700.000 ευρώ στους συγγενείς φαντάρου που απεβίωσε κατά την εκτέλεση εντολών ανώτερων του

Ειδικότερα, ο 20χρόνος στρατιώτης Πεζικού Τ.Α. υπηρετούσε τη θητεία του στο φυλάκιο «Μανίτσας» στην Κορνοφωλιά (641 ΕΤΠ), στην περιοχή του Έβρου. Την 6η Απριλίου 2004, ο οπλίτης έλαβε διαταγή μαζί με άλλους 6 συναδέλφους του να ανυψώσουν με τα χέρια το μεταλλικό ιστό της σημαίας του φυλακίου, ύψους 7,87 μέτρων και βάρους 34 κιλών, προκειμένου να τον τοποθετήσουν πάνω σε βάση από μπετόν ύψους 0,55 μέτρων, η οποία ήταν πάνω σε φυσικό ανάχωμα ύψους 1,85 μέτρων.

Όπως δημοσιεύει το αθηναϊκό πρακτορείο, οι οπλίτες σήκωσαν τον ιστό, αλλά όταν άρχισε να παίρνει κατακόρυφη θέση, λόγω του ανέμου που έπνεε στην περιοχή, οι στρατιώτες έχασαν τον έλεγχο της ευστάθειας του ιστού, ο οποίος πλάγιασε και ήρθε σε επαφή με τα γυμνά καλώδια της ΔΕΗ, που περνούσαν πάνω από το φυλάκιο και από τα οποία διερχόταν ηλεκτρικό ρεύμα 20.000 βολτ.

Από την επαφή του ιστού με τα καλώδια της ΔΕΗ υπέστησαν ηλεκτροπληξία και βρήκαν ακαριαίο θάνατο 5 στρατιώτες από τους 7 που συμμετείχαν στην προσπάθεια ανύψωσης του ιστού, ενώ δύο οπλίτες τραυματίστηκαν ελαφριά.

Διενεργήθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, σύμφωνα με την οποία οι οπλίτες δεν είχαν καμία ευθύνη και κρίθηκαν πειθαρχικά ελεγκτέοι ο διοικητής της 7ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, γιατί δεν μερίμνησε για τον έγκαιρο εντοπισμό του κινδύνου και την αποτροπή του, ο διοικητής του 641 ΕΤΠ, γιατί δεν εισηγήθηκε την απομάκρυνση των αγωγών ηλεκτρικού ρεύματος και δεν φρόντισε για την ασφαλή μεταφορά του ιστού της σημαίας και ο διοικητής του 1ου Λόχου Προκαλύψεως, γιατί δεν έδωσε σαφείς οδηγίες για τη μετακίνηση του ιστού και δεν επέβλεψε την εκτέλεσή τους.

Οι συγγενείς του Τ.Α. φαντάρου προσέφυγαν στα διοικητικά δικαστήρια διεκδικώντας αποζημίωση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν, ύψους 4.000.000 ευρώ. Αναλυτικότερα, ο πατέρας, η μητέρα και η αδελφή του άτυχου φαντάρου διεκδίκησαν από 1.000.000 ευρώ ο καθένας και από 500.000 ευρώ ο παππούς και η γιαγιά του.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης επιδίκασε στους συγγενείς του 20χρόνου το συνολικό ποσό των 700.000 ευρώ (μαζί με τους τόκους), καθώς έκρινε ότι οι φαντάροι δεν έχουν καμία ευθύνη για το θανατηφόρο περιστατικό, αλλά αντίθετα είχαν αποκλειστική ευθύνη οι αρμόδιοι βαθμοφόροι στρατιωτικοί οι οποίοι διέπραξαν παραλείψεις.
Σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις, αιτία του ατυχήματος ήταν το γεγονός ότι ο μεταλλικός ιστός ήταν 2,13 μέτρα πάνω από το ύψος που διερχόντουσαν τα ηλεκτροφόρα καλώδια και η βάση του ιστού ήταν πολύ κοντά στα καλώδια της ΔΕΗ.

Το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης άσκησε αναίρεση στο Διοικητικό Εφετείο Κομοτηνής και υποστήριξε ότι αποκλειστική αιτία του ατυχήματος ήταν η έλλειψη της προσήκουσας προσοχής, σύνεσης και επιμέλειας των φαντάρων, οι οποίοι δεν εκτίμησαν τον προφανή κίνδυνο που εγκυμονούσε το βάρος του ιστού και τον ισχυρό άνεμο. Ακόμη, υποστήριξε ότι ήταν μεγάλο το ποσό της αποζημίωσης που επιδικάστηκε.

Όμως, το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου, λαμβάνοντας υπόψη "τις τραγικές συνθήκες του ατυχήματος και τον φρικτό θάνατο του Α.Τ.", την ηλικία του, την προσωπικότητά του, την αποκλειστική ευθύνη του Δημοσίου, την ανυπαρξία ευθύνης του άτυχου φαντάρου και την οικογενειακή του κατάσταση.

Κατόπι αυτών, το Δημόσιο άσκησε αναίρεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής, που επιδίκασε το ποσό των 700.000 ευρώ στους συγγενείς του άτυχου φαντάρου.
Τέλος, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε ως απαράδεκτη την αναίρεση του Δημοσίου.