1,2,3 πολλές «Αμυγδαλέζες: Η κυβέρνηση αναζητεί διέξοδο στα κέντρα κράτησης

Και οι αριθμοί για το προσφυγικό / μεταναστευτικό δεν αφήνουν πολλές αμφιβολίες. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Συνόρων Μετανάστευσης και Ασύλου στα νησιά του Βορείου Αιγίου βρίσκονται 35.344 αιτούντες άσυλο. Το νούμερο δείχνει ότι:

• Πρώτον, οι συνθήκες διαβίωσης παραμένουν άθλιες, αφού η χωρητικότητα των δομών είναι για 8.800 άτομα.
• Δεύτερον, το σχέδιο της κυβέρνησης δεν έχει πετύχει, τόσο σε ό, τι αφορά την μείωση των αφίξεων όσο και στη μεταφορά προσφύγων στην ενδοχώρα.

Ο στόχος

Μιλώντας στη Βουλή ο υφυπουργός 'Αμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, αρμόδιος συντονιστής για την αντιμετώπιση του προσφυγικού/μεταναστευτικού, τόνισε ότι:

«Συνεχίζουμε να υλοποιούμε ένα συγκεκριμένο ολοκληρωμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προσφυγικού προβλήματος. Ήδη έχουν μεταφερθεί 1.193 άτομα στην ενδοχώρα. Όπως είπε και ο πρωθυπουργός, εμείς αφήνουμε τα έργα μας να μιλήσουν και θα μιλήσουν.»

Το γεγονός, όμως, ότι οι αιτούντες άσυλο στα νησιά παραμένουν πάνω από 35.000, δείχνει ότι οι αφίξεις είναι ίσες ή περισσότερες από τις αναχωρήσεις.

Η κυβέρνηση έχει βάλει ως στόχο τη μετακίνηση ως το τέλος του μήνα 4.000 ατόμων στην ενδοχώρα. Δηλαδή, ακόμα και αν όλα πάνε κατά τον κυβερνητικό σχεδιασμό, πράγμα καθόλου βέβαιο λόγω των τοπικών αντιδράσεων, και δεν σημειωθεί καμία νέα άφιξη, στο τέλος του μήνα θα βρίσκονται στα νησιά περισσότεροι από 30.000 αιτούντες άσυλο, περίπου διπλάσιοι από όσους βρίσκονταν εκεί στις αρχές Ιουλίου.

Οι «Αμυγδαλέζες»

Η κυβέρνηση πιστεύει ότι με τη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης για αιτούντες άσυλο θα δημιουργήσει αντικίνητρο στην άφιξη προσφύγων και μεταναστών. Επιπλέον, εκτιμά ότι θα καταπραΰνει τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών. Μέχρι τώρα στα κλειστά κέντρα όπως η Αμυγδαλέζα, κρατούνται μόνο όσοι είναι υπό απέλαση. Με τη διάταξη του Άρθρου 46 του νέου νόμου για το άσυλο εισάγεται στην ελληνική έννομη τάξη η δυνατότητα κράτησης αιτούντα άσυλο. Η κράτηση αυτή μπορεί να διαρκέσει έως 18 μήνες ή, κατά μια άλλη ερμηνεία, έως 36 μήνες.

Για το μέτρο εκφράζουν ζωηρές αντιρρήσεις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Διεθνής Αμνηστία έχει καλέσει τις ελληνικές αρχές να λάβουν υπόψη ότι «οι αιτούντες/σες άσυλο δεν πρέπει, ως κανόνας, να κρατούνται και ότι η κράτηση θα πρέπει να θεωρείται ως έσχατο μέσο και αφού έχουν εξετασθεί άλλα λιγότερo παρεμβατικά εναλλακτικά μέτρα.»

Τα κλειστά κέντρα κράτησης είναι ουσιαστικά φυλακές. Απαιτούν, δηλαδή, τη φύλαξη από σημαντικό αριθμό αστυνομικού προσωπικού και συγκεκριμένες υποδομές που δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Είναι ερώτημα, λοιπόν, το πόσο γρήγορα μπορούν να γίνουν, για πόσους κρατούμενους και με πόσο αστυνομικό προσωπικό.