ΕΛΛΑΔΑ

Τέμπη: Η τραγωδία που κόστισε την ζωή σε 21 μαθητές

Τέμπη: Η τραγωδία που κόστισε την ζωή σε 21 μαθητές
Φωτογραφία αρχείου EUROKINISSI

Το νήμα της ζωής για 21 παιδιά που επέστρεφαν από σχολική εκδρομή, κόπηκε το απόγευμα της Κυριακής 13 Απριλίου του 2003, όταν μια νταλίκα, φορτωμένη με νοβοπάν, «έκοψε» τον δρόμο τους σε μια στροφή στην κοιλάδα των Τεμπών.

Πριν δεκαέξι χρόνια, ένα λεωφορείο γεμάτο με μαθητές της πρώτης λυκείου, επιστρέφει από την εκδρομή στην Αθήνα, στο Μακροχώρι Ημαθίας. Το λεωφορείο, στο οποίο επέβαιναν οι μαθητές, βρισκόταν στην κοιλάδα των Τεμπών με κατεύθυνση την Θεσσαλονίκη, ενώ στο αντίθετο ρεύμα κινούνταν ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου.

Ο οδηγός έχασε ξαφνικά τον έλεγχό του και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Το πούλμαν που μετέφερε τους μαθητές διαλύεται ολοσχερώς, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο το έργο των σωστικών συνεργείων για απεγκλωβισμό των μαθητών. Ακόμη εννιά μαθητές τραυματίστηκαν σοβαρά.

Οι φωτογραφίες από το δυστύχημα είναι ενδεικτικές της πρωτοφανούς τραγωδίας του 2003. Το λεωφορείο είχε διαλυθεί ολοσχερώς, με τα σωστικά συνεργεία να κάνουν δυο ώρες να απεγκλωβίσουν όλους τους μαθητές.

Οι αιτίες της σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά δεν διευκρινίστηκαν ποτέ πλήρως. Ο οδηγός της νταλίκας οδηγούσε για έξι ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, το λεωφορείο που μετέφερε τους μαθητές, κρίθηκε ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να αποσυρθεί μήνες πριν.

Ποινές για το πολύνεκρο τροχαίο

Στη δίκη που έγινε πέντε χρόνια μετά το δυστύχημα, τον Οκτώβριο του 2008, έξι άτομα καταδικάζονται σε ποινές φυλάκισης από τέσσερα έως δεκαπέντε χρόνια.

Ανάμεσά τους, ο οδηγός της νταλίκας που καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη, οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν με ποινές από 4 έως 14 χρόνια, ενώ ο οδηγός του λεωφορείου που μετέφερε τους μαθητές αθωώθηκε.

Παράλληλα, επιδικάστηκε αποζημίωση ύψους 8,5 εκατομμυρίων ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Το Μακροχώρι ωστόσο, δεν ξεχνά ποτέ και δεν σταμάτησε να θρηνεί για όλα αυτά τα παιδιά που δεν γύρισαν ποτέ σπίτι.