Δίκη Χρυσής Αυγής: Η ώρα της κρίσης για την εγκληματική οργάνωση

«Τι είδους οργάνωση είναι η Χρυσή Αυγή όταν αποτελεί προσόν ιεραρχικής ανέλιξης η δολοφονία;»: Μία από τις χιλιάδες ερωτήσεις που κατατέθηκαν μεταξύ 453 δικασίμων, σε διάρκεια πεντέμισι ετών, στην οποία η Δικαιοσύνη απαντά σε λίγες ώρες.

Από τους συνολικά 68 κατηγορούμενους (αρχικά 69, καθώς ο Αντώνιος Μπολέτης απεβίωσε), οι 65 αντιμετωπίζουν -μεταξύ άλλων- την κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση. Οι 18 -όλοι οι πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής και ο αρχηγός τους Νίκος Μιχαλολιάκος- κατηγορούνται για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, εκ των οποίων επτά από αυτούς αντιμετωπίζουν και την κατηγορία της διακεκριμένης οπλοκατοχής. Μόνο τρεις κατηγορούμενοι δεν βρίσκονται αντιμέτωποι με το βασικό αδίκημα που αφορά στην εγκληματική οργάνωση.

Το δικαστήριο αποφαίνεται σήμερα επί της ενοχής ή μη των κατηγορουμένων για κάθε πράξη του κατηγορητηρίου.

Εκτός της βαρύνουσας εγκληματικής οργάνωσης, αναμένεται η ετυμηγορία για τρία ακόμα κακουργήματα: τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον Σεπτέμβριο του 2013, την απόπειρα ανθρωποκτονίας συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ τον Σεπτέμβριο του 2013, και την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αμπουζίντ Εμπάρακ (επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες) τον Ιούνιο το 2012.

«Η αρχή του τέλους»

Στα πρώτα λεπτά της 18ης Σεπτεμβρίου του 2013, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται εν ψυχρώ και σε δημόσια θέα από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά. Από τους αυτόπτες μάρτυρες, τα σήματα και τις διαβιβάσεις των αστυνομικών που ήταν παρόντες, τις κλήσεις στο ΕΚΑΒ, τις κάμερες και το λοιπό οπτικοακουστικό υλικό προκύπτει ότι πριν τη δολοφονία, ο Παύλος Φύσσας είχε δεχτει πολλαπλές επιθέσεις από ομάδα ατόμων που ταυτοποιήθηκαν ως τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Η δολοφονία Φύσσα πυροδοτεί -εκτός της κοινωνικής οργής- την αντίδραση των Αρχών, με αποτέλεσμα των παραπομπή των 69 σε δίκη, μετά από δύο χρόνια ποινικής έρευνας. Το σκεπτικό των δικαστών είναι ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα ναζιστικού τύπου μόρφωμα, μία εγκληματική οργάνωση που λειτουργεί υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος.

Στις 20 Απριλίου του 2015 ξεκινά η δίκη κι ενώ έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα πρώτα στοιχεία, στις 17 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, ο Νίκος Μιχαλολιάκος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας. Ήταν η πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, που πολιτικός αρχηγός αναλαμβάνει πολιτική ευθύνη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.

Το ερευνητικό κέντρο Forensic Architecture καλείται από την οικογένεια Φύσσα και τους δικηγόρους πολιτικής αγωγής, να διενεργήσει τεχνική διερεύνηση του οπτικοακουστικού υλικού που περιλαμβάνεται στην δικογραφία. Στη δίκη κατατίθεται η μελέτη τεκμηρίωσης για το ακριβές χρονοδιάγραμμα της δολοφονίας και τη σχετική θέση των εμπλεκόμενων προσώπων: θύματος, δραστών και αστυνομίας και επιβεβαιώνει την οργανωμένη φύση της επίθεσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο καταστατικό της Χρυσής Αυγής, όπως κατατέθηκε στο δικαστήριο από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Ψαρρά, υπάρχει ένα ειδικό κεφάλαιο το οποίο ονομάζεται «Η Αρχή του Αρχηγού»: Όλα αποφασίζονται και ελέγχονται από αυτόν, το πρόσωπό του είναι απαραβίαστο και όποιος δεν υπακούσει σε αυτόν τίθεται εκτός οργάνωσης.

Η εισαγγελική πρόταση

Σύμφωνα με το σκεπτικό της εισαγγελικής πρότασης κανένα αδίκημα από τα όσα περιλαμβάνονται στη δικογραφία –που αφορά τη δράση της Χρυσής Αυγής από το 2008 μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα- δεν έγινε με κεντρικό σχεδιασμό ύστερα εντολή της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, εκτιμώντας πως πρόκειται για «μεμονωμένα περιστατικά» μελών και μη του κόμματος για διάφορους λόγους.

Η εισαγγελέας Αδαμαντία πρότεινε την απαλλαγή όλης της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής από τις κατηγορίες της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.

Συγκεκριμένα ζήτησε την ενοχή μόνο του Γιώργου Ρουπακιά για ανθρωποκτονία με δόλο του Παύλου Φύσσα και την απαλλαγή των υπολοίπων 17 κατηγορουμένων για τα αδικήματα της άμεσης συνέργειας στη δολοφονία και της απλής συνέργειας.

Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας των Αιγύπτιων ψαράδων, ζήτησε τη μετατροπή της κατηγορίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη από κοινού, εκτιμώντας πως «αν οι δράστες είχαν ανθρωποκτόνο σκοπό θα τον είχαν υλοποιήσει, θα είχαν φροντίσει οι δράστες να σχεδιάσουν διαφορετικά το εγκληματικό αποτέλεσμα».

Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας στελεχών του ΠΑΜΕ, ζήτησε επίσης τη μετατροπή της κατηγορίας σε επικίνδυνη και απλή σωματική βλάβη, δηλαδή σε πλημμέλημα, εκτιμώντας ότι «δεν υπήρξε ο απαιτούμενος ανθρωποκτόνος δόλος για τους κατηγορούμενους».

Οι ποινές για εγκληματική οργάνωση

Το πλαίσιο ποινών, με βάση τις ευμενέστερες συνθήκες του νέου Ποινικού Κώδικα για την εγκληματική οργάνωση είναι το εξής:

• Ποινή ένταξης: 5 έως 10 χρόνια (με αναγνώριση ελαφρυντικού 1 έως 5 χρόνια)
• Ποινή διεύθυνσης: 5 έως 15 χρόνια (με αναγνώριση ελαφρυντικού: 2 έως 8 χρόνια)

Για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα παραπέμφθηκαν: Ιωάννης Καζατζόγλου, Ιωάννης Άγγος, Αναστάσιος Μάριος Αναδιώτης, Γεώργιος Δήμου, Ελπιδοφόρος Καλαρίτης, Ιωάννης Βασίλειος Κομιανός, Κωνσταντίνος Κορκοβίλης, Αναστάσιος Μιχάλαρος, Σταύρος Σαντοριναίος, Γεώργιος Σκάλκος, Γεώργιος Σταμπέλος, Γεώργιος-Χρήστος Τσακανίκας, Λέων Τσαλίκης, Αθανάσιος Τσόρβας, Νικόλαος Τσόρβας, και Αριστοτέλης Χρυσαφίτης.

Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας των μελών του ΚΚΕ παραπέμφηκαν: Κυριάκος Αντωνακόπουλος, Ιωάννης Καστρινός, και Χρήστος Αντώνιος Χατζηδάκης.

Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αμπουζίντ Εμπάρακ και την επίθεση κατά των Αιγύπτιων ψαράδων παραπέμφηκαν: Μάρκος Ευγενικός, Θωμάς Μαριάς, Δημήτρης Αγριογιάννης, και Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος.

Πώς θα αναγνωστεί η απόφαση

Το δικαστήριο πιθανότατα θα αναγνώσει την απόφασή του επί της ενοχής για κάθε υπόθεση ξεχωριστά με πρώτη τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δεύτερη την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, τρίτη την επίθεση στο ΠΑΜΕ και κατόπιν την εγκληματική οργάνωση και τη διεύθυνση της.

Με αυτήν τη σειρά άλλωστε εξετάστηκαν οι υποθέσεις και κατά την αποδεικτική διαδικασία. Έτσι θα ανακοινώνει για καθένα από τους κατηγορούμενους της κάθε υπόθεσης την κρίση του επί της ενοχής του ή μη καθώς και για την κατηγορία που του αποδίδει.

Σε περίπτωση μειοψηφίας (2 προς 1) το δικαστήριο θα ανακοινώνει και την γνώμη που διατύπωσε το μέλος που μειοψήφησε με την κρίση των συναδέλφων του.

Μετά την ανακοίνωση της απόφασης επί της ενοχής, θα λάβει τον λόγο η υπεράσπιση των κατηγορουμένων, όσων κρίνονται ένοχοι, για να αιτηθεί την αναγνώριση ελαφρυντικών. Συνολικά οι συνήγοροι που αγόρευσαν τελικά στη δίκη, ήταν 45 από τους περίπου 100 δηλωθέντες στην έναρξη. Η «μάχη των ελαφρυντικών» είναι από τις πιο σημαντικές για τους υπερασπιστές κάθε κατηγορούμενου καθώς από αυτήν κρίνεται η τύχη των καταδικασθέντων. Έτσι αναμένεται να δοθεί αρκετός χρόνος για την ανάπτυξη των θέσεων της υπεράσπισης για τις ελαφρυντικές περιστάσεις που θα αιτηθούν στο δικαστήριο.

Η Πολιτική Αγωγή δεν έχει δικαίωμα λόγου σε καμία από τις φάσεις της απόφασης.