήκες εργασίας των. Έτσι εκτός από την ψυχική ένταση, που είναι μία καθημερινή πραγματικότητα για αυτούς, είναι η «βαριά αρματωσιά της στολής» και όλα τα υγειονομικά νοσηλευτικά πρωτόκολλα που πρέπει να ακολουθήσει στην υποστήριξη αυτών των ασθενών. Όλη αυτή η κατάσταση είναι λογικό να δημιουργεί μία ψυχική φόρτιση στο προσωπικό της Εντατικής διότι σκέφτεσαι, ότι μπορεί να είσαι ο επόμενος ασθενής». Αυτή την στιγμή, αυτό που έχει σημασία, είναι να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τους νοσηλευτές μας και το σύστημα.

Πολλοί εντατικολόγοι έφυγαν στο εξωτερικό

Για τον κλάδο των εντατικολόγων, ο κ. Μπέκος αναφέρει ότι «σήμερα σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν περίπου 550 εξειδικευμένοι εντατικολόγοι, οι οποίοι τώρα υποβοηθούνται από επικουρικό προσωπικό που εισρέει στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Πρόκειται για μία πολύ δύσκολη ειδικότητα στην οποία δεν δόθηκαν ποτέ ιδιαίτερα και ουσιαστικά κίνητρα. Επιπλέον, όπως επισημαίνει, οι καλοί εντατικολόγοι είναι περιζήτητοι στο εξωτερικό, διότι διαθέτουμε πραγματικά καλούς Έλληνες εντατικολόγους και πριν την επιδημία και σήμερα, μεσούσης της σοβαρής υγειονομικής κρίσης. Οι επιστήμονες αυτοί, αποτελούν την «ψυχή» κάθε του συστήματος υγείας, τονίζει.

«Ωστόσο πολλοί έχουν αποχωρήσει τα τελευταία χρόνια θα σας έλεγα ότι περισσότεροι από 100 Εντατικολόγοι, έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό τα τελευταία 10 χρόνια και αυτό είναι κάτι που με πληγώνει».

Οι ΜΕΘ είναι πολύτιμες όπως οι Ένοπλες Δυνάμεις μίας χώρας

«Τι σας δίδαξε η πανδημία που βιώνουμε», είναι η επόμενη ερώτηση;

Με δίδαξε ότι η κοινωνία, και όλοι μας ατομικά, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα δυσκολότερα διότι στις περιόδους ευμάρειας και ευημερίας δεν σκεφτόμαστε μία ¨κρίση¨ που πιθανόν θα έρθει… Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι εξίσου απαραίτητες και πολύτιμες όπως οι Ένοπλες Δυνάμεις μας για την ασφάλειά μας σε κάθε εποχή, απαντά ο συνομιλητής μας και προσθέτει:

«Φυσικά δεν μπορούμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος σε μερικούς μόνο μήνες, αλλά αξίζει ο αγώνας και η προσπάθεια αυτού που θέλουμε να κάνουμε. Δεν ξέρω αν θα είμαι και εγώ στους επιζώντες όταν τελειώσει όλη αυτή η περιπέτεια, αλλά σίγουρα, είναι η πιο δύσκολη κατάσταση που έχουμε ζήσει εμείς τον τελευταίο μισό αιώνα, ένας πόλεμος, στον οποίο χρειαζόμαστε περισσότερα όπλα που είναι οι κλίνες αλλά και περισσότερους "στρατιώτες" στις Ενταικές μας. Χρειαζόμαστε όλες τις εφεδρείες που θα μας βοηθήσουν να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο».

Ορθός ο επιχειρησιακός σχεδιασμός

Σε ερώτηση, πώς κρίνει ένα επαγγελματίας πρώτης γραμμής τον Επιχειρησιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης, ο κ. Μπέκος, υπογραμμίζει, ότι «δεν είναι σωστό και φρόνιμο να κρίνουμε όταν δεν είμαστε εμείς στο κέντρο των αποφάσεων, ωστόσο θα έλεγα, ότι με τα μέσα που είχε η κυβέρνηση την δεδομένη στιγμή, έγινε αυτό που έγινε και κρίνω ότι ήταν ορθό. Θα μπορούσε να είναι καλύτερο; Είναι μία καθαρά θεωρητική προσέγγιση άνευ ουσίας όπως και το ερώτημα εάν όλος ο χειρισμός θα μπορούσε να γίνει σωστότερα»...

Ανάγκη οι ΜΕΘ σε άλλους χώρους

Απαντώντας, τέλος, σε δύο ακόμη ερωτήσεις, αναφορικά με το να αξιοποιούνται σωστά οι χώροι χειρουργείων ως ΜΕΘ και να πραγματοποιούνται διακομιδές σε άλλες πόλεις, εξαιτίας έλλειψης κλινών Εντατικής, ο συνομιλητής μας απαντά:

«Η αξιοποίηση των χώρων μετεγχειρητικής ανάνηψης και χειρουργικών αιθουσών σε ρόλο ΜΕΘ, αποτελεί μία στρατηγική επιλογή που διδάσκεται στην Διαχείριση Κρίσεων Υγείας και φυσικά πρόκειται για μία απόλυτα ορθή αντιμετώπιση. Φυσικά δεν είναι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, αλλά όταν υπάρχει ένας πόλεμος, όπως αυτός που ζούμε τώρα, είναι λογικό και επιβάλλεται να αξιοποιηθούν όλοι οι διαθέσιμοι χώροι ενός νοσοκομείου στους οποίους να μπορούν να γίνουν οι διασωληνώσεις και μηχανική υποστήριξη της αναπνοής αυτών των ασθενών».

Αναφορικά με τις διακομιδές και αεροδιακομιδές βεβαίως θα σας έλεγα, ότι «είναι σωστό και επιβεβλημένο, να διακομίζουμε τους ασθενείς στο όποιο κατάλληλο κέντρο για την όποια υγειονομική ανάγκη. Ναι από την Αλεξανδρούπολη στην Κρήτη. Αποτελεί βασικό κανόνα της Ιατρικής στην διαχείριση κρίσεων υγείας. Αυτό που μετράει είναι να σώσεις μία ζωή με όποιο κόστος και αυτό είναι δύσκολο… Αξίζει έστω η προσπάθεια».