Οι άνθρωποι πίσω από τον φράχτη
Η Ειδομένη βουλιάζει από κόσμο. Περίπου 6.000 άνθρωποι που βρίσκονται στον καταυλισμό προσπαθούν να βρουν τρόπο για να μείνουν.. Απελπισία παντού. Οι βρύσες λίγες και όσοι δεν έχουν χρήματα για τρόφιμα περιμένουν στην ουρά για να πάρουν ένα πλαστικό ποτήρι με φασολάδα.
Κανείς από όσους βρίσκονται δεν πιστεύει πως θα μείνει παραπάνω από δυο ημέρες. Για τους περισσότερους είναι μια στάση και το μόνο που θέλουν να συνεχίσουν τον Βαλκανικό διάδρομο που οδηγεί σε πλούσιες χώρες.
Θέλουν πρώτα από όλα να ζήσουν ελεύθεροι και να κυνηγήσουν και πάλι το όνειρο τους. Οι άντρες προσπαθούν να περάσει η οικογένεια τους το συντομότερο δυνατό τα Σύνορα για να ξεφύγουν από την περιπέτεια. Οι γυναίκες προσπαθούν να προστατέψουν τα μικρά παιδιά και αυτό που θέλουν είναι να μην καταλάβουν την αγωνία τους.
Τα παιδιά παίζουν ανέμελα στα χωράφια της Ειδομένης. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις προσπαθούν να διευκολύνουν τον κόσμο που πεινάει, διψάει, ανησυχεί.
Οι κάτοικοι του μικρού χωριού της Βόρειας Ελλάδας ζουν ξανά τον εφιάλτη των προηγούμενων μηνών και για μια ακόμη φορά δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί αυτό το διεθνές πρόβλημα έφτασε τόσο κοντά από τα σπίτια τους.
Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, καθώς τουλάχιστον 6.000 πρόσφυγες περιμένουν να περάσουν τα σύνορα με την ΠΓΔΜ ενώ ανοιγοκλείνουν για λίγες ώρες. Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται κοντά στη σιδηροδρομική γραμμή φωνάζοντας: «Ανοίξτε τα σύνορα».
Χάος και ντροπιαστικές εικόνες. Όσοι κατάφεραν να περάσουν η περιπέτεια τους δεν σημαίνει ότι τελείωσε, αν κοιτάξει κανείς πίσω θα δει και άλλους εξαντλημένους ανθρώπους που μόλις έφτασαν στον καταυλισμό στην Ειδομένη αφού περπάτησαν πολλά χιλιόμετρα.