Η «βόμβα» του μεταναστευτικού, οι λύσεις placebo και το φαινόμενο Joker
Όσο το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας ασχολείται με τον Joker, το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα διογκώνεται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ ταυτόχρονα οι προσπάθειες της κυβέρνησης για μετεγκατάσταση από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα φαίνεται να πέφτουν στο κενό, αφού το πρόβλημα έχει διαστάσεις... λερναίας ύδρας.
Για παράδειγμα, η μετακίνηση 700 και πλέον ατόμων από τη Σάμο στον Πειραιά και από εκεί σε δομές στην ενδοχώρα, μόνο ως «φαινόμενο placebo» μπορεί να ερμηνευθεί αφού την ίδια ώρα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στο ίδιο νησί, στην Σάμο εισήλθαν 955 μετανάστες/πρόσφυγες.
Συνολικά 1.908 πρόσφυγες και μετανάστες πέρασαν στα νησιά του βορείου Αιγαίου την περασμένη εβδομάδα από τα μεσάνυχτα Κυριακής προς Δευτέρα, 13 προς 14 Οκτωβρίου, μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακή, 20 προς Δευτέρα 21 Οκτωβρίου.
Την «πρωτιά» στις αφίξεις, σύμφωνα με τα στοιχεία της γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης βορείου Αιγαίου, έχει η Μυτιλήνη στην οποία πέρασαν 820 άτομα, ενώ στη Χίο πέρασαν 464 άτομα και στη Σάμο 624.
Την Δευτέρα και μέχρι τις 2 μετά το μεσημέρι, στη Μυτιλήνη πέρασαν 80 πρόσφυγες και μετανάστες, στη Χίο 42 και στη Σάμο 195.
Παρά το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει σταματήσει την δημοσιοποίηση των στατιστικών μεταναστευτικών ροών, τα επίσημα στοιχεία που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι συγκλονιστικά.
Από το 2017 μέχρι και σήμερα έχουν εισέλθει στα ελληνικά νησιά συνολικά 98.479 άτομα (μόνο όσοι έχουν καταγραφεί) και πάνω από 2.750 βάρκες! Οι πίνακες που ακολουθούν από το Aegean Boat Report Data Studio δείχνουν ξεκάθαρα το μέγεθος του προβλήματος.
Μόνο μέσα σε 3 μήνες το καλοκαίρι έφτασαν πάνω από 16.000, τον Σεπτέμβριο άλλες 10.000 και τον Οκτώβριο που διανύουμε έχουν μπει μέχρι τώρα 6.485 στα ελληνικά νησιά.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι καμιά κυβέρνηση και κανένα κράτος δεν μπορεί, έστω και γραφειοκρατικά να διαχειριστεί έναν τόσο μεγάλο όγκο δεδομένων.
Παρακολουθώντας τα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής φαίνεται καθαρά ο αριθμός των χιλιάδων αιτήσεων για άσυλο.
Όταν για παράδειγμα στην Σάμο έχουμε για το 2019, 7.622 αιτήσεις ασύλου σε μια πόλη που έχει 6.500 μόνιμους κατοίκους γίνεται αντιληπτό ότι ο αριθμός των εισερχομένων ξεπερνά τον γηγενή πληθυσμό κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα.
Την ίδια ώρα από την ανάλυση των στοιχείων γίνεται καθαρό ότι ο μεγαλύτερος όγκος των αιτούντων άσυλο δεν προέρχεται από εμπόλεμες ζώνες.
Δείτε προσεκτικά τον πίνακα που ακολουθεί:
Η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα απέραντο hotspot της Ευρώπης με συνεχή μετακίνηση του πληθυσμού από τα νησιά στην ενδοχώρα και τούμπαλιν, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λύση ούτε για την Ελλάδα, ούτε βεβαίως και για τους ίδιους τους μετανάστες / πρόσφυγες που ταλαιπωρούνται ασκόπως και αενάως επειδή η… αρτηριοσκληρωτική Ευρώπη αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της. Η μετακίνηση πληθυσμών είναι πανάρχαιο φαινόμενο που δεν μπορεί να παρεμποδιστεί ούτε κρύβοντας το πρόβλημα κάτω από το χαλί, ούτε βεβαίως δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να δημιουργηθεί ένας «ανθρωπιστικός – κοινωνικός» διάδρομος εντός της Ευρώπης είναι επιτακτική ανάγκη προκειμένου να υπάρξει αποσυμπίεση.
Ο περιορισμός πληθυσμών δημιουργεί επικίνδυνες συνθήκες και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όλοι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εύκολες και βολικές λύσεις δεν υπάρχουν. Επιβάλλεται ένα κοινό μέτωπο κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για μια διεθνή κινητοποίηση, μήπως και καταφέρουμε να πείσουμε τους Ευρωπαίους ότι με δηλώσεις μόνο το πρόβλημα όχι απλώς δεν αντιμετωπίζεται αλλά διογκώνεται.
Η ζωή, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν είναι ούτε κινηματογράφος, ούτε joker…