ΜΕΘ «Ευαγγελισμού»: Αυτοί είναι οι ήρωες πίσω από τις μάσκες
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμού», η «πρώτη γραμμή» της μάχης κατά του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2, εκεί που κρίνεται η ζωή και ο θάνατος.
Μία εμπόλεμη ζώνη, μόνο που οι στρατιώτες δεν φορούν κράνη και χακί στολές, αλλά πλαστικά γυαλιά και ζελατίνες προστασίας, μπλε και λευκές ποδιές και διπλά γάντια. Δεν κρατούν όπλα στα χέρια τους, αλλά φάρμακα, ενέσεις και φιάλες οξυγόνου. Δεν σκοτώνουν ανθρώπους, αλλά δίνουν τη μάχη για να τους κρατήσουν στη ζωή, ξεπερνώντας όλες τους τις δυνάμεις. Ο καθένας από το μετερίζι του δίνει το δικό του αγώνα
Ίσως ακούγεται υπερφίαλη η περιγραφή αυτή σε όποιον δεν έχει βρεθεί στη ΜΕΘ του «Ευαγγελισμού».
Η κάμερα του CNN Greece βρέθηκε εκεί -και συγκερκιμένα στη Μονάδα Εμφαγμάτων που έχει μετατραπεί κατάλληλα για τις ανάγκες αντιμετώπισης της πανδημίας- και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με την πραγματική εικόνα του ιού.
Εικόνες που δεν θα δει κανείς εύκολα, εικόνες που δεν χωρούν σε μία ζωή, ανθρώπους σε καταστολή και γιατρούς να μπαίνουν πότε ο ένας και πότε ο άλλος για να τους παρέχουν τα απαραίτητα φάρμακα και να παρακολουθούν την κατάστασή τους.
Ο «Ευαγγελισμός» διαθέτει σχεδόν 400 εργαζόμενους και τρεις κλινικές για τους ασθενείς με Covid-19. Τα περιστατικά που έχουν περάσει από τις ΜΕΘ είναι πάνω από 50, ενώ περισσότεροι από 80 ασθενείς με κορωνοϊό νοσηλεύονται στις απλές κλινικές.
Η Μαρία Μπαρμπαρούση είναι νοσηλεύτρια, δουλεύει πάνω από 15 χρόνια στον «Ευαγγελισμό»
Μιλώντας στο CNN Greece, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος, λέει ότι πάντα είναι δύσκολη η εργασία σε μία ΜΕΘ. Τώρα, ειδικά με τον κορωνοϊό, το άγχος είναι ακόμα μεγαλύτερο, γιατί πρέπει να δουλεύει υπό άλλες συνθήκες, με ειδικό εξοπλισμό. Σε δύο ώρες αισθάνεται μεγάλη καταπόνηση από τις στολές. Αρχικά δυσκολεύει η αναπνοή και σε διάφορα σημεία του προσώπου νιώθει μια έντονη πίεση από τη μάσκα και τα γυαλιά, οπότε στο δίωρο αυτό η κόπωση είναι περισσότερη.
«Όσα χρόνια κι αν δουλεύεις ως νοσηλευτής, αυτό που βιώνουμε τώρα είναι κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας. Το άγχος να προστατευτούμε εμείς και να μην μεταδώσουμε κάτι στις οικογένειές μας είναι μεγάλο» λέει.
Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν έχουν χρόνια προβλήματα υγείας και βρίσκονται στη ΜΕΘ.
«Είναι ένας ιός που δεν ξέρουμε πολλά πράγματα και έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμα, σίγουρα οι ευπαθείς ομάδες είναι εκτεθειμένες σε οτιδήποτε, όχι μόνο για τον κορωνοϊό. Αλλά τώρα με τον κορωνοϊό εχουμε και πιο νέους ανθρώπους. Δεν πρέπει κανένας να επαναπαύεται».
Όπως λέει, «οι γιατροί και οι νοσηλευτές μέχρι ενός σημείου είμαστε υποχρεωμένοι να εκτεθούμε στον κίνδυνο, είναι η φύση της δουλειάς μας τέτοια. Το πιο δύσκολο κομμάτι σε όλο αυτό είναι όταν επιβαρύνεται ο ασθενής και χειροτερεύει. Εκεί νιώθεις ότι όλη η δουλειά σου και ο κόπος σου πάει χαμένος. Εκεί η σωματική κόπωση με την ψυχολογική σε γονατίζουν».
Λίγο πιο πέρα συναντάμε μία άλλη νοσηλεύτρια που δεν ήθελε να αναφέρει το όνομά της: «Τριάντα χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά. Έχω περάσει από διάφορες δύσκολες καταστάσεις. Ο φόβος που υπάρχει τώρα είναι μην μεταφέρω κάτι στο σπίτι, στα παιδιά και τον σύζυγό μου. Είναι κάτι το πρωτοφανές».
Η ίδια πιστεύει ότι «όλο αυτό που έχει γίνει στον κόσμο και εδώ στην Ελλάδα, το ότι το περνάμε τόσο ήπια οφείλεται στο ότι ο κόσμος άκουσε και προσέχει».
«Πες ό,τι θέλεις» συνεχίζει, «αλλά εγώ πιστεύω ότι μας έχει βοηθήσει ο Θεός»…
Διαβάστε επίσης:
ΜΕΘ του «Ευαγγελισμού»: Η πρώτη γραμμή της μάχης
Ο Ευάγγελος Μπαλής είναι πνευμονολόγος, ένας εκ των δύο υπεύθυνων ιατρών της Μονάδας Covid-19
Σχολιάζοντας στο CNN Greece την εμπειρία του από τον κορωνοϊό λέει:
«Αυτό που βιώνουμε έχει τις δυσκολίες του, αλλά αυτό που έχουμε καταφέρει στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε περιορίσει αυτό το κύμα που υπάρχει στις άλλες χώρες. Οπότε μπορέσαμε να ασχοληθούμε πολύ περισσότερο και πολύ καλύτερα με τους ασθενείς, με πιο καλή φροντίδα και παρακολούθηση ώστε να μπορέσουμε να έχουμε και καλύτερο αποτέλεσμα.
Ήταν ευλογία ότι πάρθηκαν τα μέτρα έγκαιρα. άκουσε ο κόσμος και τα τήρησε και αυτό μας έδωσε καλύτερη δυνατότητα να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ιατρικά, κάτι που δεν συνέβη σε άλλες χώρες.
Βέβαια χρειάστηκε να οργανώσουμε πράγματα από το μηδέν, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Εδώ στον «Ευαγγελισμό», μέσα σε δέκα μέρες είχαμε καταφέρει να φτιάξουμε ένα σύστημα να ξεκινάει από τα Επείγοντα, στην ελαφρά και μέτρια νοσηλεία των ασθενών, μέχρι την πολύ βαριά, στις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας και τις ΜΕΘ».