Δικηγόροι προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της προσωρινής απαγόρευσης των λειτουργιών στις εκκλησίες

Παράλληλα, η πρόεδρος του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ Μαρία Καραμανώφ, όρισε εισηγητή της υπόθεσης τον πάρεδρο Ιωάννη Παπαγιάννη.

Αναλυτικότερα, σε εκτέλεση των διατάξεων του άρθρου πρώτου της από 25-2-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) για τα κατεπείγοντα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊού, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2867/Υ1/2020 απόφαση των υπουργών Παιδείας και Υγείας με την οποία επιβλήθηκε το μέτρο της προσωρινής απαγόρευσης της τέλεσης κάθε είδους λειτουργιών και ιεροπραξιών στους θρησκευτικούς χώρους λατρείας για το χρονικό διάστημα από 16.3.2020 έως 30.3.2020.

Στο ΣτΕ προσέφυγαν δύο άνδρες και δύο γυναίκες δικηγόροι οι οποίοι κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης και αίτηση αναστολής, υποστηρίζοντας ότι το μέτρο της προσωρινής απαγόρευσης τέλεσης της κάθε είδους λειτουργιών, κλπ, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα άρθρα 3, 13 και 25 του Συντάγματος.

Ειδικότερα, υποστηρίζουν ότι το άρθρο 3 του Συντάγματος αναφέρει ότι επικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού και οι ιεροί κανόνες τηρούνται αποκλειστικά από την Ιερά Σύνοδο και την Διαρκή Iερά Σύνοδο.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες δικηγόρους, μόνο η Ιερά Σύνοδος έχει δικαίωμα να αποφασίσει για το ζήτημα της τέλεσης της θείας λειτουργίας που είναι ο πυρήνας του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας και προσθέτουν ότι η θρησκευτική ελευθερία αποτελεί ατομικό προστατευόμενο δικαίωμα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Εξάλλου, αναφέρουν ότι παραβιάζεται το άρθρο 13 του Συντάγματος, το οποίο, στο πλαίσιο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, αναφέρει ότι η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη και η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός.

Ακόμη, αναφέρουν ότι παραβιάζεται και η συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Συντάγματος), καθώς το επιβληθέν μέτρο της προσωρινής απαγόρευσης των λειτουργιών, κλπ, περιορίζει ασφυκτικά το ατομικό δικαίωμα των πολιτών, υπερβαίνοντας παράλληλα το δημόσιο συμφέρον.