Σήμα κινδύνου για τις επαναλαμβανόμενες «Μόριες» κρούουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα

Σε ενημερωτική διαδικτυακή συζήτηση που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 1η Οκτωβρίου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα περιέγραψαν την κατάσταση που επικρατεί αυτή την περίοδο στους προσφυγικούς καταυλισμούς στη Μυτιλήνη και τη Σάμο εν μέσω πανδημίας.

«Οι εικόνες που βλέπουμε σήμερα στους καταυλισμούς είναι οι ίδιες επαναλαμβανόμενες εικόνες ανθρώπων που αναζητούν ασφαλές καταφύγιο, που διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, αρρωσταίνουν, ταλαιπωρούνται και βλέπουν τα δικαιώματα τους να καταπατούνται σταδιακά τα τελευταία χρόνια» τόνισε η Γενική Διευθύντρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Χριστίνα Ψαρρά.

«Η πρόσφατη φωτιά στη Μόρια είναι αποτέλεσμα μίας κατάστασης που οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν έχουμε σταματήσει να καταγγέλλουμε εδώ και χρόνια. Μια κατάσταση που έγινε πιο αφόρητη και ασφυκτική μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού και τους αυξημένους περιορισμούς των μετακινήσεων που επιβλήθηκαν στον προσφυγικό πληθυσμό. Τη φωτιά που κατέστρεψε τη Μόρια ακολούθησαν ευρωπαϊκές υποσχέσεις πως δεν θα υπάρξουν άλλες Μόριες. Κάτι τέτοιο όμως είναι εντελώς αναληθές, καθώς ήδη στη Μυτιλήνη έχει δημιουργηθεί ένας νέος καταυλισμός στο Καρά Τεπέ, ενώ συγχρόνως υπάρχουν πολλές άλλες Μόριες, όπως στο Βαθύ της Σάμου όπου 4.500 άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν ανάμεσα στα σκουπίδια και τους αρουραίους. Η πρόσφατη πυρκαγιά κατέδειξε μία εμμονή Ελλάδας και Ευρώπης στα ίδια λάθη, μία τιμωρητική πρακτική και την παντελή απουσία θέλησης και διάθεσης για εφαρμογή μιας πολιτικής ένταξης» πρόσθεσε.

«Δεν λέμε ότι η κατάσταση είναι εύκολη, είναι όμως διαχειρίσιμη. Με το νέο καταυλισμό στο Καρά Τεπέ που στήθηκε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, μας απέδειξαν τα γρήγορα αντανακλαστικά τους όταν θέλουν να δράσουν με βάση τις αποτυχημένες πολιτικές τους. Είναι τουλάχιστον υποκριτική η στάση ορισμένων κρατών – μελών να ανακοινώνουν ότι θα δεχτούν 20 ή 50 ασυνόδευτα παιδιά, όταν υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι με τεράστιες ανάγκες εγκλωβισμένοι στα ελληνικά νησιά. Καλούμε την ΕΕ να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της. Είμαστε σε οριακό σημείο».

Στην τοποθέτησή της η υπεύθυνη Συνηγορίας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Μυτιλήνη, Λίζα Παπαδημητρίου έκανε λόγο για επιμονή της Ευρώπης σε μια πολιτική που καταπατά κατάφωρα τα δικαιώματα των ανθρώπων. «Μετά τη φωτιά της 8ης Σεπτεμβρίου αντί να επικρατήσει η λογική και η ειλικρινής διαπίστωση πως οι πολιτικές εγκλωβισμού των ανθρώπων στα νησιά δεν σταματούν τις μεταναστευτικές ροές, βλέπουμε τη συνέχιση μιας πολιτικής που οδηγεί στην περαιτέρω συρρίκνωση των δικαιωμάτων στην Ευρώπη, την κατάρρευση του δικαιώματος στο άσυλο, την υπονόμευση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της υγείας. Αυτή η πολιτική εξαθλίωσης πρέπει να σταματήσει.Αυτή την στιγμή 87 ασθενείς μας στη Μυτιλήνη χρήζουν εξειδικευμένης θεραπείας, η οποία δεν παρέχεται στο νησί. 206 ηλικιωμένοι άνθρωποι και με υποκείμενα νοσήματα χρήζουν άμεσης μεταφοράς σε δομές όπου θα μπορούν να αυτοπροστατευτούν από την COVID-19. Στον νέο καταυλισμό στο Καρά Τεπέ δεν υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες ύδρευσης και αποχέτευσης. Οι άνθρωποι πλένονται στη θάλασσα. Ο καταυλισμός πρέπει να εκκενωθεί για να προστατευτεί η υγεία και η αξιοπρέπεια του συνόλου του πληθυσμού».

Για την τραγική κατάσταση που επικρατεί και στο Βαθύ της Σάμου μίλησε ο επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε Σάμο και Αθήνα, Γιώργος Καραγιάννης.

«Το Βαθύ σήμερα, όπως ήταν και η Μόρια, δεν είναι πάρα ένας χώρος εκμηδένισης του ανθρώπου. Ένας χώρος συστηματικής βλάβης, περιορισμού και απελπισίας που δεν προέκυψε απλά, αλλά συντηρήθηκε από περιοριστικές και πια – φοβάμαι- τιμωρητικές για τη μετανάστευση πρακτικές. Ίσωςέχουμε συνηθίσει και δε μας αφορά πια, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν στη Σάμο θα γράψουν βιβλία για τα οποία θα ντρεπόμαστε στο μέλλον,αλλά θα είναι αργά. Οι βασικές ανάγκες 4.500 ανθρώπων που ζουν στο ΚΥΤ στο Βαθύ δεν μπορούν να μας ξεπερνούν για μήνες και χρόνια. Δεν είναι δυνατόν η συστηματική βλάβη, η μη φροντίδα, ο αποκλεισμός να είναιμονόδρομος. Ούτε να προσποιούμαστε ότι για μήνες και χρόνια το καθαρό νερό, η τουαλέτα, η πρόσβαση σε ιατρική μέριμνα είναι κάτι ακατόρθωτο.

Η επιδημία του κορωνοϊού ήταν αναμενόμενο να φτάσει στο ΚΥΤ. Τι εμπόδισεεδώ και 6 μήνες τις Αρχές να μεταφέρουν τους ευάλωτους που κινδυνεύουν άμεσα από τον κορωνοϊό σε ασφαλή καταλύματα παρά τις συνεχείς εκκλήσεις μας; Να δώσουν λύση στην αγωνία του ασύλου που δεν μπορεί να συνεχίζεται για χρόνια;Η Πολιτεία θα έπρεπε να δίνει μάχη για να υπερασπίζεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη. Και αυτή τη μάχη δεν τη δίνει καν».